ΟΟΣΑ: Μείωση της ανεργίας στην Ελλάδα και ανάπτυξη από το β’ εξάμηνο του 2016

Η ελληνική οικονομία θα αρχίσει να ανακάμπτει στο δεύτερο εξάμηνο του 2016 ενώ η ανεργία θα μειωθεί φέτος στο 25,2% από 26,5% πέρυσι, προβλέπει ο ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στην εξαμηνιαία έκθεσή του, η ανάκαμψη θα έλθει καθώς θα αυξάνεται η εμπιστοσύνη και οι εξαγωγές θα διατηρούν τη δυναμική τους. Ο ΟΟΣΑ προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά 1,4% φέτος και 1,2% το 2016, ενώ για το 2017 προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,1%.

Για την ανεργία, ο ΟΟΣΑ προβλέπει μείωση του ποσοστού της φέτος στο 25,2% από 26,5% πέρυσι και περαιτέρω μείωση το 2016 στο 24,8% και το 2017 στο 23,4%. Ο πληθωρισμός αναμένεται να είναι αρνητικός (-0,9%) φέτος, για να περάσει σε θετικό έδαφος το 2016 και το 2017 (0,7% και 0,5%, αντίστοιχα).

Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να διαμορφωθεί στο 4,3% του ΑΕΠ φέτος από 3,6% πέρυσι και να αυξηθεί στο 7,7% το 2016 λόγω της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, για να μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ το 2017.

Το δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί από 181,3% του ΑΕΠ πέρυσι στο 190% φέτος και στο 200% το 2016, πριν υποχωρήσει το 2017 στο 197,4% του ΑΕΠ. «Η επιτυχής διαπραγμάτευση για τη μείωση του βάρους χρέους μπορεί να περιορίσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες και να ενισχύσει την εμπιστοσύνη», σημειώνει η έκθεση.

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών προβλέπεται να σημειώσει έλλειμμα -0,3% του ΑΕΠ φέτος και πλεόνασμα το 2016 και το 2017 (1,2% και 1,9%, αντίστοιχα).

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ «Η ενίσχυση της φορολογικής διοίκησης, περιλαμβανομένης της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, είναι αναγκαίο στοιχείο της προσπάθειας αυτής. Η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και η άρση των κεφαλαιακών ελέγχων θα διευκόλυνε τους χρηματοδοτικούς περιορισμούς και θα άνοιγε έτσι τον δρόμο για την ανάπτυξη. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων θα βελτίωναν την ανταγωνιστικότητα και θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση θα μείωναν το ρυθμιστικό βάρος και θα αύξαναν την ικανότητα των κοινωνικών προγραμμάτων να προστατεύσουν τους πιο ευάλωτους».