Νέα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για νέες θεραπείες για την καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Ελπιδοφόρα νέα στην προσπάθεια ανάπτυξης φαρμάκων για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έρχονται από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, οι οποίοι εντόπισαν 14 γονίδια που μπορούν να προκαλέσουν αύξηση του σωματικού βάρους και τρία γονίδια που μπορούν να την αποτρέψουν.
«Γνωρίζουμε εκατοντάδες γονιδιακές παραλλαγές που είναι πιθανότερο να εμφανιστούν σε άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία και άλλες ασθένειες. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι προκαλούν την ασθένεια», δήλωσε η Εϊλίν Ο΄Ρουρκ, του Τμήματος Κυτταρικής Βιολογίας της Ιατρικής Σχολής και του Κέντρου Καρδιαγγειακών Ερευνών Robert M. Berne, στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.
«Αυτή η αβεβαιότητα αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην αξιοποίηση της δύναμης της γονιδιωματικής του πληθυσμού για τον εντοπισμό στόχων για τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Για να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο, αναπτύξαμε έναν αυτοματοποιημένο αγωγό για τον ταυτόχρονο έλεγχο εκατοντάδων γονιδίων για αιτιώδη ρόλο στην παχυσαρκία. Ο πρώτος γύρος των πειραμάτων μας αποκάλυψε περισσότερα από δώδεκα γονίδια που προκαλούν και τρία γονίδια που προλαμβάνουν την παχυσαρκία», δήλωσε η επιστήμονας. «Πιστεύουμε πως η προσέγγισή μας και τα νέα γονίδια που ανακαλύψαμε, θα επιταχύνουν την ανάπτυξη θεραπειών για τη μείωση της παχυσαρκίας».
Η παχυσαρκία και τα γονίδιά μας
Η νέα έρευνα της Ο΄Ρουρκ ρίχνει φως στις πολύπλοκες διασταυρώσεις της παχυσαρκίας, της διατροφής και του DNA μας. Η παχυσαρκία έχει γίνει επιδημία, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις δίαιτες με πολλές θερμίδες, με υπερβολική ποσότητα ζάχαρης και σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη. Μεγάλο ρόλο παίζει και ο καθιστικός τρόπος ζωής. Αλλά και τα γονίδιά μας παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς ρυθμίζουν την αποθήκευση λίπους. Αν οι ερευνητές μπορέσουν να εντοπίσουν τα γονίδια που μετατρέπουν την υπερβολική τροφή σε λίπος, θα μπορούσαν να επιδιώξουν να τα αδρανοποιήσουν με φάρμακα και να αποσυνδέσουν την υπερβολική κατανάλωση τροφής από την παχυσαρκία.
Οι γενετιστές έχουν εντοπίσει εκατοντάδες γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία – που σημαίνει ότι τα γονίδια είναι περισσότερο ή λιγότερο διαδεδομένα σε άτομα που είναι παχύσαρκα από ό,τι σε άτομα με υγιές βάρος. Η πρόκληση για τους επιστήμονες, είναι να προσδιορίσουν ποια γονίδια παίζουν αιτιώδη ρόλο προωθώντας άμεσα ή βοηθώντας στην πρόληψη της αύξησης του σωματικού βάρους.
Η Ο’Ρουρκ και η ομάδα της στράφηκαν σε ένα είδος σκουληκιού που είναι γνωστό ως C. elegans. Αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια ζουν σε σάπια βλάστηση και τρέφονται με μικρόβια. Ωστόσο, μοιράζονται περισσότερο από το 70% των γονιδίων μας και, όπως και οι άνθρωποι, γίνονται παχύσαρκα αν καταναλώσουν υπερβολικές ποσότητες ζάχαρης.
Το συγκεκριμένο είδος σκουληκιού έχει αποφέρει μεγάλα οφέλη για την επιστήμη. Έχει χρησιμοποιηθεί για την αποκρυπτογράφηση του τρόπου δράσης κοινών φαρμάκων, όπως το αντικαταθλιπτικό Prozac και η σταθεροποιητική της γλυκόζης, μετφορμίνη. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα τελευταία 20 χρόνια απονεμήθηκαν τρία βραβεία Νόμπελ για την ανακάλυψη κυτταρικών διαδικασιών που παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά σε σκουλήκια, αλλά στη συνέχεια διαπιστώθηκε ότι είναι κρίσιμες για ασθένειες όπως ο καρκίνος και ο νευροεκφυλισμός. Ήταν επίσης θεμελιώδους σημασίας για την ανάπτυξη θεραπευτικών ουσιών που βασίζονται στην τεχνολογία RNA.
Σε νέα μελέτη που μόλις δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «PLOS Genetics», η Ο’Ρουρκ και οι συνεργάτες της χρησιμοποίησαν τα σκουλήκια για να ελέγξουν 293 γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία στους ανθρώπους, με στόχο να προσδιορίσουν ποια από τα γονίδια προκαλούν ή προλαμβάνουν πραγματικά την παχυσαρκία. Αυτό το έκαναν αναπτύσσοντας ένα μοντέλο σκουληκιών παχυσαρκίας, ταΐζοντας κάποια με κανονική διατροφή και κάποια με διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη.
Αυτό το μοντέλο παχυσαρκίας, σε συνδυασμό με την επιβλεπόμενη μηχανική μάθηση, τους επέτρεψε να εντοπίσουν 14 γονίδια που προκαλούν παχυσαρκία και τρία που συμβάλλουν στην πρόληψή της. Διαπίστωσαν επίσης, ότι ο αποκλεισμός της δράσης των τριών γονιδίων οδήγησε σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.
Φυσικά, πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα. Ωστόσο, οι ερευνητές λένε ότι οι δείκτες είναι ενθαρρυντικοί. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός της επίδρασης ενός από τα γονίδια σε ποντίκια εργαστηρίου, απέτρεψε την αύξηση του βάρους, βελτίωσε την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μείωσε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Τα αποτελέσματα αυτά, εκτιμούν οι ερευνητές, θα ισχύουν και για τους ανθρώπους.
ΠΗΓΗ: Medicalxpress
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος