«Φοβάμαι ότι για τον σύγχρονο άνθρωπο, για τον νεότερο από αυτόν που θα μπορούσε να έχει ζήσει την εμπειρία του Πολυτεχνείου ή να τη θυμάται, το Πολυτεχνείο έχει συνδεθεί με κάτι εντελώς χυδαίο», τόνισε η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 48η επέτειο από την εξέγερση του 1973.
«Δηλαδή είναι μια μέρα που δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις μέσα στην πόλη, που γίνονται φασαρίες και βανδαλισμοί, που υπάρχουν περιορισμοί, που φλέγονται σκουπίδια, που γίνονται ασχημίες. Αυτό όλο το περιβάλλον που τρομάζει τον πολίτη και ενδεχομένως τον κλείνει στο σπίτι του, έχει συνδεθεί στην πραγματικότητα με την ανάμνηση του Πολυτεχνείου. Αυτό είναι που θέλουμε; Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτή η ταύτιση. Είναι κάτι που συμβαίνει από τη δεκαετία του ’80», είπε χαρακτηριστικά.
Η ίδια διευκρίνισε ότι ζητά να καταργηθεί, όχι ο εορτασμός, αλλά η σχολική αργία. «Τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο εκείνη την ημέρα και να μαθαίνουν τι είναι το Πολυτεχνείο. Πιθανώς μεταξύ άλλων μαθημάτων, αλλά εν πάση περιπτώσει να καταργηθεί η σχολική αργία η οποία δεν αφορά κανέναν. Έχει εντελώς αποσυνδεθεί από τα γεγονότα, τα παιδιά δεν ξέρουν τι είναι το Πολυτεχνείο», σημείωσε. «Εάν κανείς επισκεφθεί ένα τυχαίο δείγμα σχολείων και ρωτήσει τι είναι το Πολυτεχνείο, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει σύγχυση που σημαίνει ότι δεν διδάσκεται ως μέρος της ιστορικής μας αφήγησης της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι μπερδεμένα με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τους Γερμανούς, υπάρχει τρομερή σύγχυση. Επίσης πιστεύουν ότι σκοτώθηκε πάρα πολύς κόσμος, δηλαδή διάφορες φαντασιώσεις. Από τα γεγονότα έχει αποσυνδεθεί η ουσία, δηλαδή το τι σημαίνει στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα, γιατί έγινε, πώς έγινε, πόσο διήρκησε και τι συνέβη και ποιες είναι οι υποχρεώσεις του δημοκρατικού πολίτη», εξήγησε.
Αναφορικά με τη γενιά του Πολυτεχνείου, η κυρία Τριανταφύλλου μίλησε με ανθρώπους που φέρθηκαν με τόλμη, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή, έθεσαν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, συνέβαλαν στην εξασθένιση ενός καθεστώτος και στην ανατροπή του εν τέλει μέσα σε λίγους μήνες, και στη συνέχεια έζησαν τη ζωή τους όπως κάνει ο κάθε άνθρωπος. Δεν σημαίνει ότι η συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο έπρεπε να τους σημαδέψει για πάντα.
«Ήταν ένα δημοκρατικό καθήκον το οποίο άσκησαν με ωραίο τρόπο, και από εκεί και πέρα ο καθένας έκανε τη ζωή του. Οι άνθρωποι έκαναν οικογένειες και καριέρες, μερικοί ασχολήθηκαν με την πολιτική, άλλοι δεν ασχολήθηκαν. Δεν νομίζω ότι έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι έκανε ο κάθε ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Έχει σημασία να δούμε τι έκαναν εκείνη τη στιγμή και αυτό που έκαναν είναι αξιομνημόνευτο, και πρέπει να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα αψηφισιάς στις δικτατορικές εξουσίες και στον αυταρχισμό», συμπλήρωσε.
Ωστόσο, «δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα για τις δημοκρατικές εξουσίες. Όταν βρισκόμαστε σε περιβάλλον Δημοκρατίας, δεν μπορούμε να φτιάχνουμε Πολυτεχνεία. Είναι παράλογο. Το Πολυτεχνείο τοποθετείται σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό και πολιτικό περιβάλλον και γι’ αυτό έχει την αξία που έχει, διότι οι άνθρωποι ριψοκινδύνευσαν. Δεν έχει νόημα σήμερα το να κάνεις ένα Πολυτεχνείο, να μην ριψοκινδυνεύεις τίποτα και να μην έχεις και στόχους. Τι στόχους να έχεις; Την ανατροπή της Δημοκρατίας και την επικράτηση ενός αναρχικού ή σοσιαλιστικού οράματος; Το βρίσκω κάπως σαν σκιαμαχία. Το μόνο πράγμα που έχει νόημα είναι να καταλάβουμε ότι ο πολίτης είναι υπεύθυνος για να μην επαναληφθούν τέτοιου πολιτικές εκτροπές, όπως συνέβησαν το 1967», επεσήμανε.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η Σώτη Τριανταφύλλου είπε ότι δεν ξέρουμε πως θα ήταν η Μεταπολίτευση χωρίς το Πολυτεχνείο. Ωστόσο, το ότι υπήρξε, δείχνει ότι η κοινωνία είχε έναν δυναμισμό τον οποίο εξέφρασε, πάρα πολλού άνθρωποι στήριξαν αυτή την εκδήλωση αψηφισιάς σε ένα μισητό καθεστώς και στη συνέχεια πήραν ένα μάθημα».
Χαρακτήρισε, μάλιστα, ως υπεραπλούστευση το γεγονός ότι εκμεταλλεύθηκαν την εξέγερση διάφορες παρατάξεις και «στήνουν αυτά τα πανηγύρια και τα αντιαμερικανικά παραληρήματα. Οι Αμερικάνοι έπαιξαν ρόλο το 1967, αλλά χρειάζεται περισσότερη συζήτηση, από ένα σύνθημα. Εντελώς αναχρονιστικό το να κάνουμε σήμερα πορεία στην αμερικανική πρεσβεία», συμπλήρωσε η συγγραφέας.
Αν. Παυλόπουλος: Να επικαιροποιηθούν τα μηνύματα
Από την πλευρά του, ο Αναστάσιος Παυλόπουλος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφου της Κύπρου, μιλώντας στον σταθμό μας και στην ίδια εκπομπή, τόνισε ότι τα συνθήματα του Πολυτεχνείου έχουν περάσει και στη σημερινή νεολαία με έναν τρόπο όχι και τόσο δημιουργικό.
«Οι πολιτικές νεολαίες αντί να εισηγούνται καινοτόμες ιδέες, αντί να έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις, φαίνεται ότι έχουν απορροφηθεί από τα πολιτικά κόμματα, έχουν χάσει τον αυθορμητισμό και την επαναστατικότητα τους. Έτσι η νεολαία πλέον επαναλαμβάνει τον εορτασμό με έναν στείρο τρόπο, χωρίς να επικαιροποιεί τα διαχρονικά του μηνύματα. Κάποτε η γενιά του 1-1-4 ήταν αυτή που έδινε τον παλμό στις πολιτικές εξελίξεις. Ήταν το κοινωνικό κύτταρο το οποίο έδινε τον παλμό που ακολουθούσαν στη συνέχεια οι πολιτικές δυνάμεις», επεσήμανε.
Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν θα έβλεπε θετικά το να καταργηθεί ο εορτασμός του Πολυτεχνείου αλλά θα κρατούσε την ανάγκη «να επικαιροποιηθούν τα μηνύματα και οι πολιτικές νεολαίες να αυτονομηθούν από τα κόμματα και να βρουν τον δικό τους δημιουργικό βηματισμό».
Ερωτηθείς για τη γενιά του Πολυτεχνείου, ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι υμνηθεί για τους αγώνες της, αλλά δυστυχώς έχει κατηγορηθεί για τον τρόπο που πορεύθηκε μεταπολιτευτικά και μάλιστα «με την έναρξη της οικονομικής κρίσης, η γενιά του Πολυτεχνείου λοιδωρήθηκε σε μεγάλο βαθμό, γιατί θεωρήθηκε ως υπεύθυνη». Έκανε ιδιαίτερη αναφορά «σε ορισμένα προβεβλημένα στελέχη της γενιάς αυτής, τα οποία δυστυχώς την περίοδο της δημοκρατικής ομαλότητας επιδίωξαν να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους», μιλώντας για «αξιόλογους αγωνιστές που δεν έγιναν και καλοί πολιτικοί». «Ένας μέρος της γενιάς, θεώρησε ότι πρέπει να ανταλλάξει τα αγωνιστικά της κεκτημένα με πολιτικές ή άλλες θέσεις», είπε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον κ. Παυλόπουλο, το Πολυτεχνείο συνέβαλε στη ριζοσπαστικοποίηση του λαού, αυτή είναι η μεγάλη συνεισφορά του. «Δεδομένων των αναχρονιστικών- σκοταδιστικών πρακτικών και αντιλήψεων της δικτατορίας και της οικονομικής κρίσης που ενέσκυψε στη χώρα, οδήγησε στη γενικότερη πολιτική ευαισθητοποίηση του λαού, ώστε να διεκδικεί μια ριζική αλλαγή. Ενδεχομένως να οδηγούμασταν στην πτώση της δικτατορίας και χωρίς το Πολυτεχνείο, αλλά δεν ξέρουμε αν θα ήταν τόσο φλογερά τα αισθήματα του λαού για τη διεκδίκηση ενός άλλου πολιτικού σκηνικού», διευκρίνισε.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος