Η μείωση του δημόσιου χρέους στις χώρες με δημοσιονομικά ελλείμματα επιτυγχάνεται εάν η προσαρμογή γίνει από την πλευρά των κρατικών δαπανών, παρόλο το πολιτικό κόστος, παρά των εσόδων.
Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει μελέτη οικονομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Working Paper), που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της EKT.
«Ειδικότερα, όταν η δημοσιονομική προσαρμογή γίνεται μέσω αύξησης της φορολογίας, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ επανέρχεται στα επίπεδα που ήταν πριν από το σοκ μόνο μακροπρόθεσμα, αποτυγχάνοντας έτσι να επιφέρει μία βελτίωση στο λόγο του χρέους , προκαλώντας αυτό που αποκαλούμε αυτοαναιρούμενη δημοσιονομική προσαρμογή», αναφέρει η μελέτη.
Η μελέτη των οικονομολόγων Maria Grazia Attinasi και Luca Metelli, με τίτλο: «Είναι η δημοσιονομική προσαρμογή αυτοαναιρούμενη;», καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα ότι η καθυστέρηση στη λήψη δημοσιονομικών μέτρων από μία χώρα, έως ότου οι δυνάμεις της αγοράς απειλήσουν την ικανότητα έκδοσης χρέους της, πιθανόν θα οδηγεί σε μία λιγότερο σημαντική μείωση του χρέους της (ως ποσοστό του ΑΕΠ) για την ίδια προσπάθεια προσαρμογής, ακόμη και αν αυτή γίνει από την πλευρά των δαπανών. «Αυτό είναι ένα σημαντικό δίδαγμα για την πολιτική, εν όψει του γεγονότος ότι οι προσαρμογές που βασίζονται στα έσοδα τείνουν να είναι η προτιμώμενη μορφή, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, δεδομένου του πολιτικού κόστους που έχει μία διαρκής μείωση των κρατικών δαπανών».
“Η μείωση του δημόσιου χρέους είναι πιο πιθανό να επιτύχει, όταν η στρατηγική προσαρμογής βασίζεται σε μία διαρκή μείωση των δαπανών, ενώ η προσαρμογή που βασίζεται στα έσοδα δεν φαίνεται να επιφέρει μία διαρκή βελτίωση στις προοπτικές βιωσιμότητας μίας χώρας», σημειώνεται στη μελέτη.
Η έκθεση αναλύει τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής προσαρμογής στη συμπεριφορά του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ για μία ομάδα χωρών της Ευρωζώνης, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, κατά την περίοδο 2000-2012. Όταν η δημοσιονομική προσαρμογή μίας χώρας γίνεται σε μία περίοδο δημοσιονομικής πίεσης – για την Ελλάδα και την Ιταλία σημειώνεται ότι ήταν πάντα στην θέση αυτή κατά τη διάρκεια της περιόδου, καθώς το χρέος τους ήταν συνεχώς μεγαλύτερο από το 90% του ΑΕΠ -, η μελέτη διαπιστώνει ότι οι δημοσιονομικά πιεσμένες χώρες έχουν το όφελος μίας άμεσης μείωσης του επιπέδου του χρέους τους, όταν μειώνουν τις δαπάνες. «Ωστόσο, τα μακροπρόθεσμα οφέλη, σε όρους ενός μικρότερου λόγου χρέους προς το ΑΕΠ, είναι μεγαλύτερα για τις χώρες που δεν αντιμετωπίζουν κατάσταση δημοσιονομικής πίεσης. Αντίθετα, ένα φορολογικό σοκ προκαλεί αντίστοιχα αρνητικές συνέπειες και στις δύο ομάδες χωρών και οδηγεί πάντα σε αυτοαναιρούμενα αποτελέσματα», τονίζεται στη μελέτη.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος