Στην πρόσφατη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του G20 στο Μπαλί, παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ και των υπολοίπων του G7 που αποτελούν και μέλη του G20, η προεδρεύουσα Ινδονησία και η πλειοψηφία των χωρών δεν απέκλεισε τη συμμετοχή της Ρωσίας δια του Λαβρόφ.
Στη συνέχεια, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Ρώσος υπουργός δέχθηκε μια ομοβροντία των ΥΠΕΞ του G7 για την επέμβαση στην Ουκρανία κι αφού κατήγγειλε αυτή τη στάση αποχώρησε από τη Σύνοδο, αλλά η παρουσία υπήρξε. Επιπλέον, η πρόσκληση προς τον Πρόεδρο Πούτιν για συμμετοχή στη Σύνοδο Κορυφής του G20 το Νοέμβριο παραμένει και έχει γίνει αποδεκτή από τη Μόσχα (κατά συνέπεια υπάρχει η περίπτωση συνύπαρξης σ’ αυτήν Μπάιντεν-Πούτιν).
Επίσης, στη ίδια Σύνοδο έγινε συνάντηση των ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και της Κίνας, όπου διαπιστώθηκε ξανά η απόκλιση των δύο πλευρών ως προς την αντιμετώπιση της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία, αλλά και γενικότερα.
Το βέβαιο είναι πως όλος ο πλανήτης δε βλέπει το θέμα του πολέμου στην Ουκρανία με την ίδιο τρόπο. Π.χ. ο “Παγκόσμιος Νότος“, όπως αποκαλεί όλες τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του πλανήτη ο Νόαμ Τσόμσκι, θεωρεί πως κατά βάση πρόκειται για μια διένεξη στους κόλπους του Βορρά, ανεξάρτητα από το ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Έτσι, εκτός του G7, της ΕΕ και των λοιπών κρατών μελών του ΝΑΤΟ, που αποτελούν τον “Παγκόσμιο Βορρά” (με την εξαίρεση της Τουρκίας και την προσθήκη της Ν. Κορέας και Ωκεανίας), οι υπόλοιπες χώρες του πλανήτη δεν έχουν επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών στη Δύση καθεστώτων της Μ. Ανατολής, του Ισραήλ κλπ.
Κατά έναν τρόπο ο πλανήτης χωρίζεται πλέον σε δύο τμήματα: εκεί που απαγορεύεται στον Ρώσο ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ να πάει ή να προσεγγίσει αεροπορικά και στις χώρες όπου μπορεί να συνεχίσει να κάνει επισκέψεις και μάλιστα να γίνεται δεκτός με σεβασμό. Επιπλέον, μοιάζει να ισχύει μια ανάλυση που είχε δημοσιευτεί στους FT ήδη από τις πρώτες βδομάδες του πολέμου, ότι η Δύση κάνει το λάθος να συγχέει τη δική της ενότητα στην αντιμετώπιση της Ρωσίας με μια παγκόσμια.
Επίσης, σύμφωνα με σειρά αναλυτών, ο πόλεμος στην Ουκρανία, ανεξάρτητα από την τελική έκβαση που θα έχει, έρχεται να σημάνει το οριστικό τέλος της προσπάθειας που κλιμακώθηκε εδώ και 30 χρόνια για έναν μονοπολικό κόσμο, με κυρίαρχη τη Δύση και επικεφαλής τις ΗΠΑ.
Εκτός από τη ματαίωση κάθε προσπάθειας για την ενσωμάτωση της Ρωσίας στο δυτικό μπλοκ και τον ανερχόμενο ανταγωνισμό με την Κίνα, είναι εμφανείς και οι διαφορετικοί πόλοι και ατζέντες που διαμορφώνονται από τους BRICS, τους BRICS+, τα μη δυτικά κράτη μέλη του G20 κλπ.
Το G7 δεν εκφράζει, απέναντί τους, ούτε γεωγραφικά, ούτε πληθυσμιακά, ούτε οικονομικά το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, καθώς μόνον οι BRICS αντιπροσωπεύουν το 41,53% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 31,88% με όρους ισοτιμιών αγοραστικής δύναμης,
Πάντως, μερικές μέρες πριν τη Σύνοδο του G20, το G7 συνεδρίαζε στην Άνω Βαυαρία και προσκαλούσε την Ινδία και τη Ν. Αφρική. Εκεί, μεταξύ των δηλώσεων για αποφασιστική αντιμετώπιση της Ρωσίας, ανακοινώθηκε ένα πολυσχιδές πρόγραμμα επενδύσεων, που προβλέπεται να φτάσει μέσα στα επόμενα 5 χρόνια τα 600 δις δολ. και να αφορά τη δημιουργία υποδομών αναπτυξιακού χαρακτήρα σε διεθνή κλίμακα.
Η εξαγγελία μοιάζει με προσπάθεια της Δύσης να ανακτήσει τον έλεγχο της πρωτοβουλίας στην παγκόσμια οικονομία και ιδίως να αποτελέσει ένα αντίπαλο δέος στην «Μια ζώνη ένα δρόμο» της Κίνας και τη διείσδυση της στις οικονομίες πλειάδας χωρών.
Ωστόσο, από τις ανακοινώσεις του G7 μέχρι την συντονισμένη πράξη υπάρχει πολύς δρόμος, όπως δείχνουν οι εξαγγελίες που είχαν γίνει πριν μερικά χρόνια για επενδύσεις 150 δισ. στην Αφρική και που ακόμη αργούν…
Τέλος, η Ρωσία, αντιμέτωπη με τις πρωτοφανείς κυρώσεις της Δύσης, προσπαθεί να αντιδράσει, έως και να επωφεληθεί της κατάστασης, ανακατευθύνοντας, επαναπατρίζοντας και επανεθνικοποιώντας τις ρωσικές επιχειρήσεις, δίνοντας περισσότερη έμφαση στην εσωτερική ανάπτυξη, εκμεταλλευόμενη τις διαφοροποιήσεις των χωρών που προαναφέρθηκαν, ενισχύοντας τους δεσμούς με τη Κίνα, την Ινδία κλπ.
Όμως, είναι ένα μεγάλο ερώτημα κατά πόσον θα τα καταφέρει, καθώς τα πλήγματα που έχει υποστεί από τις δυτικές κυρώσεις είναι μεγάλα και θα έχουν διάρκεια, οι δε σχέσεις και συναλλαγές με τη Δύση δεν είναι εύκολο -ή και σκόπιμο- να αντικατασταθούν από μια πλήρη στροφή στην Ασία.
Η εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου “Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο“ εξέτασε τα θέματα αυτά, με τη συμμετοχή του Παναγιώτη Σωτήρη, αρθρογράφου/αναλυτή στα ΝΕΑ και το in.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος