Όσο πιο κοντά στον ισημερινό, τόσο λιγότερα τα κρούσματα CoViD-19

Στρασβούργο — Ανταπόκριση Κώστας Δαβάνης

Χώρες πιο κοντά στον ισημερινό, όπου οι θερμοκρασία και η υγρασία είναι υψηλότερες, παρουσιάζουν λιγότερα κρούσματα COVID-19 ανά εκατομμύριο άτομα. Αυτό δείχνει μια εποχική επίδραση και αποσυμπίεση της κατάστασης το καλοκαίρι, ενώ μόλις οι θερμοκρασίες μειωθούν το φθινόπωρο και το χειμώνα, η πανδημία COVID-19 θα αναζωπυρωθεί ξανά.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει μεγάλη έρευνα του Ινστιτούτου Μακροοικονομίας της Αυστρίας με ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ, Στάνφορντ, Χαϊδελβέργης, του Κέντρου Δημογραφίας και Παγκόσμιου Ανθρώπινου Κεφαλαίου και την Κινεζική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών σχετικά με τη σχέση των κλιματικών συνθηκών και της διασποράς της COVID-19.

Στη μελέτη σημειώνεται παράλληλα πως ένα νέο κύμα της πανδημίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την πρόοδο του εμβολιασμού και τα μέτρα περιορισμού, από τη μία πλευρά, και από την εμφάνιση πιο μολυσματικών παραλλαγών ιών από την άλλη.

Για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της στατιστικής εκτίμησης. Οι ερευνητές συνεκτίμησαν σε αλγόριθμο τα επιβεβαιωμένα κρούσματα COVID-19 ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων σε μια χώρα, την απόσταση της χώρας από τον ισημερινό, καθώς και άλλες σημαντικές επιρροές, όπως την πυκνότητα πληθυσμού, τα αεροπορικά ταξίδια, την πυκνότητα κυκλοφορίας, το εισόδημα, τη συχνότητα δοκιμών, τις δαπάνες υγείας και την ηλικιακή διάρθρωση.

Με αυτόν τον τρόπο, οι ερευνητές μπόρεσαν να υπολογίσουν το ποσοστό κατά το οποίο ο σωρευτικός αριθμός κρουσμάτων της πανδημίας μειώθηκε σε σχέση με την εγγύτητα στον ισημερινό από την αρχή της πανδημίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, μια χώρα 1000 χλμ πιο κοντά στον ισημερινό έχει κατά μέσο όρο 33% λιγότερα κρούσματα ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους. Η σχέση μεταξύ της COVID-19 και του κλίματος θα μπορούσε, όπως τονίζει η μελέτη, να είχε αποδειχτεί ήδη στο προσχέδιο της μελέτης τον Απρίλιο του 2020 με τα τότε διαθέσιμα δεδομένα. Αυτή η συσχέτιση έχει πλέον επιβεβαιωθεί με τα δεδομένα έως τον Ιανουάριο του 2021.

Ωστόσο, ο ακριβής υποκείμενος μηχανισμός διασποράς του ιού δεν μπορεί να καταγραφεί με ακρίβεια με βάση τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν, καθώς παίζουν ρόλο διάφοροι παράγοντες, όπως μια ξαφνική καιρική μεταβολή, η αλλαγή της εποχής, καθώς και η συμπεριφορά των ανθρώπων που περνούν λιγότερο χρόνο σε εσωτερικούς χώρους το καλοκαίρι, όπου η πιθανότητα μόλυνσης είναι μεγαλύτερη.

Σύμφωνα με τους μελετητές, τα αποτελέσματα είναι σημαντικά προκειμένου να σχεδιαστούν τα κατάλληλα μέτρα για την ανάσχεση της εξάπλωσης του ιού, ενώ διευκρινίζουν ότι χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στον ισημερινό δεν θα επηρεαστούν από την πανδημία ή ότι ο ιός θα εξαφανιστεί εντελώς το καλοκαίρι. Το πώς θα αναπτυχθεί η πανδημία COVID-19 το καλοκαίρι εξαρτάται επίσης από άλλες μεταβλητές που δεν μπορούσαν να συμπεριληφθούν στη μελέτη, όπως οι νέες παραλλαγές και οι μεταλλάξεις του ιού SARS-COV-2.

Ενδεικτικά παραδείγματα αριθμού λοιμώξεων που έχουν συμβεί ανά εκατομμύριο πληθυσμού (έως τις 9 Μαΐου 2021) καταδεικνύουν πως χώρες που βρίσκονται πιο μακριά στον ισημερινό τείνουν να επηρεάζονται περισσότερο από την πανδημία από τις χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στον ισημερινό, για παράδειγμα στην Αφρική.

Ετσι η Τσεχική Δημοκρατία παρουσίασε 153.615 κρούσματα, η
Γαλλία 85. 671, Αυστρία 70.070, Ιταλία 67.997, Γερμανία 42.143, ΗΠΑ 98.814, UK 65.560, Μεξικό 18.349, Ινδονησία 6.265, Κένυα 3.042, Γκάνα 2.991, Αίγυπτος 2.320, Ταϊλάνδη  1.194, Νικαράγουα 1.055 και Νιγηρία 802.