Παρά τις προκλήσεις που έφερε στη ζωή µας η πανδηµία COVID-19, την προηγούµενη χρονιά σηµειώθηκε µικρή πρόοδος στις προσπάθειες αντιµετώπισης της κλιµατικής αλλαγής.
Διαπιστώσαμε πρόοδο τόσο από τα Μέρη της Σύμβασης – Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Framework Convention on Climate Change – UNFCCC), όσο και από μη κρατικούς φορείς. Για παράδειγμα, έως τον Σεπτέμβριο του 2021, περισσότερα από 110 Μέρη υπέβαλαν επικαιροποιημένες Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (Nationally Determined Contributions – NDC).
Οι ηγέτες της G7 ανέλαβαν σημαντικές συλλογικές δεσμεύσεις για μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών έως το 2050, μείωση κατά 50% των εκπομπών έως το 2030, προστασία του 30% της στεριάς και θάλασσας έως το 2030, αύξηση της κλιματικής χρηματοδότησης και τερματισμό της διεθνούς στήριξης του άνθρακα.
Μη κρατικοί φορείς (πόλεις, επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά ιδρύματα, κοινωνία των πολιτών και επενδυτές) κινητοποιούνται με πρωτοφανείς τρόπους, μέσω των «Συμμαχιών Δράσης για το Κλίμα» (Alliances for Climate Action), της πρωτοβουλίας για Επιστημονικά Τεκμηριωμένους Στόχους (Science Based Targets, SBTi) και της εκστρατείας «Race to Zero», μεταξύ πολλών άλλων.
Αλλά αυτές οι εξελίξεις απέχουν ακόμα πολύ από την κλίμακα και τη δράση που απαιτείται.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της Έκθεσης Σύνθεσης της UNFCCC που ολοκληρώθηκε στον Σεπτέμβριο, οι σημερινές εθνικά καθορισμένες συνεισφορές (NDCs) οδηγούν σε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2,7°C και οι εκπομπές θα αυξηθούν έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2010.
Η έκτη αξιολόγηση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) μάς υπενθυμίζει ότι τα περιθώρια για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5°C εξαντλούνται με γρήγορους ρυθμούς. Έχουμε ήδη προκαλέσει μη αναστρέψιμες αλλαγές στον πλανήτη και μπορούμε σαφώς να αποδώσουμε πολλά από τα επιδεινούμενα ακραία καιρικά φαινόμενα στην κλιματική αλλαγή.
Το 2021 μας έχει δείξει τρομακτικά παραδείγματα παγκοσμίως:
Πρωτοφανείς πλημμύρες σε Κίνα, Ινδία, Ευρώπη και Φιλιππίνες, ρεκόρ εξοντωτικών κυμάτων καύσωνα σε Μέση Ανατολή, Καναδά και Μεσόγειο, πρωτοφανείς πυρκαγιές σε Βόρεια Αμερική, Ελλάδα και Τουρκία, λιμό λόγω ξηρασίας στη Μαδαγασκάρη.
Υπάρχει όμως ακόμα ελπίδα παρά τις αποκαρδιωτικές καταστροφές.
Η έκθεση της IPCC υπογραμμίζει ότι οι επιλογές μας κάνουν τη διαφορά και κάθε βαθμός και έτος μετράει. Ως εκ τούτου, η COP26 πρέπει να αξιοποιήσει τη δυναμική από διάφορα μέρη της κοινωνίας, καθώς και τα δεδομένα από τα τελευταία επιστημονικά ευρήματα και να επιφέρει ταχείες, βαθιές και δίκαιες μειώσεις στις εκπομπές των αερίων θερμοκηπίου στο πλαίσιο μιας δίκαιης μετάβασης που δεν θα αφήσει κανέναν πίσω.
Όλα αυτά πρέπει να πραγματοποιηθούν παράλληλα με την προστασία και αποκατάσταση της φύσης, καθώς και την υποστήριξη των ευάλωτων κοινοτήτων και χωρών που έχουν τα λιγότερα μέσα να αντιμετωπίσουν την καταστροφή που επιφέρει η κλιματική αλλαγή.
Με απλά λόγια, εάν θέλουμε να έχουμε μια ευκαιρία να διατηρήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη στον 1,5˚C, θα πρέπει:
• Να συνεισφέρουμε όλοι
Να κινητοποιηθούν μη κρατικοί φορείς, όπως πόλεις και άλλες τοπικές αρμόδιες αρχές, επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά ιδρύματα, κοινωνία των πολιτών και επενδυτές, για την περαιτέρω ενίσχυση της δράσης σύμφωνα με τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού. Να κινητοποιηθούν οι χώρες για την προώθηση της ατζέντας για το κλίμα, συμπεριλαμβανομένων πράσινων μέτρων χρηματοδότησης της ανάκαμψης από την πανδημία του COVID-19.
• Να προωθηθούν σχέδια με ισχυρότερο κλιματικό χαρακτήρα και να επιταχυνθεί η υλοποίησή τους
Να αξιοποιηθεί το δυναμικό για ενισχυμένες Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές (NDC), Εθνικά Σχέδια Προσαρμογής (National Adaptation Plans- NAP) και Μακροπρόθεσμες Στρατηγικές (Long-Term Strategies- LTS), προκειμένου να ανταποκριθούμε στα ευρήματα της Συνοπτικής Έκθεσης της UNFCCC. Συμπληρωματικά, όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνοδευτούν και να υποστηριχθούν από συντονισμένες παγκόσμιες και περιφερειακές στρατηγικές για την εξάλειψη των ανθρακούχων εκπομπών σε επιμέρους τομείς.
• Να εκπληρωθούν οι υφιστάμενες εντολές στο πλαίσιο της UNFCCC και της Συμφωνίας του Παρισιού
Να οριστικοποιηθούν τα κρίσιμα στοιχεία του Εγχειριδίου Κανόνων της Σύμβασης του Παρισιού (Paris Agreement Rulebook) για την ενίσχυση της υλοποίησης των μέτρων. Σε αυτά περιλαμβάνονται πενταετή κοινά χρονικά πλαίσια για τις NDC, κανόνες για προσεγγίσεις εντός και εκτός της αγοράς, ενίσχυση της διαφάνειας, βελτίωση και κλιμάκωση της χρηματοδότησης, καθώς και μεγαλύτερη στήριξη όσον αφορά στην προσαρμογή, καθώς και τις απώλειες και τις ζημίες.
• Να αναγνωριστεί και να αξιοποιηθεί ο κρίσιμος ρόλος της φύσης
Σημαντικό επίσης, είναι να αναγνωριστεί η κρίσιμη συμβολή της φύσης στη διατήρηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τον 1,5°C και στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας έναντι των κλιματικών επιπτώσεων. Οι λύσεις που βασίζονται στη φύση και τις φυσικές διεργασίες (Nature-Based Solutions) για τον μετριασμό και προσαρμογή πρέπει να βρίσκονται στο επίκεντρο των επίσημων αποτελεσμάτων της Διάσκεψης.
• Να διασφαλιστεί ότι η Συμφωνία του Παρισιού επιτελεί τον σκοπό της
Να καθοριστεί σαφής και εφαρμόσιμη ατζέντα, με επιμέρους χρονικές δεσμεύσεις, για την επόμενη πενταετία μετά την COP26. Αυτό θα διασφαλίσει ότι η Συμφωνία του Παρισιού διαθέτει τα εργαλεία που επιτρέπουν στα Μέρη να δρομολογήσουν την επίτευξη των μακροπρόθεσμων κλιματικών στόχων της.
Η πλήρης ανάλυση του WWF Expectations Paper – Οκτώβριος 2021 είναι διαθέσιμη εδώ.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος