Την Δευτέρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκαινίασαν την καινούρια τους πρεσβεία στο Ισραήλ, στην Ιερουσαλήμ. Για κάποιους, η κίνηση ήταν ενδεικτική της συνέπειας του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος είχε ανακοινώσει αυτήν την πρωτοβουλία πριν από μήνες. Ακόμη, ήταν απόδειξη της αυξανόμενης σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αμερική, και επιβράβευση των πολιτικών της κάθε χώρας από την άλλη. Για άλλους, η κίνηση ήταν ενδεικτική των σχεδίων για το μέλλον της Μέσης Ανατολής, όπου η απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από την συφμωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράκ διαμορφώνει ευαίσθητες και πρωτόγνωρες ισοροπίες. Την ίδια ώρα, πολλοί την χαρακτήρισαν ως χαρακτηριστική απόρριψη των διαφόρων σχεδίων ειρήνευσης και της όποιας πιθανότητας αμερικανικής υποστήριξης ενός παλαιστινιακού κράτους. Μία από τις περισσότερο σημαντικές πτυχές των εγκαινίων της καινούριας πρεσβείας, όμως, ήταν και παραμένει κρυμμένη στους εσωτερικούς θρησκευτικούς κώδικες και το λεξιλόγιο μιας πίστης που υπερασπίζεται το Ισραήλ, ως την εγγύηση εσχατολογικών σεναρίων.
Την ώρα των εγκαινίων της αμερικανικής πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ, την ώρα που δεκάδες Παλεστίνιοι έπεφταν νεκροί στη Γάζα, οι δύο Αμερικανοί πάστορες που ήταν επιφορτισμένοι με τις προσευχές στην έναρξη και τη λήξη των εγκαινίων μιλούσαν για το τέλος του κόσμου, το οποίο θα επέφερε, σε βάθος κάποιου χρόνου, η μετακόμιση της αμερικανικής πρεσβείας. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν στις αναλύσεις τους πλήθος ειδικών και δημοσιογράφων, οι οποίοι παρατηρούν πως ο Αμερικανός Βαπτιστής πάστορας Ρόμπερτ Τζέφρις και ο πάστορας της Εκκλησίας της Πεντηκοστής στο Σαν Αντόνιο, Τζον Χάγκι, μοιράζονται την πεποίθηση πως ο πλήρης έλεγχος της Ιερουσαλήμ από τον εβραϊκό λαό είναι μέρος της αποκάλυψης. Στο CNN, η ακαδημαϊκός Νταϊάνα Μπάτλερ Μπας περιγράφει πως στο σενάριο αυτό, το οποίο είναι κοινό ανάμεσα σε αυτές τις κατά τα άλλα διαφορετικές θρησκείες, ο εβραϊκός λαός, ο οποίος αρνήθηκε τον Χριστό ως Σωτήρα του, «θα βιώσει μια σπουδαία θρησκευτική αναγέννηση, και θα ξαναχτίσει τον ναό του στην ιερουσαλήμ. Αυτό θα θέσει σε κίνηση μια σειρά κατακλυσμικών γεγονότων που θα κορυφωθούν στη Μάχη του Αρμαγεδδώνα, τον τελευταίο πόλεμο της ανθρωπότητας. Επίσης, όμως, θα κάνει τους Εβραίους να αποδεχθούν επιτέλους τον Ιησού ως σωτήρα τους. Μόλις συμβούν όλα αυτά, ο Ιησούς θα επιστρέψει εν Δόξη και η βασιλεία του Θεού -μια χιλιετής βασιλεία ειρήνης.»
Στο τέλος αυτής της ειρηνικής χιλιετίας, οι Χριστιανοί θα σωθούν στον παράδεισο, και κάθε μη Χριστιανός θα βρεθεί στην κόλαση. Στην Huffington Post, η καθηγήτρια Θρησκευτικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα, Τζούλι Ίνγκερσολ, ανατρέχει σε παλαιότερα προκλητικά σχόλια των δύο ανδρών, τα οποία φαίνεται να προέρχονται από αυτήν ακριβώς την αντίληψη μιας θρησκευτικής ανωτερότητας. Ο Τζέφρις έχει πει πως οι Μορμόνοι, οι Καθολικοί, οι Ινδουιστές, οι Βουδιστές, οι Μουσουλμάνοι και οι Εβραίοι -οι ίδιοι που είναι απαραίτητη για την Δευτέρα Παρουσία- θα πάνε στην κόλαση. Από την μεριά του, ο Τζον Χάγκι έχει σχολιάσει στο παρελθόν ότι ο Χίτλερ ήταν θεόσταλτος κυνηγός που ώθησε τους Εβραίους στο Ισραήλ. Ο Τζέφρις ξεκίνησε τα εγκαίνια της πρεσβείας, και ο Χάγκι τα ολοκλήρωσε.
Ασφαλώς, τα σχόλια αυτά δεν είναι άγνωστα ούτε στις πολιτικές ηγεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ, ούτε στους απλούς πολίτες και τους πιστούς. Στην ισραηλινή Haaretz, ο Τζόναθαν Τόμπιν αναλύει τα σχόλια του Τζέφρις, τονίζοντας πως «πολλοί Εβραίοι βλέπουν την παρουσία του ως προσβολή». Συγχρόνως, όμως, ο Τόμπιν υποστηρίζει ότι, στο πλαίσιο του ενθουσιασμού ενός κινήματος Ευαγγελιστών που προωθεί τελικά τις ιδέες του Ισραήλ, η αθυροστομία του Τζέφρις είναι ακόμα ένα σημείο αναφοράς στη συζήτηση περί του αν οι Εβραίοι «θα έπρεπε να ενδιαφέρονται για τα κίνητρα των Χριστιανών Σιωνιστών». «Σίγουρα οι Εβραίοι δεν απειλούνται από τις προσδοκίες οποιουδήποτε περί επιστροφής του Χριστιανού μεσία, ειδικά όταν αυτοί που έχουν τέτοια πιστεύω είναι τόσο πρόθυμοι να βοηθήσουν στην υπεράσπιση του Εβραϊκού λαού απέναντι στους σύγχρονους εχθρούς του», τονίζει ο Τόμπιν, αναζητώντας μια μέση οδό ανάμεσα στην αποκήρυξη του Τζέφρις και την αποδοχή της προσφοράς του, πριν τον συγκρίνει τελικά με τον Παλαιστίνιο πρόεδρο, Μαχμούντ Αμπάς, λέγοντας πως αμφότεροι είναι προκατειλημμένοι, και πως τα σχόλια του Αμερικανού πάστορα δεν συμβαδίζουν με την θρησκευτική ελευθερία. Σημαντικό στοιχείο στην ανάλυση του Τόμπιν, ο οποίος είναι αρχισυντάκτης του Συνδικάτου Εβραϊκών Ειδήσεων, είναι και η εκτίμηση πως η παρουσία του Τζέφρις θα αναδείξει εκ νέου τις διαφορές ανάμεσα στην εβραϊκή Δεξιά και την Αριστερά.
Η ίδια παρουσία όμως φαίνεται πως φωτίζει και ορισμένες ομοιότητες που εκ πρώτης όψεως δεν είναι ορατές, ανάμεσα στην ένθερμη υποστήριξη των διεκδικήσεων του Ισραήλ και έναν σχετικό ή μη αντισημιτισμό, όπως τον περιγράφει, για παράδειγμα, και ο Φρανκ Ριτς στον Daily Intelligencer. Στο άρθρο του, ο Ριτς τονίζει πως η υποστήριξη που προκύπτει για το Ισραήλ από το εσχατολογικό σενάριο που χρειάζεται την Ιερουσαλήμ στο επίκεντρό του περιέχει και τον χαρακτηριστικό αντισημιτισμό που εκφράζεται στην πεποίθηση πως όσοι Εβραίοι δεν μεταστραφούν στον χριστιανισμό θα χαθούν. Ακόμα και αν δεν οδηγούν στον αντισημιτισμό, οι διαφορετικές προσεγγίσεις από αμερικανικές πολιτικές δυνάμεις τονίζουν και στην Αμερική τις διαφορές ανάμεσα σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς, με την Μισέλ Γκόλντμπεργκ των New York Times να υποστηρίζει πως «όσο περισσότερο συνδέονται ο Τραμπισμός και το Ισραήλ, τόσο περισσότερο οι Αριστεροί Αμερικανοί θα αποξενώνονται από τον Σιωνισμό».
Πόσο συνειδητή ήταν, όμως, η επιλογή των συγκεκριμένω ιερέων από την αμερικανική κυβέρνηση; Ακόμη και οι πλέον καλοπροαίρετοι θα δυσκολευτούν να παραβλέψουν την σχέση του Ρόμπερτ Τζέφρις ως συμβούλου του προέδρου Τραμπ επί θρησκευτικών θεμάτων. Πέρα από αυτήν, τόσο ο Τζέφρις όσο και ο Χάγκι μοιράζονται με τον πρόεδρο των Ηνωμένω Πολιτειών την ίδια αγάπη, το πάθος και το ταλέντο για την προσέλκυση μεγάλων ένθερμων ακροατηρίων. Ο Τζέφρις είναι συγγραφέας, και από τους πλέον προβεβλημένους παραγωγούς του θρησκευτικού ραδιοφώνου στην Αμερική, ενώ και ο Χάγκι, επίσης συγγραφέας, είναι παρουσιαστής δημοφιλών τηλεοπτικών θρησκευτικών προγραμμάτων. Αμφότεροι βρίσκονται επικεφαλής πολυπληθέστατων εκκλησιασμάτων, και εκπροσωπούν θρησκείες που βρίσκονται στο απόλυτο κέντρο των υποστηρικτών του προέδρου Τραμπ. Πριν από έναν μόλις μήνα, Δημόσιο Ινστιτούτο Θρησκευτικών Ερευνών των Ηνωμένων Πολιτειών είχε παρουσιάσει τα αποτελέσματα δημοσκόπησης, στην οποία οι Ευαγγελιστές Αμερικανοί, μια σημαντική μερίδα του πληθυσμού της χώρας, οι οποίοι αποτελούσαν το 17% του δείγματος που χρησιμοποιήθηκε για την έρευνα, εκφράζονταν δυσανάλογα υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ σε σχέση με τους υπόλοιπους Αμερικανούς. Συγκεκριμένα, όπως σχολίαζε τότε το ινστιτούτο, «η δημοφιλία του Τραμπ ανάμεσα στους λευκούς Ευαγγελιστές δεν έπεσε ποτέ κάτω από το 65%» κατά το 2017. Σε εκείνη την πλέον πρόσφατη έρευνά του, το ινστιτούτο είχε βρει πως 75% των λευκών Αμερικανών Ευαγγελιστών ήταν υπέρ του προέδρου Τραμπ, έναντι ποσοστού 45% του γενικού πληθυσμού (συμπεριλαμβανομένων και των Ευαγγελιστών). Στο New York Magazine, ο Εντ Κίλγκορ είχε αναζητήσει τα στοιχεία που πρκύπτουν με την αφαίρεση των Ευαγγελιστών από το δείγμα, και τα οποία είναι ενδεικτικά της σημασίας που έχει για τον Αμερικανό πρόεδρο η συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού. Ειδικότερα, ανάμεσα στους Αμερικανούς που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Ευαγγελιστές, το ποσοστό δημοφιλίας του Ντόναλντ Τραμπ είναι 36%. ανάμεσα στις γυναίκες που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως μέρος του συγκεκριμένου εκκλησιάσματος, το ποσοστό αυτό φτάνει μόλις το 29%. και ανάμεσα στους πτυχιούχους μη Ευαγγελιστές Αμερικανούς, το ποσοστό αυτό είναι 32%.
Η εξάρτηση του Αμερικανού προέδρου από την συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα δεν αφορά μόνο στα πιθανά εκλογικά οφέλη. Σε περιόδους οπότε η ηθική ακεραιότητά του αμφισβητείται, ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να βασιστεί σε αυτό το κοινό για περισσότερο κολακευτικές παρουσιάσεις και χαρακτηρισμούς από ανθρώπους που αισθάνονται ότι ο πρόεδρος των Η.Π.Α. μοιράζεται τις αξίες τους. Στην Huffington Post, η Τζούλι Ίνγκερσολ υποστηρίζει ότι η παρουσία των Τζέφρις και Χάγκι στην Ιερουσαλήμ ήταν ένα κωδικοποιημένο μήνυμα στα μέλη αυτής ακριβώς της ομάδας. Σε κάποιον βαθμό φαίνεται να πέτυχε: Στο Fox News, η παρουσιάστρια Τζενίν Πίρο παρουσίασε την είδηση λέγοντας πως ο Αμερικανός πρόεδρος εκπλήρωσε «την βιβλική προφητεία των θεών που λατρεύονται από Εβραίους, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους, πως η Ιερουσαλήμ είναι η αιώνια πρωτεύουσα του εβραϊκού κράτους». Όπως φαίνεται, η αμερικανική πρωτοβουλία άνοιξε τον δρόμο για την μετακίνηση των πρεσβειών και άλλων κρατών στην Ιερουσαλήμ, με την Γουατεμάλα και άλλες χώρες να ακολουθούν το παράδειγμα των Η.Π.Α. Βεβαίως, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι από τους ανθρώπους που θα άντεχε να μην είναι προφήτης στον τόπο του, όσο και αν τον δόξαζαν αλλού. Το όνομά του φιγουράρει σε πλατεία και σε αθλητική ομάδα της Ιερουσαλήμ, αλλά το πραγματικό του κέρδος παραμένει στην εικόνα του στο εσωτερικό της χώρας του, όπου, όπως τονίζει η Καθλήν Πάρκερ στην Washington Post, επέδειξε πυγμή και συνέπεια, δείχνοντας συγχρόνως να κολακεύει το πιο πιστό του κομμάτι των ψηφοφόρων, αλλά και να απειλεί το Ιράν εκ νέου, τονίζοντας τις στενότερες σχέσεις του με το Ισραήλ.
Για μια φορά πάντως, φαίνεται εξαιρετικά πιθανό πως τόσο οι υποστηρικτές, όσο και οι αντίπαλοι του Αμερικανού προέδρου συμφωνούν, εν προκειμένω, σε μία συγκεκριμένη εκτίμηση: Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί και να φέρνει το τέλος του κόσμου.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος