«Μάμα Κάρι»: Γράφει ο Νικόλας Περδικάρης

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Η Μάμα Κάρι ακούγεται ίσως λίγο «εξωτική» όταν τη φωνάζεις. Ακόμα και ελαφρώς «πικάντικη», αφού τ’ όνομά της παραπέμπει μάλλον στο γνωστό μείγμα μπαχαρικών. Στην ομότιτλη συλλογή διηγημάτων που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ο Μωβ Σκίουρος, η Μάμα βρήκε δίκαια τη θέση της πλάι στις άλλες ιστορίες. Μπορεί να είναι σοφή από τα χρόνια, αλλά δεν είναι καθόλου κουρασμένη. Κανένας δεν ξέρει αν πρόκειται περί ανθρώπου ή θεότητας που εμπνέει, μέσα από το μητρώο των αγώνων της για ελευθερία. Στην πραγματικότητα είναι μια πρώην σκλάβα. Ζει στα περίχωρα μιας άλλης-νοητής Ινδικής πόλης. Γίνεται αέρας. Ζητάει να σηκώσουμε και εμείς κεφάλι. Να αντισταθούμε σε ό,τι μας βαραίνει.

Όταν ξεκίνησα αυτήν την περιπέτεια υποσχέθηκα στον εαυτό μου ένα δημιούργημα αλλιώτικο σε σύγκριση με όσα έχω γράψει ως τώρα. Τόσο κατά τη συγγραφή όσο και κατά την ανάγνωση δεν ήθελα κανένας να πονάει· ούτε οι ήρωες, ούτε ο συγγραφέας, ούτε –βέβαια– οι αναγνώστες. Τι πιο ανώδυνο από το να αφεθείς, να φτάσεις ως εκεί όπου σε πάνε τα πόδια της φαντασίας σου; Μιλάω για «πόδια» επειδή πιστεύω ότι η έννοια της ονειροπόλησης είναι, στην ουσία, συνυφασμένη με το πάτημα στη γη. Το να φαντάζεσαι δεν σημαίνει να αιωρείσαι κάπου αόριστα, κάθε άλλο.

«Μάμα Κάρι»: Γράφει ο Νικόλας ΠερδικάρηςΣτο βιβλίο, κομμάτια της «σουβλερής» πραγματικότητας ενώνονται, σαν κοφτερά δοντάκια, με μέρη ενός μη αληθινού, αλλά απολύτως πειστικού σύμπαντος. Αν πρέπει να μιλήσω για την αρχή, θα πω πως οι «Αλιγάτορες» ήταν το πρώτο διήγημα της συλλογής. Γράφτηκε την εποχή που εγώ και οι φίλοι μου λυπηθήκαμε τρομερά για την αναχώρηση του David Bowie προς κάποιον άλλο γαλαξία. Όλοι το ξέρουμε· άνθρωποι φτιαγμένοι από αστρόσκονη, σαν τον Bowie, δεν πεθαίνουν στ’ αλήθεια! Είναι επομένως λογικό που μια ημέρα, ζητώντας έμπνευση, τον άκουσα να μου τραγουδάει το «Moonage Daydream» (I’m an alligator / I’m a mama-papa comin’ for you…). Αυτό ήταν…

Στη συνέχεια ακολούθησαν περισσότερες ιστορίες. Το «Πεθαίνουν, άραγε, οι πεταλούδες από ζάχαρο;», το «Υγρό φόρεμα», η «Μεμβράνη», τα «Χεράκια» και άλλες. Όλες τους σουρεαλιστικές αφηγήσεις, που εκκινούν από μια λογική. Αυτή ακριβώς η πειθαρχία απέναντι στο πρέπον, το «σωστό», το καθημερινό είναι που με ωθεί να παραβιάζω τους κανόνες της λογικής στην τέχνη. Δεν με ενδιαφέρει –τουλάχιστον στη φάση που βρίσκομαι σήμερα– να εστιάζω στις ορατές στρώσεις μιας ιστορίας. Οι αόρατες, οι φευγαλέες είναι οι ματιές που με ενδιαφέρουν. Ένας άνθρωπος ξυπνάει, πάει στη δουλειά, γυρίζει σπίτι, τσακώνεται, χαίρεται, γελάει, κάνει έρωτα. Στη γραφή μου αυτό είναι το «φόντο» και όχι η ουσία. Η ουσία είναι εκείνο που θα μπορούσε να συμβεί –σχεδόν απίθανα– ανάμεσα στις αρθρώσεις μιας κανονικότητας. Αυτή τη λέξη την αντιμετώπιζα με επιφύλαξη προτού καν γίνει της μόδας. Ως άνθρωπος που παίζει με τις έννοιες, της δίνω μια και έξω από την πόρτα. Κανονικότητα για εμένα είναι η ελευθερία, η καλοσύνη, η αγάπη προς τον συνάνθρωπο και ό,τι άλλο θετικό σου επιτρέπει να προχωρήσεις χωρίς να πατάς επί πτωμάτων. Όσα λάθη και αν κάνεις στη ζωή σου, αν θυμάσαι να σέβεσαι, να μην πονάς και να μην βλάπτεις τον διπλανό σου, τότε τίποτα δεν είναι «λοξό». Έτσι νομίζω.

Στους ήρωές μου εκχωρώ το δικαίωμα να μαθαίνουν από κάθε τι παράδοξο ή τολμηρό. Άλλος γίνεται λιγότερο εγωιστής πλέκοντας ένα γάντι για μια κοπέλα, που το χέρι της κρυώνει στα διόδια μιας εθνικής οδού. Άλλος μαθαίνει πως με λίγη «μαγεία» μπορείς να παίζεις πιάνο σαν βιρτουόζος, χωρίς να ξέρεις μουσική. Ωστόσο, τα μαγικά δεν κρατούν πολύ. Χρειάζεται να κοπιάσεις για να κατακτήσεις τις κορυφές σου.

Σε ένα ακόμα διήγημα, η Σάλλυ μάς εξηγεί ότι, ναι, είναι δυνατόν να αντιλαμβάνεσαι τους ήχους των χρωμάτων, να ξεχωρίζεις την αλήθεια από το ψέμα χωρίς τη βοήθεια της ακοής.

Στα «Αβγά ταξί», ποιος μπορεί άραγε να πει με βεβαιότητα τι συμβαίνει σε αυτήν την ιστορία;

Στη συλλογή διηγημάτων Μάμα Κάρι οι αφηγήσεις, εκτός από τα όρια της λογικής υπερβαίνουν και τις ταυτότητες των τόπων. Όλα τα μέρη του βιβλίου (ή σχεδόν όλα) τα επινόησα. Όχι προς επίδειξη μιας δήθεν εφευρετικότητας εκ μέρους μου, αλλά για λόγους καθαρά πρακτικούς. Έχω μεγάλο πρόβλημα με τον προσανατολισμό, την πλοήγηση σε χάρτες, την απομνημόνευση τόπων κ.λπ. Έτσι, χρειάζεται συχνά να φτιάχνω φανταστικά μέρη τα οποία εξυπηρετούν την εξέλιξη της πλοκής. Αυτό συνεπάγεται, από τη μια την κατασκευή ενός «ακαθόριστου» –γεωγραφικά– σκηνικού για τους πρωταγωνιστές των ιστοριών και από την άλλη την απομάκρυνση από μια συγκεκριμένη εθνική/τοπική πραγματικότητα. Αγαπώ πολύ την Ελλάδα για τον ήλιο, τη θάλασσα και όλες τις ομορφιές της. Ωστόσο, μεγάλωσα έχοντας ταξιδέψει σχεδόν παντού. Συνεπώς, υπάρχουν μέσα μου αγάπες και συνήθειες μακρινές (δεν θα ήθελα να πω «ξένες») που δεν με εγκαταλείπουν ούτε στη συγγραφή.

«Διαβάζοντας το βιβλίο δεν καταλαβαίνω αν το έχει γράψει Άγγλος, Γάλλος, Αμερικανός, Γερμανός ή Έλληνας», μου είπε μια φίλη. Αν το βιβλίο αυτό ήταν άνθρωπος, σκέφτομαι, θα ήταν πρωτίστως πολίτης ενός γεμάτου ερεθίσματα κόσμου. Τι ευτυχία!

***

«Μάμα Κάρι»: Γράφει ο Νικόλας ΠερδικάρηςΟ Νικόλας Περδικάρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε στο Tμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο ίδιο Tμήμα, στον Tομέα της Πολιτικής Επικοινωνίας και των Νέων Τεχνολογιών. Μέρος της μελέτης του σχετιζόταν με την έρευνα γύρω από τη χρήση των διαδραστικών-ψηφιακών αφηγήσεων στην εκπαίδευση.
Πρωτοεμφανίστηκε στην πεζογραφία με το βιβλίο Ο σκύλος με το λουλούδι στο στόμα το 2014, εκδόσεις «Το Ροδακιό».
Η Συλλογή διηγημάτων Μάμα Κάρι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ο Μωβ Σκίουρος (σελίδες: 80, τιμή 10,60 €).
Στο εξώφυλλο: Ψηφιακό έργο του συγγραφέα
Σχεδίαση εξωφύλλου: Πασχάλης Ζέρας, Μιχαήλα Πλιαπλιά

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος