«Δεν έχει πολλές άλλες επιλογές η ΕΚΤ, αλλά πρέπει να δούμε πώς η αύξηση των επιτοκίων συνδέεται με τα υπόλοιπα κομμάτια της οικονομικής πολιτικής. Δεν πρέπει να υπάρχει πανικός», επισήμανε μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ και στους Γιώργο Κουβαρά και Ηλία Σιακαντάρη ο Γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ & καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Νίκος Βέττας, ερωτηθείς αν είναι σωστή η απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για αύξηση των επιτοκίων την ώρα που είναι σε εξέλιξη μια χρηματοπιστωτική κρίση, με την κατάρρευση των τραπεζών να προκαλεί αναταράξεις τις τελευταίες ημέρες;
Ο ίδιος είπε, μεταξύ άλλων, σχετικά:
«Εδώ που βρισκόμαστε, η αύξηση των επιτοκίων είναι αναπόφευκτη. Είναι μια ιστορία η οποία έχει προετοιμαστεί από μακριά. Έρχεται από μακριά, μετά την ουσιαστικά μετά τη διάσωση. Αυτό που ξεκίνησε από τη χρηματοπιστωτική κρίση της Lehman Brothers σας πάει πολύ πίσω, αλλά από εκεί είναι το κουβάρι. Οι κεντρικές τράπεζες έριξαν πάρα πολύ χρήμα στις οικονομίες με την περίφημη ποσοτική χαλάρωση, ξεκινώντας από την Αμερική και στη συνέχεια η Ευρώπη είχε τις δικές της διασώσεις να κάνει μέσα στην πανδημία. Αυτό εντάθηκε».
«Υπήρξε πάρα πολύ χρήμα, όχι άφθονο, άπειρο. Και όχι φθηνό, δωρεάν»
«Υπήρξε πάρα πολύ χρήμα, όχι άφθονο, άπειρο. Και όχι φθηνό, δωρεάν. Πολλά ομόλογα είχαν αρνητική απόδοση, αρνητικά επιτόκια και τα δικά μας επιτόκια πήγαν προς το μηδέν. Όλοι γνωρίζαμε ότι αυτό δεν θα γύρναγε προς μια κανονικότητα χωρίς κάποιο κόστος. Αλλά το εγχείρημα δυσκόλεψε όταν λόγω και της ενεργειακής κρίσης και της Ουκρανίας ο πληθωρισμός ξέφυγε. Η λέξη ξέφυγε δεν είναι κάτι το οποίο εύκολα το χωνεύει κανείς όταν μιλάει για νομισματική πολιτική, γιατί δημιουργεί φόβο.
Εάν σήμερα, υπό την υπό τα νέα ότι οι τράπεζες στην Καλιφόρνια και στην Ελβετία είχαν θέμα, η Κεντρική Τράπεζα, η δικιά μας στην Φρανκφούρτη, έλεγε ότι ξαναλλάζω το πηδάλιο, αυτό πιστεύω ότι θα ήταν μια κίνηση πανικού. Δεν έχει πολλές άλλες επιλογές, αλλά πρέπει να δούμε πώς συνδέεται με τα υπόλοιπα κομμάτια της οικονομικής πολιτικής. Δεν πρέπει να υπάρχει πανικός».
Για το αν υπάρχουν κίνδυνοι για το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης και για τις ελληνικές τράπεζες, σημείωσε:
«Νομίζω ότι η κατάσταση είναι ανησυχητική, αλλά όποιος ήξερε αριθμητική ανησυχούσε εδώ και κάποια χρόνια για το πώς θα αναστραφεί η κατάσταση, δεν θα γινόταν χωρίς κόστος.
Είναι ανησυχητική επίσης γιατί ο πληθωρισμός δεν μαζεύεται εύκολα. Είναι ανησυχητική γιατί δημοσιονομικά πρέπει να περάσουμε για την αξιοπιστία του συστήματος σε κάποια πλεονάσματα από ελλείμματα τα οποία τρέξαμε.
Από την άλλη μεριά, ανησυχία δεν σημαίνει πανικός. Ακόμη και ρυθμιστικά έχουν γίνει βήματα και οι τράπεζες είναι πολύ πιο ευσταθείς σε όλη την ευρωζώνη.
Για τις δικές μας τράπεζες δεν υπάρχει καμία σύγκριση στο πόσο έτοιμες είναι τώρα να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους “κύματα” που έρχονται σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση. Και περισσότερες καταθέσεις έχουν και έχουν περάσει από περισσότερους ελέγχους και τα κεφάλαια τους είναι καλύτερης ποιότητας. Αλλά δεν είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να μας κάνει να είμαστε αμέριμνοι».
Ενώ συνέχισε λέγοντας:
«Εάν μπορούσαμε να λύσουμε όλα μας τα προβλήματα με το να δανειζόμαστε από το μέλλον και να τυπώνουμε συνεχώς νέο χρήμα, θα είχαμε βρει τη λύση σε όλα τα οικονομικά ζητήματα μας και θα ζούσαμε μια χαρά. Εάν δεν υπάρχει παραγωγή η οποία να να αντιπροσωπεύεται στην αξία η οποία κυκλοφορεί στην αγορά, αργά η γρήγορα θα το πληρώσεις. Εμείς το είδαμε αυτό. Το πληρώσαμε πάρα πολύ άσχημα, πάρα πολύ πικρά.
Η ευρωζώνη έχει αναγκαστεί να ακολουθήσει για πολλά χρόνια νομισματική πολιτική, η οποία είναι “αντισυμβατική”, “μη συμβατική” ή “ακραία”, δεν σημαίνει ότι το έκανε λάθος. Αλλά “την ίδια ώρα που οι κεντρικοί τραπεζίτες έλεγαν “αναγκάζομαι να το κάνω αυτό για να μην υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα”, έλεγαν και ψιθυριστά και φωναχτά στις κυβερνήσεις ότι “σας δίνω χρόνο, σας αγοράζω χρόνο έτσι ώστε να προωθήσετε και τις δομικές αλλαγές που χρειάζονται να γίνουν πιο παραγωγικές οι χώρες σας”.
Για μας αυτό το οποίο χρειάζεται τώρα -επειδή δεν είμαστε σε σημείο πανικού- είναι η δικιά μας χώρα να εκπέμπει αξιοπιστία.
(…) Είναι πολλές οι θετικές αλλαγές που έχουν υπάρξει τα τελευταία χρόνια. Είναι πολλά αυτά τα οποία έχουμε να κάνουμε, αλλά το “καμπανάκι” έγκειται στο ότι δεν μπορεί να υπάρχει αμεριμνησία, ότι έχουμε λύσει τα προβλήματα (…) Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι ότι δεν θα είναι περίοδος τελείως ομαλή».
Σιακαντάρης: «Η Credit Suisse κερδίζει χρόνο, δεν καταρρέει»
Για το αν έχει σχέση η κατάρρευση των δύο αμερικανικών τραπεζών προ ημερών με την κατάρρευση της Credit Suisse, ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Ηλίας Σιακαντάρης, σημείωσε:
«Δεν συγκρίνονται οι δύο. Το κοινό στοιχείο είναι ότι έχει αναδυθεί ένας φόβος σε όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτός ο φόβος ξεκίνησε από τον φόβο των επιτοκίων. Ο λόγος για τον οποίο χτυπήθηκε η Credit Suisse δεν είναι γιατί είχε το ίδιο επιχειρηματικό μοντέλο, ή κάποια άλλα κοινά με τις αμερικανικές τράπεζες – που ήταν πραγματικά άλλος πλανήτης και άλλος τρόπος λειτουργίας. Αλλά γιατί έχει αναδυθεί ο φόβος, κι ο φόβος που πάει να “κουμπώσει” στους “αδύναμους κρίκους” (…) Κερδίζει χρόνο, σώθηκε, διεσώθη και αλλάζει για πάντα. Είναι ήδη σε μια διαδικασία μεταμόρφωσης η Credit Suisse. Δεν καταρρέει, Θα σπάσει σε δύο εταιρείες. Η μία θα είναι ελβετική, θα την αγοράσει το κράτος, την άλλη θα την αγοράσουν κάποιοι επενδυτές. Αυτά τα 50 δισεκατομμύρια είναι αυτά τα οποία κερδίζουν χρόνο, για να αναδυθεί κάποιος άλλος».
Για το αν υπάρχουν και άλλες τράπεζες οι οποίες είναι επισφαλείς σε αυτή τη φάση, o Ηλίας Σιακαντάρης υπογράμμισε:
«Το κοινό των τραπεζών που είχαν προβλήματα, ηταν αυτές που ήταν κάτω από το ραντάρ των εποπτικών αρχών. Το ίδιο έγινε στην Αμερική. Στην Ευρώπη ναι έχουμε κατηγορίες τραπεζών που είναι κάτω από το ραντάρ των εποπτικών αρχών και αυτές βρίσκονται στη Γερμανία: οι περιφερειακές τράπεζες, οι οποίες γλίτωσαν από το μεγεθυντικό φακό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – που έχει “ξετινάξει” τις ελληνικές τράπεζες στους ελέγχους.
Το “καμπανάκι” το χτύπησε η ίδια η Credit Suisse – που μία τράπεζα, η οποία μόνο από τον φόβο τον προσείλκυσε, έγινε μαγνήτης γιατί είχε μια κακή φήμη. Αυτή τη φήμη πρέπει να τη διαφυλάττουμε – γιατί το έχουμε μάθει και από την προηγούμενη περίοδο, τη μεγάλη, την κρίση όπου γίναμε μαγνήτης όλης της κριτικής. Γιατί σε περιόδους παγκόσμιας ανησυχίας είναι πολύ απλοϊκός ο τρόπος που εστιάζουν τα βέλη σε έναν αδύναμο κρίκο με ένα στόρι. Σήμερα ήταν το στόρι της Credit Suisse».
Πηγή: ΕΡΤ
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος