Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Array

Σε έναν απολογισμό μιας κινηματογραφικής χρονιάς που δεν έχει δώσει το στίγμα της ακόμα και στη λήξη της, ήρθαν οι υποψηφιότητες των Χρυσών Σφαιρών οι οποίες και σχολιάστηκαν με την ανακοίνωση τους.

Αποφεύγοντας της υπεραναλύσεις, παραθέτουμε εδώ κάποιες σκέψεις με το τί μας ξάφνιασε και τί μας έλειψε.

Καλύτερη ταινία – Δράμα

Ένας από τους βασικούς λόγους του επαναπροσδιορισμού της βάσης του θεσμού, ήταν η πλουραλιστική αντιμετώπιση των ταινιών. Στην κατηγορία καλύτερης ταινίας (Δράμα) μου έλειψε μια διεθνής μη αγγλόφωνη παραγωγή ή και μια ταινία είδους. Θα χαιρόμουν πολύ αν ο τελείως αγνοημένος από όλες τις κατηγορίες «Κορσές» έφτανε εδώ καθώς η προσφορά του δεν περιορίστηκε στη φόρμα αποτύπωσης μιας ταινίας εποχής· έδεσε τη γυναικεία ματιά με το είδος της μη ακαδημαϊκής βιογραφίας, ενσωματώνοντας την ποίηση ως ένα τυχαίο συμβάν. Αντίστοιχα θα χαιρόμουν να δω και το «Χ», μια ταινία είδους που από τη μία αγκαλιάζει το κινηματογραφικό είδος των slasher (ίσως με τα ίδια επίπεδα αγάπη που ο Σπίλμπεργκ αφηγήθηκε την αγάπη του για τον παραδοσιακό Αμερικάνικο κινηματογράφο στο «The Fabelmans»), αποτυπώνοντας παράλληλα το παρασκήνιο των γυρισμάτων μιας ανεξάρτητης ταινίας.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Γυναίκα Ηθοποιός σε Δραματική ταινία

Προχωρώντας στην ίσως δυσκολότερη από τις κατηγορίες της φετινής χρονιάς, καθώς υπήρχαν αρκετές ερμηνείες έξω από τις νόρμες, μου έλειψε η έλλειψη μη στουντιακής παραγωγής που το ακατέργαστο της ερμηνείας να εκτόξευε την ίδια την ταινία σε υψηλότερη κατηγορία. Η Όντρευ Πλάζα στο «Emily the Criminal» (Θα αποδοθεί στην Ελλάδα ως «Η Έμιλυ η Κακοποιός») τα έδωσε όλα: πήρε μια μέτρια ιστορία με ισχυρή γυναικεία παρουσία -ανδρικής ματιάς όμως- και την εξέλιξε σε μια bad-ass ερμηνεία. Χωρίς να υπερβάλλει ή να αφήσει τον κλισεδιάρικο διάλογο να την καταπιεί, μεταμορφώνεται σε έναν τύπο γυναικείας ηρωίδας που μας λείπει: τη σκληρή, με τα τραύματα που δεν τη ρίχνουν στα πατώματα. Επίσης, έχοντας σπουδαίες γυναικείες ερμηνείες ιδιαίτερα σε διεθνείς ταινίες, δυσκολεύτηκα να ξεχωρίσω μόνο μια που θα της αναλογούσε μια θέση στην πεντάδα. Υπάρχει όμως μια, η Lubna Azabal (την είχαμε γνωρίσει στο «Μέσα από τις Φλόγες»). Υποδυόμενη τη Μίνα στο «Μπλε Καφτάνι» -που θα διανεμηθεί στην Ελλάδα τους επόμενους 2 μήνες-, κάνει δύο μέγιστες υπερβάσεις: αυτή της συζύγου που στη συντηρητική τους κοινωνία θα του επιτρέψει να διατηρεί τα μυστικά του, και αυτή της «μητέρας-παναγίας» που μέσα από τη δική της -αναγκαστική- θυσία, θα επιδιώξει την αγάπη σε όσους την έχουν φοβηθεί.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερος Άντρας Ηθοποιός σε Δραματική ταινία

Αν κάτι σε μαγεύει από τις πρώτες σκηνές της ταινίας «The Fabelmans» είναι η ικανότητα του Σπίλμπεργκ να βρίσκει νέα πρόσωπα και να αναγνωρίζει το άστρο τους. Ο Γκάμπριελ Λαμπέλ (που υποδύεται τον Σπίλμπεργκ στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας) είναι υπόδειγμα μετρημένου ηθοποιού που έχει άστρο. Και δεν υπήρχε σε αυτήν την κατηγορία τελείως αδικαιολόγητα.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Κωμωδία ή Musical

Ξαναβλέποντας το «Bardo» στη μικρή -τώρα- οθόνη, μπορώ να αναγνωρίσω τους λόγους που αγνοήθηκε από αυτή την κατηγορία. Όντως, μοιάζει πολύ με το «Birdman» και στη δομή του και στην αφήγηση του, όμως εδώ ο Iniaritu αποτίνει φόρο τιμής στη γενέτειρα του, το Μεξικό και παράλληλα μιλάει με χιούμορ για το εύθραυστο της απώλειας. Το Φελινικό σύμπαν που έστησε και η υποταγή του στη ματιά του Σορεντίνο χαρίζει μια δραματική κωμωδία για το πένθος, από αυτές που δύσκολα κάποιος τολμά να κάνει. Όσο για τα musical, θα μπορούσε η Matilda να έχει μια -έστω- στριμωγμένη θέση στην πεντάδα. Στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί γιατί σε λίγες μέρες θα τη δούμε σε γνωστή τηλεοπτική πλατφόρμα.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Γυναίκα Ηθοποιός σε Κωμική ταινία ή musical

Η Ντακότα Τζόνσον (κόρη της Μέλανι Γκρίφιθ και του Ντον Τζόνσον) χάρισε μια από τις αλλόκοτες χαμηλότονες αλλά και τόσο δυναμικές ερμηνείες σε ένα μετρίου ενδιαφέροντος έργο, το «Cha Cha Real Smooth». Η συνεργασία της με σκηνοθέτες όπως η Μάγκι Τζίλενχααλ και ο Λούκα Γκουαντανίνο την έχουν εκπαιδεύσει στην «αφαίρεση» που τόσο πολύ της ταιριάζει. Επίσης, η μικρούλα Αλίσα Γουίρ του «Ματίλντα» κρατάει μια ταινία στις πλάτες της…

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερος Άνδρας Ηθοποιός σε Κωμική ταινία ή musical

Ο Κρίστιαν Μπέιλ δεν έχει σταματήσει να με ξαφνιάζει ευχάριστα. Η τεράστια εμπορική αποτυχία του «Άμστερνταμ» δυστυχώς οδήγησε και στην αγνόηση της πολυεπίπεδης ερμηνείας του, που στιγμή δεν ξέφευγε στο γκροτέσκο, παρά τα προσθετικά.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη ταινία Κινουμένων σχεδίων

Για εμένα ήταν ίσως η καλύτερη των κατηγοριών με ταινίες όπως το «Μαρσέλ» που άξιζε να συναντηθεί με το ευρύ κοινό. Τα είχε όλα και συνέφερε. Κρίμα που το «Luck», το «Bob’s Burgers Movie» και το «Bad Guys» δεν είχαν καλύτερη τύχη.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Ξενόγλωσση ταινία

Ο ξένος κινηματογράφος που ξεπέρασε τα σύνορά του και έφτασε στην Αμερική είχε πολλές ξεχωριστές εκπλήξεις. Το «Μπάρντο», το «Μπλέ Καφτάνι» και ο «Κορσές» στα οποία ήδη αναφερθήκαμε, δυστυχώς δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν στην πεντάδα. Ούτε το βαθύτατα συγκινητικό «Ήρεμο Κορίτσι», ο ινδικός φόρος τιμής στο σέλιλοιντ στο «Last Film Show» και η επιταγή ανθρωπιάς στο πιο ταλαιπωρημένο ζώο στον κινηματογράφο, τα γαιδουράκια, στο «EO». Ίσως σε αυτήν την κατηγορία να μπορούσε κάπως να υπάρχει και μια ελληνική συμμετοχή με το «Holy Amy» της Αρασέλης Λαιμού, που έχει ήδη διανεμηθεί στην Αμερική.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Γυναίκα Ηθοποιός σε δεύτερο ρόλο

Χρόνια έχω να δω ερμηνεία -που παραμένει δυστυχώς στην αφάνεια- και από τα πρώτα λεπτά μιας ταινίας με κάνει να ξεχάσω ότι στο πλευρό της βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Χόλυγουντ, η Τζένιφερ Λόρενς. Η Τζέιν Χούντυσελ το κατάφερε άμα τη παρουσία της. Η νοσοκόμος στο «Causeway» (που τελικά αποδόθηκε ως «Το Πέρασμα»), αισθανόσουν ότι πριν μπει στο πλατό ήταν αφοσιωμένη όλη της τη ζωή στην αποκατάσταση ασθενών, με στοργή, αποστασιοποίηση και κατανόηση. Αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα πέρναγε καν από την κατηγορία υποψηφιότητας: Θα της το έδινα αμέσως!

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Η Τζίνα Ορτέγκα έχει ήδη κερδίσει μια υποψηφιότητα για τη σειρά «Wednesday» όμως λίγο καιρό νωρίτερα, στον ρόλο της στο «Χ» έδειξε το εύρος του ταλέντου της μεταμορφώνοντας την αδιάφορη βοηθό σκηνοθέτη/σκριπτ σε ένα θηλυκό έτοιμο για όλα. Τέλος, η Άλισον Τζάνεϋ στο «To Leslie», ήξερε με τις ανάσες, τα κενά της και το βλέμμα που σε καρφώνει με απαξίωση και πόνο, να πει την ιστορία της μητέρας που μαθαίνει να συγχωρεί με τον δύσκολο τρόπο.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερος Άνδρας Ηθοποιός σε δεύτερο ρόλο

Σε άλλη μια κατηγορία το «The Fabelmans» αδικείται. Ο Τζαντ Χιρς μπορεί να μην έχει έναν μεγάλο ρόλο, είναι όμως καταλυτικός. Λειτουργεί ως η επαναφορά του νεαρού σκηνοθέτη στο όνειρό του και μένει αξέχαστος. Το ίδιο και ο Μάικλ Σάνον, σχεδόν σε όσους ρόλους έχει υποδυθεί, ιδιαίτερα σε αυτόν στο «Άμστερνταμ» που εξηγήσαμε παραπάνω γιατί αγνοήθηκε.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Σκηνοθεσία

Στα δικά μου μάτια, δύο από τους υποψήφιους θα μπορούσαν να λείπουν από την τελική πεντάδα, παρά το σημαντικό τους έργο. Ίσως να άξιζε να δώσουν τη θέση τους σε κάποιον ή κάποια από τους παρακάτω: τον ελληνικής καταγωγής Τζόρτζ Μίλερ για το παρεξηγημένο και παραμυθένια σκηνοθετημένο «Τρεις χιλιάδες χρόνια αναμονής», το πρωτότυπο στην αφήγηση «ΈΟ» του Γέρζι Σκολιμόφσκι και τον αιχμηρό «Κορσέ» της Μαρί Κρόιτσερ.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερο Σενάριο

Κάποιες φορές, λιγότερο καλές ταινίες έχουν πολύ καλογραμμένα σενάρια. Ένα από αυτά είναι και το «The Bubble» που είδαμε σε γνωστή πλατφόρμα. Η αυτό-αναφορική ταινία του Τζαντ Απάτοου σχετικά με τα γυρίσματα στην εποχή της πανδημίας, έγινε στο «εδώ και τώρα», με έξυπνους χαρακτήρες, κοινωνική κριτική και αστεία εσωτερικής κατανάλωσης για τους συντελεστές ενός γυρίσματος. Το ίδιο και η ταινία «World War III» που αφηγείται τον επαναπροσδιορισμένο ρατσισμό του σήμερα στο πλαίσιο των γυρισμάτων μιας βιογραφικής ταινίας για τη ζωή του Αδόλφου Χίτλερ. Και οι δύο μου έλειψαν από την κατηγορία των υποψηφιοτήτων.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερη Μουσική

Μια ταινία που έτυχε να συναντήσω τυχαία, το «Gentle», έχει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αντιστικτική μουσική που υποβοηθά την αφήγηση της. Το ίδιο συμβαίνει και στο «Corsage» αλλά και στον «Μαύρο Πάνθηρα» που ζωντανεύει το πνεύμα της Αφρικής.

Πρόσωπα και ταινίες που θα θέλαμε να είχαν κάνει την έκπληξη στις Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερο Τραγούδι

Ακολουθεί επανάληψη του ρήματος «Ακούω» σε πολλές συνειρμικές παρηχήσεις. Γνωρίζετε τη Sofia Carson; Εγώ την άκουσα για πρώτη φορά στο «Applause» και… την άκουσα! Θα το ακούσετε στο «Tell it like a Woman»… Ξέρω, δεν είναι ένα διαχρονικό τραγούδι, αλλά ήταν ιδανικό για αυτήν την ταινία.

Ο «The Weeknd» γράφει μια παραμυθένια πολυφωνική μπαλάντα με ηλεκτρονικό ήχο που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σου εικόνες. Το «Nothing Is Lost (You Give Me Strength)» κάνει τους τίτλους τέλους του δεύτερου μέρους του Avatar αξέχαστους, ακόμα και αν δεν σας άρεσε η ταινία.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος