Τουρκία: Εκλογές στην κόψη του ξυραφιού

Toυ Πολυδεύκη Παπαδόπουλου

Πρόωρες εκλογές διεξάγονται σήμερα στην Τουρκία, με τη χώρα να βρίσκεται σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους στη νεότερη ιστορία της. Οι εκλογές προκλήθηκαν από τον Ερντογάν μετά εκείνες της 7ης Ιουνίου, που δεν έδωσαν αυτοδυναμία στο μέχρι τώρα κυβερνών AKP, καθώς ο τούρκος πρόεδρος επεδίωξε στο διάστημα που μεσολάβησε να αποφύγει μια κυβέρνηση συνασπισμού. Ωστόσο οι δημοσκοπήσεις δε δείχνουν και πάλι ξεκάθαρο νικητή.

Επίσης, όλη την τελευταία περίοδο ο Ερντογάν δέχεται κριτική από το εσωτερικό και διεθνώς, για την καταστολή εναντίον των Κούρδων της Τουρκίας και των μέσων ενημέρωσης, αλλά και για τα πλήγματα κατά των Κούρδων μαχητών στο Ιράκ και τη Συρία. Όμως το ΝΑΤΟ εξαρτάται από τη στήριξή του στο συριακό ζήτημα. Έτσι, είναι ένα ερώτημα πόσο θα μπορεί η Δύση να αγνοήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα για να διατηρήσει αυτή την υποστήριξη της Τουρκίας. Ένα άλλο ερώτημα είναι πώς θα επηρεάσουν οι εκλογές και τις ευρωτουρκικές σχέσεις, σε μια κρίσιμη στιγμή που η ΕΕ έχει ανάγκη την Τουρκία για τη διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού ζητήματος.

Το τοπίο προεκλογικά

Όπως προαναφέρεται, ο τουρκικός λαός ψηφίζει την Κυριακή επειδή ο Πρόεδρός του ήθελε να δοθεί δεύτερη ευκαιρία στο ΑΚΡ να πετύχει αυτοδυναμία στη Βουλή των 550 εδρών, αφού στις εκλογές της 7ης Ιουνίου, με το 40,9% των ψήφων, δεν το πέτυχε. Ωστόσο, εάν μπουν στη Βουλή άλλα τρία κόμματα, όπως συνέβη τον Ιούνιο, το ΑΚΡ χρειάζεται τουλάχιστον 43% για να αποκτήσει τις 276 έδρες που εξασφαλίζουν πλειοψηφία. Αν μάλιστα ο Ερντογάν εξακολουθεί να προσδοκά σε μια πλειοψηφία 2/3 που θα του επιτρέψει να αλλάξει το Σύνταγμα και να μετατρέψει το πολίτευμα σε προεδρική δημοκρατία με ισχυρές εξουσίες του ίδιου και de jure (γιατί defacto το κάνει), τότε οι έδρες που πρέπει να κατακτήσει το κόμμα του ανεβαίνουν σε 367! Όμως, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι το ΑΚΡ θα κερδίσει μεταξύ 41,5%-43,3%, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) 25,6%-27,6%, το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) 14,3%-15,3% και το αριστερό, φιλοκουρδικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP) 11,7%-13,4%. Να σημειώσουμε ότι τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών, τον Ιούνιο, δεν ήταν πολύ διαφορετικά, καθώς είχαν πάρει: το ΑΚΡ (κόμμα του Ερντογάν) 40,87%, το CHP ( Ρεπουμπλικανικό-Κεμαλικό) 24,95%, το MHP ( εθνικιστικό) 16,29%, το HDP (κόμμα των κούρδων) 13,12%.

Τότε ο Ερντογάν έδειξε γρήγορα ότι δεν τον ενδιέφερε κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά και τώρα μια τέτοια συνεργασία μοιάζει απίθανη, καθώς παραμένει πολύ δύσκολο το φιλοϊσλαμικό ΑΚΡ να μπορέσει να συμβιβαστεί με κάποιο από τα άλλα τρία, λαϊκά κόμματα. Το δε εγχείρημα στο οποίο αποδύθηκε ο Ερντογάν και το ΑΚΡ μετά τις τελευταίες εκλογές για την έξαψη των παθών ώστε να συσπειρωθούν ψηφοφόροι γύρω από το ΑΚΡ και να αποκτηθεί η αυτοδυναμία δείχνει να αποτυγχάνει. Ακόμη και η πολύνεκρη επίθεση της 10ης Οκτωβρίου –η διερεύνηση της οποίας παραμένει το σκοτάδι- αντί να προκαλέσει εθνική συσπείρωση ώστε να ενωθούν οι πολιτικές δυνάμεις και η κοινωνία εναντίον της απειλής, υπογράμμισε τα χάσματα μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, μεταξύ θρησκευτικών και λαϊκών δυνάμεων, μεταξύ σουνιτών και Αλεβιτών, μεταξύ Τούρκων και Κούρδων.

Το ΑΚP, πάντως, διατηρεί μια ισχυρή υποστήριξη σε μεγάλα και μικρότερα αστικά κέντρα της Ανατολίας (πλην των περιοχών που πλειοψηφεί το Κουρδικό στοιχείο), μεταξύ μερικών εκατομμυρίων συντηρητικών και θρησκευόμενων τούρκων, οι οποίοι έχουν γευτεί μέρος της οικονομικής ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων. Πολλοί από αυτούς θεωρούν την οικονομική δραστηριότητα και επιτυχία τους μέρος της θρησκευτικότητάς τους – αναλυτές να τους αποκαλούν και «Καλβινιστές του Ισλάμ». Παράλληλα πιστεύουν ότι μοχλός όλων αυτών είναι ο Ερντογάν και έτσι δίνουν έως και το 60% των ψήφων τους στο AKP.

Εν τέλει δύο τινά θεωρούνται ως πιθανότερα να συμβούν: -να επαληθευτεί η γενική πρόβλεψη δημοσκόπων και σχολιαστών ότι τα αποτελέσματα δεν θα είναι πολύ διαφορετικά από αυτά της 7ης Ιουνίου, επομένως, θα χρειαστεί να σχηματιστεί κυβέρνηση συνασπισμού -να υπάρξει μια ανατροπή (που σημαίνει να πέσει το ποσοστό του ΑΚΡ και –ταυτόχρονα– να αυξηθεί το ποσοστό του CHP πάνω από το 30%) κάτι που έδωσε στην τελευταία έρευνά της η εταιρία KONDA.

«Αν συμβεί κάτι τέτοιο, λένε οι αναλυτές, και μάλιστα αν τα ποσοστά του CHP και του HDP κινηθούν έστω και ελάχιστα προς τα πάνω, θα είναι τόσο ηχηρή η εθνική βούληση για τον σχηματισμό συνασπισμού, ώστε το ΑΚΡ και ο Ερντογάν δεν θα μπορούν παρά να συναινέσουν σε κυβέρνηση συνασπισμού». Να σημειωθεί, πάντως, ότι στην Τουρκία οι εταιρίες δημοσκοπήσεων θεωρούνται άμεσα συνδεδεμένες με κόμματα και συγκεκριμένα συμφέροντα.

Πριν από δύο μέρες, πάλι, ο αντιπρόεδρος του κόμματος του AKP Μεχμέτ Αλί Σαχίν, δήλωσε ότι «αν προκύψει αποτέλεσμα παρόμοιο με αυτό των προηγούμενων εκλογών, δεν αποκλείεται να πάμε για τρίτες εκλογές». Ωστόσο, ο νυν πρωθυπουργός Νταβούτογλου αρνήθηκε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Αναμένεται συμμετοχή ρεκόρ-Φόβοι για νοθεία

Για πρώτη φορά στην Τουρκία εδώ και χρόνια το προεκλογικό κλίμα ήταν ιδιαίτερα υποτονικό, καθώς οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων προκάλεσαν ένα κλίμα τρομοκρατίας, περιορίζοντας την προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων. Έτσι, προεκλογικές συγκεντρώσεις, προεκλογικά αυτοκίνητα, αφίσες, σημαίες, όλα ήταν λιγότερα. Όμως και στους δρόμους ο κόσμος απέφευγε να μιλά πολιτικά, αντίθετα με τις ενθουσιώδεις συζητήσεις που υπήρχαν στο παρελθόν.

Τα τουρκικά ΜΜΕ και οι ξένοι ανταποκριτές περιγράφουν μια διάχυτη στην ατμόσφαιρα  ανησυχία ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι τρομερό, έπειτα από την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση στην Άγκυρα αλλά και τις διώξεις που έχει εξαπολύσει το καθεστώς Ερντογάν προς διάφορους αντιπάλους του.

Παρόλα αυτά, η συμμετοχή στις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου της Κυριακής αναμένεται να σπάσει ρεκόρ και κάποιες εταιρείες ερευνών δεν αποκλείουν να φτάσει ακόμη και το 90%. Και ο λόγος είναι ότι το κλίμα είναι πολωμένο και οι ψηφοφόροι έντονα φορτισμένοι, γύρω από την προοπτική της αυτοδυναμίας ή της υποχρεωτικής πλέον συνεργασίας κομμάτων,

Πάντως, και στις τελευταίες εκλογές (7/6) είχε ψηφίσει το επίσης υψηλό 83,16%, ενώ και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μετά το 2000 η συμμετοχή στις εκλογές είχε αυξητική τάση και έφτανε γύρω στο 80% ή και παραπάνω, δηλαδή σε ποσοστά που εδώ και δεκαετίες δεν συναντώνται σε δυτικές δημοκρατίες. Ρόλο επίσης θα παίξει η ψήφος του ενός και πλέον εκατομμυρίου Τούρκων που αναμένεται να ψηφίσει και πάλι στο εξωτερικό.

Ωστόσο, η εκτίμηση των πολιτικών αναλυτών είναι μια αύξηση του ποσοστού συμμετοχής είναι εναντίον του κυβερνώντος κόμματος. Ορισμένοι, μάλιστα, θεωρούν ότι στον περιορισμό όσων θέλουν να ψηφίσουν αποσκοπούσε και η πενθήμερη αργία που δόθηκε από την κυβέρνηση τις μέρες αυτές, με αφορμή τόσο την εθνική επέτειο της χώρας στις 29 Οκτωβρίου όσο και τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου. Έτσι, καθώς η αργία ξεκίνησε από τις 28 Οκτωβρίου και συνεχίζεται μέχρι τις 2 Νοεμβρίου, πολλοί ενδεχομένως να προτιμήσουν διακοπές παρά κάλπες. Επίσης, πολλοί Κούρδοι στην νοτιοανατολική Τουρκία που απομακρύνθηκαν λόγω των συγκρούσεων από τις πόλεις και τα χωριά τους δε θα καταφέρουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Τέλος σημασία έχει και πως θα συμπεριφερθούν τα περίπου δύο εκατομμύρια τούρκων φοιτητών την ημέρα των εκλογών, αν δηλαδή θα επιστρέψουν στις γενέτειρές τους για να ψηφίσουν ή όχι.

Πάντως, είναι εγγεγραμμένοι 54 εκατομμύρια 49 χιλιάδες ψηφοφόροι για να διαλέξουν σε 194 χιλ. εκλογικά τμήματα μεταξύ 26 κομμάτων και 21 ανεξάρτητων υποψηφίων.

Απ’ την άλλη, οι εκλογές στην Τουρκία πρόκειται να διεξαχθούν σε ατμόσφαιρα γενικότερης δυσπιστίας, με τον κίνδυνο νοθείας να συζητείται ευρέως. Έτσι, όπως έχει συμβεί από τις δημοτικές εκλογές του 2014 και συνεχίζεται έκτοτε, θα ενεργοποιηθούν οι μη κυβερνητικοί φορείς «Ψήφος και πάρα πέρα» και «Οι ψήφοι της Τουρκίας», που θα επιδιώξουν να ελέγξουν την κάθε ψήφο που βγαίνει από τις κάλπες. Για το λόγο αυτό οι δύο ΜΚΟ έχουν συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες εθελοντών, πέραν των εκπροσώπων των κομμάτων στα εκλογικά τμήματα.

Πάντως, η δυσπιστία πολλών Τούρκων έχει βάση. Π.χ. στις πολύ λιγότερο σημαντικές τοπικές εκλογές του 2014 πολλά μέρη της χώρας κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης των ψήφων είχαν μείνει χωρίς ρεύμα για αρκετές ώρες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλά παρατράγουδα. Αργότερα η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μια γάτα είχε μπει σε εργοστάσιο ηλεκτροδότησης και είχε δημιουργήσει το πρόβλημα! Έτσι, έκτοτε στους κύκλους της τουρκικής αντιπολίτευσης η λέξη «γάτα» αποτελεί συνώνυμο νοθείας των εκλογικών αποτελεσμάτων…

Να σημειωθεί ότι τις εκλογές θα παρακολουθήσει και αυτή τη φορά μεγάλη ομάδα παρατηρητών του Οργανισμού για την Ανάπτυξη και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), καθώς και ομάδα παρατηρητών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η Τουρκική Δημοκρατία επί ημερών Ερντογάν

Έχουν πάντως ενδιαφέρον τα στοιχεία και συμπεράσματα που περιλαμβάνει ο προαναφερόμενος ΟΑΣΕ στην έκθεση που δημοσιοποίησε πρόσφατα για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου. Μερικά από τα σημεία που υπογραμμίζονται ως αρνητικά είναι: -Το εκλογικό όριο του 10% -Οι απειλές και η καταπίεση στα ΜΜΕ που κριτικάρουν την κυβέρνηση -Οι δημόσιοι λειτουργεί που συνόδευαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε προεκλογικές συγκεντρώσεις με κρατικά έξοδα -Η συμμετοχή του Ερντογάν σε πολλές εκδηλώσεις που ουσιαστικά ήταν προεκλογικού χαρακτήρα για το AKP -Η απαγόρευση προεκλογικών αφισών κομμάτων της αντιπολίτευσης με την αιτιολογία ότι προσέβαλαν τον Πρόεδρο -Οι επιθέσεις εναντίον γραφείων και υποψηφίων κομμάτων της αντιπολίτευσης -Η ανεπάρκεια διαφάνειας του Ανώτατου Εκλογοδικείου -Το ότι η νομοθεσία δεν περιλαμβάνει έναν περιεκτικό τρόπο οργάνωσης της χρηματοδότησης της προεκλογικής εκστρατείας -Οι ανησυχίες σχετικά με τη διαφάνεια και την αμεροληψία του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου της Τουρκίας -Οι μεταδόσεις του τηλεοπτικού καναλιού TRT1 υπέρ του κυβερνώντος κόμματος (σύμφωνα με έρευνα, η TRT1 διέθεσε 38 ώρες σε προεκλογικές εκδηλώσεις του κυβερνώντος κόμματος, 3 ώρες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και 8 λεπτά στο HDP!) -Το ότι οι πολίτες δεν μπορούσαν να εκτελέσουν καθήκοντα εκλογικών αντιπροσώπων με τρόπο αποτελεσματικό.

Από την άλλη, ο Τούρκος Πρόεδρος διαθέτει μια μεγάλη ομάδα δικηγόρων που δουλεύουν σαν «μηχανές παραγωγής εξώδικων διαψεύσεων», έτσι ώστε τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ να είναι, καθημερινά, γεμάτα με κείμενα με διαψεύσεις ή να δέχονται μηνύσεις για προσβολή της προσωπικότητας του ΠτΔ. Οι μηνύσεις αυτές έχουν ξεπεράσει τις 500 από τον Αύγουστο του 2014 που ο Ερντογάν εξελέγη στην προεδρία. Στο στόχαστρο βρίσκονται ακόμη και μηνύματα που ανταλλάσσονται στο Face book, το Twitter και άλλα social media, των οποίων οι αποστολείς εντοπίζονται από ένα στρατό περίπου 9000 ειδικών σε θέματα πληροφορικής οι οποίοι μισθοδοτούνται από το AKP. Εν συνεχεία πολλοί από τους αποστολείς τέτοιων μηνυμάτων διώκονται.

Ακόμη και μ’αυτά τα δεδομένα, αίσθηση προκάλεσε πριν λίγες μέρες η υπαγωγή σε επιτροπεία και συντηρητική κατάσχεση ολόκληρης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του ομίλου εταιριών Κόζα-Ιπέκ του Ακίν Ιπέκ. Ο εν λόγω όμιλος περιλαμβάνει 22 εταιρίες, που έχουν αντικείμενο από την εξόρυξη χρυσού , έως τα τηλεοπτικά κανάλια Bugün TV και Kanaltürk και τις εφημερίδες Bugün και Millet. Στη συγκεκριμένη, μάλιστα, περίπτωση, η αστυνομία εισέβαλε με ομάδα ειδικών δυνάμεων για να επιδώσει την παραπάνω απόφαση, σπάζοντας την πόρτα εισόδου των γραφείων του ομίλου και διαλύοντας τους συγκεντρωμένους στην είσοδο δικηγόρους και δημοσιογράφους μαζί με τρεις βουλευτές του CHP, υπό την κάλυψη, μάλιστα, τηλεοπτικών καμερών !

Να σημειωθεί, πάντως, ότι ανέκαθεν στην Τουρκία χρησιμοποιείται η μέθοδος της αποστολής της εφορίας ή κλιμακίου της MASAK (όπως λέγεται η τουρκική ΣΔΟΕ) σε εταιρίες αντιφρονούντων και μη συμμορφούμενων επιχειρηματιών, αλλά η πρακτική αυτή διογκώθηκε επί κυβερνήσεων ΑΚΡ. Επίσης, πρόσφατα ένας όχλος με επικεφαλής το πρόεδρο της Νεολαίας του ΑΚΡ, Αμπντουραχίμ Μποϊνούκαλιν, έσπασε τις τζαμαρίες της εισόδου των γραφείων της ‘Χουριέτ’ και μετά από μερικές μέρες ξυλοκοπήθηκε έξω από το σπίτι του ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Αχμέτ Χακάν. Ακόμη, πριν δύο εβδομάδες, συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν προσωρινά, με την κατηγορία της σχέσης με την Κοινότητα Φετουλάχ Γκιουλέν, 7 επιχειρηματίες της Καισάρειας, ανάμεσα στους οποίους και ο μεγαλοεπιχειρηματίας Μεμντούχ Μποϊντάκ, ιδιοκτήτης του Ομίλου Μπόϊντάκ που κατασκευάζει τα έπιπλα İstikbal (υπάρχουν και στην Ελλάδα) και είναι μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Βιομηχάνων Τουρκία. Τέλος, επιδρομές της αστυνομίας έχουν γίνει με διάφορες αφορμές και σε άλλα ΜΜΕ που υποστηρίζουν την αντιπολίτευση ή τον Φετουλάχ Γκιουλέν, όπως ήταν η περίπτωση της εφημερίδας ‘Ζαμάν’, το τηλεοπτικό κανάλι ‘Σαμάνγιολου’ και η εφημερίδα Today’s Zaman.

Η αντιμετώπιση των Κούρδων στο εσωτερικό της Τουρκίας και στη Συρία

Ο Ερντογάν καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου δεν εγκατέλειψε ούτε στιγμή τη σύγκρουση με τους Κούρδους εντός και εκτός της Τουρκίας, δηλώνοντας ότι «η αντιτρομοκρατική επιχείρηση θα συνεχισθεί και μετά τις εκλογές της Κυριακής». Όπως διευκρίνισε «το τουρκικό κράτος βάζει σε ίδια μοίρα το ΡΚΚ, με το Daesh (Ισλαμικό Χαλιφάτο) και το συριακό Κουρδικό Ενωτικό κόμμα (PYD), καθώς και το ακροαριστερό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο του Λαού (DHKP-C) και τα θεωρεί τρομοκρατικά».

Σε ό, τι αφορά τις επιθέσεις εναντίον τω κούρδων στο εσωτερικό της Τουρκίας, τουρκικά F16 επιτέθηκαν τους τελευταίους μήνες πολλές φορές σε στόχους ανταρτών του PKK στα βουνά της νοτιοανατολικής Τουρκίας και του Ιράκ. Επίσης, άρματα μάχης, στρατός, βαριά οπλισμένοι άνδρες της πολιτοφυλακής φυλούν νυχθημερόν κεντρικές συνοικίες μεγαλουπόλεων της περιοχής, όπως το Ντιγιαρμπακίρ, που θεωρείται η «πρωτεύουσα» των Κούρδων της Τουρκίας, ενώ η αντιτρομοκρατική υπηρεσία κάνει εφόδους σε κτίρια, όπου υπάρχει υποψία ότι στεγάζονται κούρδοι αντάρτες.

Γενικότερα, οι επαναληπτικές εκλογές της 1ης Νοεμβρίου χρησιμοποιούνται από τον Ερντογάν και το AKP ως μια ευκαιρία προκειμένου να ανακτηθεί το χαμένο πολιτικό έδαφος κυρίως σε βάρος του HDP. Eτσι, ο Ερντογάν βάλλει διαρκώς κατά του κόμματος που αποτελεί την κύρια πολιτική έκφραση των κούρδων της Τουρκίας, κατηγορώντας ότι είναι η πολιτική πτέρυγα του PKK, η οποία έχει χαρακτηρισθεί από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την ΕΕ ως «τρομοκρατική οργάνωση».

Επίσης, ο τούρκος πρόεδρος προσπαθεί με κάθε τρόπο να συνδέσει το PKK με το πρόσφατο τρομοκρατικό χτύπημα στην Άγκυρα, θεωρώντας το ως υπαίτιο μαζί με το Ισλαμικό Κράτος. «Πρόκειται για μια συλλογική τρομοκρατική ενέργεια πίσω από την οποία βρίσκονται το PKK, το Ισλαμικό Κράτος, η συριακή μυστική υπηρεσία ασφαλείας και η τρομοκρατική οργάνωση PYD από τη βόρεια Συρία», δήλωσε πρόσφατα ο Ταγίπ Ερντογάν κάνοντας λόγο για μια συνωμοσία εντός και εκτός τουρκικών συνόρων.

Το σίγουρο είναι ότι μετά από το εν λόγω τρομοκρατικό χτύπημα στην Άγκυρα οι συγκρούσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία έγιναν σφοδρότερες και το χάσμα μεταξύ οπαδών του HDP και του ΑΚP μεγαλώνει διαρκώς. Ωστόσο, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τα ποσοστά του ΑΚP σ’ αυτές τις περιοχές δεν έχουν αλλάξει από τις τελευταίες εκλογές.

Σε ό,τι αφορά τους κούρδους αντάρτες στη βόρεια Συρία, η Άγκυρα απειλεί να τους πλήξει για να αποτρέψει κήρυξη αυτονομίας στην πόλη Τελ Αμπιάντ κοντά στη μεθόριο. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι εν λόγω αντάρτες έχουν συμμαχήσει με τις ΗΠΑ στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους. Η Τουρκία θα κάνει «ό,τι είναι αναγκαίο», λέει ο Ερντογάν -λίγες ημέρες πριν τις εκλογές- επισημαίνοντας επίσης πως η Τουρκία «δεν χρειάζεται την άδεια κανενός».

Να σημειωθεί ότι η Τουρκία αποτελεί μέλος της συμμαχίας υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών που πολεμά το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) στη Συρία, αλλά βλέπει τη πρόοδο των αυτονομιστών Κούρδων, υπό το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), ως απειλή στην εθνική της ασφάλεια, φοβούμενη ότι θα μπορέσουν να υποθάλψουν τον αυτονομισμό των Κούρδων μέσα στο δικό της έδαφος.

Σε δηλώσεις που μεταδόθηκαν ζωντανά στον τηλεοπτικό σταθμό Kanal 24, ο πρόεδρος της Τουρκίας κατηγόρησε επίσης το PYD ότι διαπράττει «εθνικές εκκαθαρίσεις» στην περιοχή εναντίον των Αράβων και Τουρκμένων» είπε ο Ερντογάν και είπε ότι η υποστήριξη της Δύσης στους Κούρδους μαχητές της Συρίας ισούται με υποστήριξη της τρομοκρατίας.

Να σημειωθεί ότι τον περασμένο Ιούνιο οι Σύροι Κούρδοι μαχητές κατέλαβαν την Τελ Αμπιάντ από το ΙΚ με την υποστήριξη αεροπορικών επιθέσεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Αυτόν τον μήνα, ένα τοπικό συμβούλιο ηγετών ανακήρυξε την κωμόπολη τμήμα του συστήματος των αυτόνομων αυτοδιοικούμενων “καντονίων” των Κούρδων.