Τί σημαίνει μια νίκη των Εργατικών στο Ηνωμένο Βασίλειο; Ο Ιωάννης Χουντή Ντε Φάμπρι, Συμβουλος Πολιτικής στη Βoυλή των Λόρδων, στο ERTNEWS

Tο μέλλον για το κόμμα των Εργατικών φαίνεται νικηφόρο, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως το μεσοσταθμικό τους ποσοστό κυμένεται στο 40% αναφέρει στο ERTNEWS ο Ιωάννης Χουντή Ντε Φάμπρι, Συμβουλος Πολιτικής στη Βουλή των Λόρδων.

Σύμφωνα με τον ίδιο, κυρίαρχη είναι η πιθανότητα για μια «υπεραυτοδυναμία» του Εργατικού Κόμματος, μια αυτοδυναμία που περιλαμβάνει πάνω από 100 έδρες -από το όριο των 650- του βρετανικού κοινοβουλίου, περίπου 400 έδρες εν συνόλω, τις οποίες πρόκειται να καταλάβουν κατά πάσα πιθανότητα οι Εργατικοί – αν όχι και παραπάνω. Οι εναπομείνασες έδρες για τα υπόλοιπα κόμματα εικάζονται λίγες, με τους Συντηρητικούς να δίνουν μάχη επιβίωσης για τη δεύτερη θέση.

Η μάχη θα διεξαχθεί με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες αφενός, κόμμα στα αριστερά του Συντηρητικού Κόμματος, και με το κόμμα Ριφόρμ του Νάιτζελ Φάραντ, που βρίσκεται στα δεξιά των Συντηρητικών, το οποίο τις τελευταίες μέρες είχε να αντιμετωπίσει διαρροές λόγω της φιλικής στάσης του ηγέτη του απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και λόγω ρατσιστικών σχολίων τα οποία φάνηκε πως διακινούσαν συνεργάτες και υποψήφιοί του σε κάποιες εκλογικές περιφέρειες κατά του πρωθυπουργού και άλλων μελών της παρούσας κυβέρνησης· αποτέλεσμα, να χάνει περίπου τρεις με τέσσερις μονάδες τις τελευταίες ημέρες, με τις περισσότερες δημοσκοπήσεις να το τοποθετούν γύρω στο 12-15%.

Στο ερώτημα γιατί να θέλουν τόσο πολύ οι Βρετανοί να τιμωρήσουν τους Συντηρητικούς, ο Ντε Φάμπρι απάντησε ότι το 2019, μόλις πριν από πέντε χρόνια, το Συντηρητικό Κόμμα του Μπόρις Τζόνσον κατέγραψε την τέταρτη κατά σειρά εκλογική του νίκη από το 2010, κατακτώντας εντυπωσιακή αυτοδυναμία στο βρετανικό κοινοβούλιο. Και στις αρχές του 2022 σε επαναληπτικές εκλογές που λάμβαναν χώρα στην επικράτεια, κυρίως σε εργατικές περιοχές της βόρειας Αγγλίας, οι Συντηρητικοί κατέγραφαν ακόμα εκλογικές νίκες: «Στην πραγματικότητα, τα πράγματα άρχισαν να καταρρέουν για το Συντηρητικό Κόμμα μόλις το καλοκαίρι του 2022, δύο χρόνια πριν, κάτι λιγότερο από δύο χρόνια πριν, οπότε και για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια βρέθηκαν πίσω στις δημοσκοπήσεις. Η γνωστή κατάρρευση του κόμματος επί της φρικτής πρωθυπουργίας της Λιζ Τρας, η οποία διήρκεσε κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο από ένα μήνα, και η προσωπική, αν θέλετε, βαθιά αντιπάθεια του εκλογικού σώματος για τον Σούνακ ως πρόσωπο, ως πολιτικό, και φυσικά η αδυναμία του να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση, τον πληθωρισμό, το κόστος ζωής το οποίο είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό πρόβλημα στη Μεγάλη Βρετανία, το κόστος ενέργειας, πράγματα τα οποία αφορούν και την υπόλοιπη Ευρώπη, φυσικά και τη χώρα μας, σε συνδυασμό με την αδυναμία του να ελέγξει τα νούμερα στο μεταναστευτικό και της εισδοχής στη χώρα, από κοινού με το προσωπικό του προφίλ, ένας άνθρωπος πιο πλούσιος από τον βασιλιά της χώρας, σε έλλειψη συγχρονισμού με το εκλογικό σώμα της χώρας, οδηγεί τους συντηρητικούς, δύο χρόνια μετά από την εκλογική τους παντοδυναμία, να παλεύουν για την επιβίωσή τους και να υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι σχολιάζουν πως το αυριανό αποτέλεσμα ίσως είναι το χειρότερο στην ιστορία 200 ετών του Συντηρητικού Κόμματος».

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα με μια κυβέρνηση Εργατικών

Περνώντας σε ένα θέμα που αφορά άμεσα την πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας, ο σύμβουλος στη Βουλή των Λόρδων ανέφερε πως το Εργατικό Κόμμα δεν θα ενθαρρύνει, αλλά δεν θα εμποδίσει κιόλας την οποιαδήποτε συμφωνία που θα υπάρξει μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και του Βρετανικού Μουσείου. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται το Εργατικό Κόμμα να αλλάξει τη νομοθεσία, η οποία απαγορεύει στο Βρετανικό Μουσείο την οριστική επιστροφή τμήματος της συλλογής του σε τρίτη χώρα: «Στην πραγματικότητα μιλάμε για έναν συμβιβασμό, ο οποίος, αν ποτέ επιτευχθεί, θα περιλαμβάνει την επανένωση, όπως αρκετά σοφά τονίζει ο Έλληνας πρωθυπουργός και όχι την επιστροφή».

To «Ηνωμένο Βασίλειο», η «Μεγάλη Βρετανία» και η «Αγγλία»

Στην ερώτηση εάν οι Τόρις είναι «βρετανικό» ή «αγγλικό» κόμμα, ο Ντε Φάμπρι λέει πως η βρετανική πολιτική ταυτότητα συμπεριλαμβάνει την Ουαλία, τη Βόρειο Ιρλανδία, την Αγγλία και τη Σκωτία: «Σε αυτά τα τέσσερα λεγόμενα έθνη, τα οποία ονομάζονται στη βρετανική πολιτική, το Συντηρητικό Κόμμα στην πραγματικότητα υφίσταται πλέον κυρίως στην Αγγλία. Οι προβλέψεις κάνουν λόγο για τρεις έως… μηδέν έδρες στη Σκωτία. Οι παραδοσιακοί σύμμαχοι του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος στη Βόρειο Ιρλανδία, το Union Party, πρόκειται να λάβουν μία με δύο έδρες στη Βόρειο Ιρλανδία και μία έδρα, κατά πάσα πιθανότητα, θα καταλάβουν οι Συντηρητικοί στην Ουαλία. Επομένως, πρόκειται για ένα δομικό πρόβλημα, το οποίο σχετίζεται με το Συντηρητικό Κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, για αυτούς οι οποίοι θέλουν τη διατήρηση της ένωσης του Ηνωμένου Βασιλείου, ίσως έρθουν κάποια καλά νέα από τη Σκωτία. Διότι κάποια εκλογικά κέρδη των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και των Εργατικών, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια στη Σκωτία και την απομείωση των δυνάμεων του εκεί εθνικιστικού κόμματος -το οποίο είναι παντοδύναμο τα τελευταία 15 χρόνια- θα σημαίνει πως η ένωση, τουλάχιστον του Ηνωμένου Βασιλείου, παραμένει σε ασφαλή χέρια για τα επόμενα χρόνια υπό την πρωθυπουργία του Στάρμερ.

Στη Μεγάλη Βρετανία οι εκλογές γίνονται παραδοσιακά την Πέμπτη και όχι την Κυριακή, το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του βρετανικού εξαιρετισμού σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Όσο αναφορά σε αυτό, ο Ντε Φαμπρι είπε πως οι Συντηρητικοί θα πλησιάσουν μεν την Ευρώπη, αλλά όχι όσο η Ευρώπη νομίζει ότι θα την πλησιάσουν, τουλάχιστον κατά την πρώτη πενταετία της θητείας τους. Προς το παρόν, αναμενόμενη είναι ίσως μια πιο καλόπιστη συνεργασία με το μπλοκ των Βρυξελλών.