Η ψυχική υγεία του παγκόσμιου πληθυσμού επιδεινώνεται σύμφωνα με τα ευρήματα μιας νέας μεγάλης παγκόσμιας μελέτης. Η μη κερδοσκοπική εταιρεία Sapien Labs, με έδρα την Ουάσιγκτον, δημοσίευσε τη δεύτερη ετήσια έκθεση για την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων, την πιο εκτεταμένη μελέτη του είδους της μέχρι σήμερα. Σχεδόν 225.000 συμμετέχοντες από 34 χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της ηπειρωτικής Ευρώπης και του αραβικού κόσμου, συνέβαλαν στην έκθεση συμμετέχοντας σε μια αξιολόγηση που μετρά την ψυχική ευημερία.
Η ομάδα της Sapien Labs χρησιμοποίησε το πρόγραμμα ένα δωρεάν και ανώνυμο εργαλείο αξιολόγησης, το Mental Health Quotient (MHQ), το οποίο περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη άποψη της συναισθηματικής, κοινωνικής και γνωστικής μας λειτουργίας και ικανότητας.
Το MHQ αποτελείται από 47 παράγοντες ψυχικής ευημερίας, με βαθμολογίες που κυμαίνονται από -100 έως +200. Το εργαλείο υπολογίζει τις βαθμολογίες με βάση έξι ευρείες διαστάσεις της ψυχικής υγείας: βασική και σύνθετη γνωστική λειτουργία, διάθεση, προοπτικές, κίνηση, κίνητρα, κοινωνικός εαυτός και σχέση νου-σώματος.
Πώς ήταν λοιπόν η ψυχική υγεία του κόσμου το 2021;
«Περνάμε μια πραγματικά δύσκολη περίοδο», εξηγεί η Δρ. Tara Thiagarajan, ιδρύτρια και επικεφαλής επιστήμονας της Sapien Labs σε συνέντευξή της στο Interesting Engineering. «Η συνολική εικόνα που βλέπουμε είναι ότι οι πιο ατομικιστικές χώρες, εκείνες δηλαδή που προσανατολίζονται περισσότερο στις επιδόσεις, τα πάνε χειρότερα. Το δεύτερο εύρημα είναι ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι νέοι άνθρωποι βιώνουν αυτή την πολύ δραματική επιδείνωση της ψυχικής ευημερίας τους».
Τα σημαντικότερα ευρήματα της έκθεσης είναι ανησυχητικά. Για παράδειγμα, οι χώρες που απαρτίζουν τον «πυρήνα της Αγγλοσφαίρας» – οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Ιρλανδία, η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία – είχαν τις χαμηλότερες βαθμολογίες από τις έξι περιοχές που συμμετείχαν στη μελέτη.
Ένα άλλο σημαντικό εύρημα είναι ότι παράγοντες που υποδηλώνουν οικονομική ευημερία, όπως το ΑΕΠ και το κατά κεφαλήν ΑΕΕ, συσχετίστηκαν σημαντικά αρνητικά με τις βαθμολογίες MHQ. Επιπλέον, όσο πιο «ατομικιστική» είναι μια κουλτούρα, τόσο χαμηλότερα κατατάσσονται οι συμμετέχοντες στις βαθμολογίες MHQ.
«Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπάρχει αυτή η ιδέα ότι μπορείς να γίνεις και να κάνεις τα πάντα. Αλλά αν κοιτάξετε προσεκτικά, πρόκειται για μια εξαιρετικά άνιση κοινωνία. Δεν είναι αλήθεια ότι ο καθένας μπορεί να γίνει οτιδήποτε. Δημιουργείται μια ψεύτικη αφήγηση ότι τα πάντα εξαρτώνται από το άτομο, και αν δεν το έχεις κάνει, φταις εσύ. Αλλά το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι παίζει τεράστιο ρόλο», τονίζει η ερευνήτρια.
Η Δρ. Thiagarajan πιστεύει ότι η μελέτη δείχνει ότι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που επικεντρώνεται σε ένα μοντέλο οικονομικής ευημερίας με κάθε κόστος, είναι λανθασμένη και επιβλαβής για τους ανθρώπους που απαρτίζουν αυτή την οικονομία. Η πρόκληση, λέει, είναι να υπερβούμε την ιδέα της οικονομικής ανάπτυξης ως αποκλειστικής κινητήριας δύναμης.
«Πάντα θεωρούσαμε αυτή την ανάπτυξη ως τον πιο σημαντικό παράγοντα και όσο αυτό συνεχίζεται, όλα στον κόσμο θα γίνονται όλο και καλύτερα. Νομίζω ότι υπάρχει ένα εύρος όπου χρειάζεστε αυτή την ανάπτυξη, αλλά και ένα σημείο όπου μπορεί να γίνει επιβλαβής. Το ανθρώπινο σώμα, για παράδειγμα, αναπτύσσεται ραγδαία για ένα χρονικό διάστημα και μετά σταματά. Αυτή η ανάπτυξη είναι σημαντική, αλλά πέρα από ένα σημείο θα ήταν επιβλαβής για τη λειτουργία του ανθρώπου συνολικά. Αυτό ισχύει σε μεγάλο μέρος της φύσης», προσθέτει.
Το δεύτερο σημαντικό εύρημα που αποκάλυψε η μελέτη, ότι δηλαδή η ψυχική υγεία των νέων επιδεινώνεται, είναι εξίσου ανησυχητικό. Η εξέταση παρόμοιων στοιχείων από τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 δείχνει ότι οι νέοι ήταν πάντα η πιο αισιόδοξη δημογραφική ομάδα.
«Τώρα συμβαίνει το αντίθετο, και μάλιστα με τόσο δραματικό τρόπο», λέει η Thiagarajan.
Τι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτή την επιδείνωση της ψυχικής ευημερίας των νέων; Η επιστήμονας πιστεύει ότι θα πρέπει να εξετάσουμε τους κοινούς παράγοντες που επηρεάζουν όλες αυτές τις διαφορετικές χώρες. Ωστόσο, η εξεύρεση αυτών των κοινών στοιχείων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η πολιτική αστάθεια, για παράδειγμα, είναι ανεξέλεγκτη σε ορισμένα μέρη. Η ανισότητα έχει εκτοξευθεί στον ανεπτυγμένο κόσμο, αλλά σε ορισμένες περιοχές, όπως η Λατινική Αμερική, έχει μειωθεί.
Αυτό που η ερευνήτρια πιστεύει ότι ευθύνεται για την παγκόσμια τάση προέρχεται από μια αύξηση στα δεδομένα που αφορούν την τεχνολογία που χρησιμοποιούμε. Από το 2010 έως το 2016, η χρήση των smartphone εκτοξεύτηκε στα ύψη και έκτοτε παραμένει πολύ υψηλή. Ο χρόνος που περνάμε χρησιμοποιώντας smartphones και παρόμοια τεχνολογία είναι χρόνος που περνάμε κοινωνικά απομονωμένοι, και αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις τόσο στην ψυχική υγεία όσο και στην κοινωνία.
Γιατί η ψυχική υγεία είναι σημαντική και πώς την επηρεάζουν τα smartphones
Η Thiagarajan επισημαίνει το γεγονός ότι τόσοι πολλοί από τους παράγοντες που συσχετίζονται με χαμηλές βαθμολογίες MHQ (ατομικισμός, προσανατολισμός στις επιδόσεις) συνδέονται με την αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης, κάτι που η χρήση των smartphone επιτείνει σε μεγάλο βαθμό.
Όπως δείχνει η έκθεση της Sapien Labs, οι χαμηλές βαθμολογίες ψυχικής υγείας συσχετίστηκαν με υψηλότερα ποσοστά σεξουαλικής βίας, αυτοκτονιών και βίαιων επιθέσεων.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα, και η πρόσωπο με πρόσωπο κοινωνική αλληλεπίδραση, όπως αποδεικνύεται, είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα για την ανάπτυξη ενός ατόμου.
«Όσοι από εμάς μεγαλώσαμε πριν τα smartphone γίνουν τόσο διαδεδομένα, περνούσαμε δύο έως τέσσερις ώρες την ημέρα αλληλεπιδρώντας με ανθρώπους, από κοντά. Μέχρι να φτάσουμε στο πανεπιστήμιο σε ηλικία 18 ετών, θα είχαμε περάσει πιθανώς 15 έως 20.000 ώρες σε μη δομημένη κοινωνική αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους μας», εξηγεί η Thiagarajan. «Αν κοιτάξετε αυτή τη γενιά που τώρα είναι 18 ετών, ο αριθμός των ωρών που έχουν περάσει με άλλους ανθρώπους, είναι ίσως περίπου 1.500 έως 5.000».
Η Thiagarajan επισημαίνει ότι η κοινωνική δέσμευση θα μπορούσε εύκολα να θεωρηθεί σπατάλη από άποψη παραγωγικότητας. Τίποτα δεν παράγεται ή δεν συνεισφέρει ενεργά στην οικονομία, για παράδειγμα. Ωστόσο, αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα.
«Αυτό που μαθαίνετε αυτές τις 10-20.000 ώρες όταν παίζετε με τους φίλους σας είναι πώς να αναγνωρίζετε τη γλώσσα του σώματος, πώς να ‘διαβάζετε’ τον τόνο της φωνής, πώς να επιλύετε τις συγκρούσεις, πώς να κάνετε σχέδια ως ομάδα, και πώς να χτίσετε το είδος των σχέσεων που μπορεί να διαρκέσει μια ζωή», τονίζει.
«Αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι υπάρχει αυτή η διάσπαση αυτού που ονομάζουμε κοινωνικός εαυτός. Οι άνθρωποι δεν αισθάνονται πλέον ότι αποτελούν μέρος του κοινωνικού ιστού ή ότι είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν ισχυρές σχέσεις. Όταν έχεις τόσο λίγη εμπειρία στη διαπραγμάτευση των ανθρώπινων σχέσεων μέχρι να πας στο πανεπιστήμιο, τότε είναι δύσκολο να τις διαπραγματευτείς. Έχεις την εμπειρία που έχει ένα παιδί ηλικίας επτά έως δέκα ετών».
Φυσικά, τα smartphones δεν είναι ο μόνος ένοχος για την αύξηση της κοινωνικής απομόνωσης. Ο κόσμος είναι περισσότερο διαδικτυακός από ποτέ. Χάρη εν μέρει στην πανδημία της COVID-19, όλο και περισσότερα μικρά παιδιά παρακολουθούν μαθήματα από το σπίτι και έχουν να διαχειριστούν όλο και μεγαλύτερο όγκο εργασίας.
«Ο μεγάλος κίνδυνος όταν έχουμε χαμηλά επίπεδα ψυχικής ευημερίας είναι ότι δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι, τα βλέπουμε όπως είμαστε εμείς. Όταν είστε αγχωμένοι ή καταθλιπτικοί, θα ερμηνεύσετε ένα ουδέτερο πρόσωπο ως απειλητικό ή μια ουδέτερη κατάσταση ως αρνητική. Είναι τρομακτικό να σκεφτεί κανείς τι θα συμβεί στην κοινωνία αν όλοι βλέπουν τα πάντα μέσα από ένα αρνητικό πρίσμα», σημιεώνει η ερευνήτρια.
Πολιτική ψυχικής υγείας
Η Thiagarajan υποστηρίζει ότι πρέπει να αναληφθεί δράση, καθώς υπάρχουν αρκετά στοιχεία που υποστηρίζουν την κοινωνική αλλαγή, προτείνοντας ακόμη και πιθανές αλλαγές στην πολιτική σε διάφορα επίπεδα.
Η εστίασή μας, τονίζει η επιστήμονας, θα πρέπει να είναι προληπτική και όχι θεραπευτική, καθώς η κλίμακα του προβλήματος είναι τόσο μεγάλη και δεν μπορούμε εύκολα να αναιρέσουμε τις συνέπειες αυτών των επιπτώσεων.
«Αυτό που θα συμβεί, νομίζω, είναι ότι οι άνθρωποι θα αρχίσουν να παρατηρούν αυτό το πρόβλημα στα παιδιά τους. Αυτό θα πρέπει να κινητοποιήσει κάποιους ανθρώπους να απαιτήσουν την κοινωνική αλλαγή. Αντί να ρωτάμε τι πρέπει να κάνουμε για τα παιδιά μας, θα πρέπει να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε συλλογικά, ως κοινωνία».
ΠΗΓΗ: Interesting Engineering
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος