Με αφορμή το νέο του βιβλίο «Παράδοξη χώρα, Γιατί η Ελλάδα υστερεί σε σχέση με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτές;», μίλησε στο ραδιόφωνο του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «To GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, ο Τάκης Σ. Παππάς, πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας.
Ποτέ δεν είχαμε μια τόσο ισχυρή κυβέρνηση και μια τόσο ανίσχυρη αντιπολίτευση
Το παραπάνω υποστήριξε αρχικά, αναφερόμενος στο πολιτικό σκηνικό της χώρας έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι στιγμής, ο κ. Τάκης Παππάς, ο οποίος βρέθηκες καλεσμένος στην εκπομπή «To GPS της Επικαιρότητας».
Και συμπλήρωσε «Υπάρχουν δύο κατακερματισμοί. Η Νέα Δημοκρατία, μην ξεχνάμε ότι μπαίνει φέτος στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης. Δεν το είχαμε αυτό ποτέ στη μεταπολιτευτική μας ιστορία. Δεν είχαμε ποτέ δηλαδή μια ισχυρή κυβέρνηση με μια τόσο ανίσχυρη αντιπολίτευση. Αυτή είναι η συνθήκη που ζούμε. Η Νέα Δημοκρατία λοιπόν, έχει καταλάβει το μετρικό κέντρο στον χώρο του εκλογικού ανταγωνισμού, όπως λέμε εμείς οι πολιτικοί επιστήμονες και έχει δύο κατακερματισμούς: μία προς τα αριστερά της, που είναι το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Κασσελάκης, η Κωνσταντοπούλου, το ΚΚΕ, ένας σούπερ κατακερματισμός της Αριστεράς και ένας κατακερματισμός στα δεξιά της, που ξεκινάει από τη Λατινοπούλου και φτάνει μέχρι τους Σπαρτιάτες, περνώντας από τον Βελόπουλο, από τη Νίκη κτλ. Και έχουμε και το ΠΑΣΟΚ το οποίο προσπαθεί να συσταθεί σαν ένα δεύτερο σοβαρό κόμμα, χωρίς όμως-και προσέξτε το αυτό-να υπάρχει η πόλωση που υπήρχε παλιά ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κόμμα. Αυτή τη στιγμή έχουμε το ΠΑΣΟΚ που έχει γίνει δεύτερο κόμμα, αλλά δεν έχουμε ευτυχώς την πόλωση παλαιότερων δεκαετιών (…)».
Πλέον, στη χώρα μας τείνουμε σε μια συναινετική δημοκρατία – Η οδός των συναινέσεων είναι μονόδρομος – Δεν υπάρχει πόλωση όταν ένα κόμμα είναι ισχυρό και ένα άλλο ανίσχυρο – Όποιος επιλέξει την πόλωση είναι χαμένος
Και πρόσθεσε «Στη δημοκρατία μας σήμερα και σε όλες τις δημοκρατίες του κόσμου σήμερα, το σημαντικό είναι εάν θα υπερισχύσουν οι θεσμοί ή εάν θα υπερισχύσουν ορισμένα λαϊκά συμφέροντα, πλειοψηφικά συμφέροντα, αν θέλετε, εις βάρος όμως, άλλων κοινωνικών συμφερόντων. Δηλαδή όχι το κοινό καλό, αλλά το συμφέρον ορισμένων ομάδων μέσα στην κοινωνία, τους οποίους μπορούμε να τους ονομάζουμε λαό, να τους ονομάζουμε όπως θέλουμε εις βάρος μειονοτήτων. Στη φιλελεύθερη δημοκρατία, στη δημοκρατία δηλαδή όπου υπερισχύουν οι θεσμοί του κράτους δικαίου, όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στους θεσμούς. Προσπαθήστε να καταλάβετε τη διαφορά. Είναι κολοσσιαία αυτή η διαφορά. Και μιλάμε για δύο τύπους δημοκρατίας (…). Εδώ λοιπόν, ολόκληρο το σύστημα τείνει προς μια μη πολωτική, μια συναινετική δημοκρατία φιλελεύθερου τύπου, το οποίο είναι πάρα πολύ καλό, όπου το ΠΑΣΟΚ καταλαβαίνει ότι δεν θα μπορέσει να έρθει στην κυβέρνηση ή δεν θα μπορέσει να αντιπαρατεθεί προς τη Νέα Δημοκρατία χωρίς συναινέσεις. Αυτό είναι πολύ καλό για όλους μας, το πολιτικό σύστημα, διότι το κομματικό σύστημα γίνεται συναινετικό (…)».
«Ναι, θα μπορούσε η ΝΔ να κυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ»
«Αν με ρωτάτε για να σου δώσω μια αυτόματη απάντηση, νομίζω πως ναι. Γιατί όχι; (…)»
Ο λαϊκισμός είναι δύσκολο να πεθάνει! Στην Ελλάδα έχει ηττηθεί αλλά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την αναβίωσή του
Με τα παραπάνω λόγια έκλεισε τη ραδιοφωνική του συνομιλία με το δημοσιογράφο Θάνο Σιαφάκα, ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας, κ. Τάκης Παππάς, σημειώνοντας παράλληλα το εξής «Ο λαϊκισμός και η πόλωση κατ’ αρχάς είναι δύο έννοιες οι οποίες συνυπάρχουν. Δεν υπάρχει λαϊκισμός χωρίς πόλωση, ενώ μπορεί να υπάρξει πόλωση χωρίς λαϊκισμό. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Όσο για το γιατί δεν υπάρχει λαϊκισμός χωρίς πόλωση, είναι πολύ απλό: Διότι, ο λαϊκισμός είναι ένας τύπος δημοκρατίας, ο οποίος χωρίζει την κοινωνία σε δύο μόνο ομάδες: το λαό και τις ελίτ. Μόνο δύο. Συνεπώς, υπάρχει πόλωση. Είναι εγγενής η πόλωση στον λαϊκισμό. Τώρα το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί δεν υπήρξε στις άλλες χώρες λαϊκισμός, ενώ υπήρξε στην Ελλάδα. Και επικράτησε γιατί υπήρχε πολύ έντονο το αίσθημα/αίτημα του λαϊκισμού ήδη από τη δεκαετία του ‘70. Ο λαϊκισμός δηλαδή, είναι ένας τύπος δημοκρατίας, ο οποίος είναι αντίθετος προς αυτό που λέμε φιλελεύθερη δημοκρατία. Στην Ελλάδα λοιπόν, στη δεκαετία του ‘70, για να σας το πω πολύ απλά, η επικρατούσα τάση μετά το 1974-η κυβέρνηση Καραμανλή-ήταν μια τάση προς μια ευρωπαϊκού τύπου φιλελεύθερη δημοκρατία, δηλαδή μια δημοκρατία η οποία βασίζεται στους θεσμούς και στο κράτος δικαίου. Η αντίθετη τάση, η οποία ήρθε από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου εκείνη την εποχή και αργότερα επικράτησε και επεκτάθηκε σε όλα τα κόμματα, ήταν, ενός άλλου τύπου δημοκρατίας, όπου οι θεσμοί έχουν λιγότερη σημασία απ’ ότι έχει ο λαός, απ’ ό, τι έχει το συμφέρον (…). Και πολύ φοβάμαι ότι στο σημερινό κόσμο, ο τύπος της δημοκρατίας, ο οποίος τείνει να υπερισχύσει, είναι του λαϊκισμού. Αντίθετα, στην Ελλάδα ο λαϊκισμός έχει ηττηθεί επί του παρόντος. Και σήμερα προχωράμε πάλι προς ένα τύπο φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ακολουθούμε δηλαδή μια εντελώς άλλη πορεία».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος