Η Ρωσο-Ουκρανική κρίση και η ‘τέλεια θύελλα’ που απειλεί την Ιταλική βιομηχανία τροφίμων

Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής

Η Ρωσο-Ουκρανική κρίση προκαλεί αναταράξεις στην παγκόσμια οικονομία και ενδέχεται να φέρει οικονομικούς μετασεισμούς σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Αυτό, μαζί με τις υπέρογκες αυξήσεις στην ενέργεια που πλήττουν νοικοκυριά και βιομηχανίες, ανησυχεί παρά πολύ την Ιταλική παραγωγική αλυσίδα. Με την βίαιη κρίση που ξέσπασε μεταξύ των δύο χωρών και τις κυρώσεις που έπονται από τις χώρες του ΝΑΤΟ, η Ιταλία ουσιαστικά προέβη στο κόψιμο του (εμπορικού) ομφάλιου λώρου με Ουκρανία και Ρωσία. Αν μέσα σε αυτό το πλαίσιο προσθέσουμε και την απεργία των αυτοκινητιστών των τελευταίων ημερών στην Ιταλία, τότε ενδέχεται να μιλάμε περί εμφράγματος της Ιταλικής Βιομηχανίας. Κυριολεκτικά μια ‘τέλεια θύελλα’.     

Το σιτάρι και τα ζυμαρικά

Όταν σκέφτεται κανείς την Ιταλία, ένα από τα πρώτα προϊόντα που χαρακτηρίζουν την χώρα είναι αναμφισβήτητα τα ζυμαρικά της. Η pasta αποτελεί εθνικό προϊόν υψηλής ποιότητας και εξάγεται παγκοσμίως, στο σημείο ώστε το 25% του ζυμαρικού στην υφήλιο να παράγεται από Ιταλικές βιοτεχνίες, με έσοδα της τάξεως των 60 δις Ευρώ ετησίως.

Προφανώς, για την παραγωγή των Ιταλικών ζυμαρικών χρειάζεται αλεύρι, και επομένως σιτάρι. Μπόλικο σιτάρι, και επομένως η εγχώρια παραγωγή δεν αρκεί.  

Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σίτου στον κόσμο, και μαζί με την Ουκρανία καλύπτουν περίπου το 29% των παγκόσμιων εξαγωγών. Σύμφωνα με την Ένωση Παραγωγών Ζυμαρικών Pastai Italiani, η Ιταλία εισάγει περίπου 2 εκατομμύρια τόνους σιτάρι κάθε χρόνο, περίπου το 64% των αναγκών της. Σύμφωνα με εκτίμηση της Ένωσης Παραγωγών Coldiretti, το 2021 η Ιταλία εισήγαγε από την Ουκρανία περισσότερο από 120 χιλιάδες τόνους σιτάρι και 100 χιλιάδες τόνους από τη Ρωσία. 

Ο γνωστός όμιλος ζυμαρικών Divella μέσω του διαχειριστή του, Vincenzo Divella, δήλωσε αυτή την εβδομάδα στη La Repubblica πως οι ίδιοι αναμένουν από την Θάλασσα του Αζόφ πλοίο με φορτίο 3.000 τόνων μαλακού σίτου για την παραγωγή αλευριού για ζαχαροπλαστική χρήση και το οποίο προέρχεται από τη Ρωσία. “Έχουμε αποθέματα, αλλά όχι για περισσότερο από ένα μήνα” δήλωσε ο Vincenzo Divella “προφανώς αυτό θα έχει επιπτώσεις και στις τιμές” όπως και στην τσέπη των Ιταλών καταναλωτών. 

Ο ρόλος της Κίνας

Μέχρι πρότινος, η Κίνα δεν ήταν ο ένας μεγάλος αγοραστής Ρωσικών αγροδιατροφικών προϊόντων. Οι Κινέζικοι περιορισμοί ήταν ουσιαστικά συνδεδεμένοι στις ανησυχίες της Κίνας σχετικά με τυχόν μολύνσεις του σίτου από μύκητες με προέλευση από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, με αποτέλεσμα το 2021 η Κίνα να εισάγει ‘μόνο’ το 13% του συνόλου των Ρωσικών αγροδιατροφικών προϊόντων. 

Ωστόσο αυτή την εβδομάδα κάτι άλλαξε. Η Κίνα ‘άνοιξε’ στο σιτάρι και το κριθάρι “από όλες τις Ρωσικές περιοχές”, με αποτέλεσμα να έχει ενδεχομένως λύσει το πρόβλημα της διακοπής των εξαγωγών της Ρωσίας σε Ανατολικές χώρες.

Η ανακοίνωση έφερε έντονες διαμαρτυρίες από την Αυστραλία, με τον Πρωθυπουργό της Scott Morrison να δηλώνει “δεν πας να ρίξεις σανίδα σωτηρίας στη Ρωσία όταν εισβάλλει σε άλλη χώρα”. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι ισορροπίες μεταξύ των χωρών αλλάζουν ραγδαία και σημαντικά. 

Το καλαμπόκι και οι ζωοτροφές

Η Ρωσία και η Ουκρανία παράγουν περίπου το 19% των παγκόσμιων προμηθειών καλαμποκιού, και η Ουκρανία είναι η έβδομη χώρα παγκοσμίως στην παραγωγή μαλακού σίτου. Σύμφωνα με την Ιταλική Coldiretti, οι τιμές του σιταριού εκτινάχθηκαν 5,7% στην αγορά του Chicago σε μια μέρα, φτάνοντας στην ανώτατη τιμή της 9ετίας. 

Αν και δεν είναι απαραίτητα ένα άμεσα εμφανές προϊόν στα τραπέζια μας, η αλήθεια είναι πως το καλαμπόκι αποτελεί σημαντική ζωοτροφή (το 47% του συνόλου) και η αύξηση της τιμής του (+5,5%) δεν είναι καλό νέο για την αλυσίδα παραγωγής, και εν τέλει, για τον οικιακό προϋπολογισμό.

Η Ουκρανία είναι ο δεύτερος προμηθευτής καλαμποκιού της Ιταλίας, περίπου το 20% της εγχώριας ζήτησης. Όπως τονίζει η La Repubblica, οι αυξήσεις στο καλαμπόκι “καθιστούν την παραγωγή κρέατος ελεγχόμενης ποιότητας αναμφισβήτητα ασύμφορη”. Τα αποτελέσματα ενδέχεται να είναι φανερά ήδη εντός ολίγων εβδομάδων. 

Η απεργία των μεταφορέων 

Μέσα σε ένα ήδη δύσκολο διεθνές πλαίσιο, δεν λείπουν και τα εσωτερικά προβλήματα στο Belpaese. Η εβδομάδα που μας πέρασε χαρακτηρίστηκε από μια απεργία των αυτοκινητιστών η οποία έλαβε χώρα κυρίως – αλλά όχι μόνο – στους αυτοκινητόδρομους της Κεντρικής και Νότιας Ιταλίας. Η κινητοποίηση ξεκίνησε ως διαμαρτυρία για τα ακριβά καύσιμα αλλά γρήγορα αναπτύχθηκε ως μια προσπάθεια να ζητήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Μια απεργία η οποία χαρακτηρίστηκε από βίαια επεισόδια, όπως τον τραυματισμό ενός οδηγού νταλίκας που μαχαιρώθηκε από οδηγό Ι.Χ. στη Βόρειο Απουλία. Μάλιστα δεν έλειψαν οι κριτικές από τις τοπικές Αρχές, οι οποίες ενέκριναν την κινητοποίηση ως “μια σκόπιμη επίθεση στη δημόσια τάξη”. 

Ενώ λοιπόν η απεργία προσωρινά ανεστάλη και μεταφέρθηκε στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, ο κίνδυνος να βρεθούν αρκετά ράφια των σούπερ μάρκετ άδεια είναι εφικτός. Μάλιστα η βιομηχανία παραγωγής ζυμαρικών La Molisana διευκρίνισε σε ανακοίνωσή της πως υποστηρίζει την απεργία των μεταφορέων, ενώ έφτασε στο σημείο να σταματήσει την παραγωγή της, όπως και η Divella.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος