«Αροδαμοί κι ασπαλάθοι»: Έκθεση υφαντών και άλλων θησαυρών της κρητικής χειροτεχνίας

Ομαδική εικαστική έκθεση με τίτλο «Αροδαμοί κι ασπαλάθοι» πραγματοποιείται στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (ΜΕΤΗ).

Πρόκειται για μια έκθεση υφαντών και άλλων θησαυρών της κρητικής χειροτεχνίας, με την Ίριδα Κρητικού να είναι η επιμελήτρια της έκθεσης.

Ο αρχιτέκτονας, ιδρυτής του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, Κωστής Σχιζάκης και η επιμελήτρια, ιστορικός τέχνης, αρχαιολόγος Ίρις Κρητικού μίλησαν στην ΕΡΤ3 και την εκπομπή «Περίμετρος» για την ιδιαίτερη αυτή έκθεση.

Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν χθες και θα λειτουργεί ως τις 7 Ιουνίου καθημερινά 18:00-20:00, με την είσοδο για το κοινό να είναι ελεύθερη.

Οι διοργανωτές αναφέρουν για την έκθεση πως: «Ο τίτλος της έκθεσης προτείνεται ως ένα ανοιχτό πεδίο συνύπαρξης παλαιών και νέων συμβάντων και εικόνων, ανοιχτών διαλόγων ελαφριάς ύλης και αιωρούμενων επιτόπιων περιπάτων του βλέμματος και του νου, δίνοντας διακριτό τόπο σε πολυσχιδείς προσεγγίσεις και σε προφανείς ή και αθέατες συγκλίσεις και εσοχές μιας εκλεκτικής διαχρονικής εξιστόρησης, που επιβεβαιώνει και ενδυναμώνει την οργανική συνέχεια της κρητικής πρωτογενούς δημιουργίας.      

Ο αργαλειός και τα κρητικά υφαντά που αναντίρρητα αποτελούν από τα ωραιότερα της Ελληνικής παράδοσης, με τους έφιππους και τις άνθινες συμβολικές αναπαραστάσεις τους ή τον γεωμετρικό διάκοσμο με τους ρόμβους που έχει τις καταβολές του στη Βυζαντινή τέχνη, τα κουσκουσέ και τα ριγωτά σχέδια, οι βελονιές, που ζωντανεύουν το ιερό δέντρο της ζωής, τα σχέδια και τα μοτίβα πολλά από τα οποία αποτελούν συναρπαστική διαχρονία με αφετηρία τη μινωική εποχή, οι φορεσιές, οι ποδιές και οι κεντημένοι ποδόγυροι  με τους δικέφαλους αετούς, τα φίδια, τα ανθοφόρα αγγεία και τις γοργόνες που ανάγουν απευθείας στην Αναγέννηση, οι βούργιες, οι σάκοι γάμου, τα χιράμια, οι πετσέτες και οι πατανίες, τα μπαγκάλια και οι σιντσαντίδες τα κεραμικά πιθάρια και οι κατσούνες, οι νυφιάτικές ξομπλιαστές κουλούρες και οι λύρες, τα σκαμνάκια και οι ξυλόγλυπτες κασέλες, τρέπονται στο συναρπαστικό απεικονιστικό αλφαβητάριο της έκθεσης, ιχνογραφώντας τη μνήμη, το απτό και το άυλο του τόπου».