«Φοβάμαι ως άνθρωπος, αλλά δεν θα σταματήσω να λειτουργώ όπως πριν. Αλίμονο αν αφήσουμε το φόβο να κυριαρχήσει», τόνισε ο διευθυντής του Πρώτου Γυμνασίου Αιγινίου Πιερίας, Διονύσης Χατζής, ο οποίος μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, περιέγραψε τις δραματικές στιγμές που έζησε κατά την αρπαγή του από τους αυτοαποκαλούμενους «Θεματοφύλακες του Συντάγματος».
«Φοβήθηκα για τη ζωή μου. Είναι δυνατόν να σε πιάνουν, να σου βάζουν πισθάγκωνα αλυσίδες κάποιοι που λειτουργούν εντελώς αυθαίρετα και να μη φοβάσαι; Βέβαια, εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να σκεφτείς αν σε σκοτώσουν, με την υπερένταση με την αδρεναλίνη στα ύψη. Απλώς βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση όπου η ζωική ορμή είναι αυτή που σε συντηρεί», επεσήμανε. «Πιθανόν να φοβάμαι περισσότερο από ότι πριν, αλλά ο φόβος δεν θα κυριαρχήσει πάνω μου για να σταματήσω να λειτουργώ όπως λειτουργούσα και πριν. Οι αρχές, οι αξίες, τα ιδανικά που πρεσβεύω είναι πολύ πιο ισχυρότερα από τον φόβο. Το ηθικό έρεισμα που έχω μου επιτρέπει να αντιστέκομαι στα πάθη και στις ορμές μου», εξήγησε.
Ο ίδιος είπε ότι δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσει το τι συνέβη, καθώς ήταν κάτι το παράλογο, το εξωφρενικό και το ακατανόητο. «Δεν υπάρχει λόγος να ψάξω για να κατανοήσω κάτι. Πιθανότατα υποψιάζομαι κάποιες αιτίες, αλλά αυτές δεν δικαιολογούν σε καμία μα καμία περίπτωση τη συγκεκριμένη πράξη. Είχα δεχθεί απειλή, δεν ήταν “κεραυνός εν αιθρία”. Ήταν απόρροια και η “κορυφή του παγόβουνου” μια συστηματικής και οργανωμένης τελικά προσπάθειας να μας εκφοβίσουν, και εμένα και τον διευθυντή του Λυκείου, που ξεκίνησε από μια συγκεκριμένη μητέρα ενός μαθητή», δήλωσε.
Όπως είπε, «πρώτα απ’ όλα μας έκαναν μήνυση γιατί εφαρμόζαμε τον νόμο, γιατί ακούγαμε και εφαρμόζαμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, γιατί υποχρεώναμε τα παιδιά να φορούν μάσκες, επειδή ζητούσαμε μόλις παρουσιαζόταν κρούσμα μέσα σε τμήμα οι μαθητές να κάνουν rapid test και να ανεβάζουν το αποτέλεσμα στη σχετική πλατφόρμα. Και αυτό τους ενοχλούσε γιατί θεωρούσαν ότι έτσι καταπιέζουμε τα παιδιά τους».
«Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι δυνατόν να έρχεται ο καθένας και να απαιτεί από έναν διευθυντή ή από τον σύλλογο διδασκόντων να εφαρμόσουν τις δικές του απόψεις και τη δική του βούληση. Σε καμία περίπτωση. Γιατί τότε καταλύεται η ευνομούμενη Πολιτεία και η Δημοκρατία. Κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συμβεί», ξεκαθάρισε.
Αποκάλυψε ότι «δεχόμασταν απειλές και κατά της ζωή μας, μας έλεγαν ότι θα μας “κρεμάσουν ανάποδα” και ότι θα μας πάνε στα δικαστήρια». « Στην αρχή το θεωρούσαμε κάπως γραφικό. Μετά αρχίζαμε και καταλαβαίναμε ότι το πράγμα δεν ήταν τόσο γραφικό όσο το θεωρούσαμε και για αυτό αρχίσαμε να απευθυνόμαστε στην αστυνομία, και στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης». Μίλησε για «ολιγωρία» και «κωλυσιεργία» των αρχών, «και ίσως αυτό αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την κατάσταση που εξελίχθηκε και πάρα λίγο να έφτανε στο να γίνει “μεγάλη πυρκαγιά”».
Ο κ. Χατζής ήταν κατηγορηματικός ότι πρόκειται για μια οργανωμένη αντίδραση και όχι για μια αυθόρμητη κίνηση. «Δεν μπορεί να έρχεται ο άλλος από την Αθήνα και να είναι αυθόρμητη αντίδραση. Να μην καταντήσουμε να φτάσουμε στο επίπεδο να προσπαθούμε να επιχειρηματολογήσουμε για την όποια τυχόν άποψη ή γνώμη που κάποιος από τους κατηγορουμένους μπορεί να έχει. Δεν θα καταλήξουμε πουθενά, με την έννοια ότι αυτοί μπορεί να λένε ότι θέλουνε, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια. Τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Δεν μπορείς να έρχεσαι 07.30-07.35’ το πρωί εδώ από την Αθήνα, σε ένα συγκεκριμένο μέρος, σε ένα λόφο χωρίς κανένα σπίτι, καμία καφετέρια, χωρίς τίποτα και να είσαι μέσα στα αυτοκίνητα και να έχεις κάνει κατάληψη μέσα στο χώρο του σχολείου. Είναι επί τούτου, φυσικά. Τι λέμε τώρα; Δεν χρειάζεται να μπούμε σε αυτή τη λογική», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Ο κόσμος δεν γνωρίζει, αλλά ας βάλει λίγο τη λογική να σκεφτεί. Είναι δυνατόν στις 07.30’ το πρωί να έχουν μπει κάποιοι μέσα σε ένα σχολείο και να θέλουν να μιλήσουν ευγενικά με τον διευθυντή;», διερωτήθηκε.
Η αρπαγή
Ο διευθυντής του Πρώτου Γυμνασίου Αιγινίου, περιέγραψε τα περιστατικά και μίλησε για τις δύσκολες ώρες που πέρασε, λέγοντας πώς κάθε πρωί πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο σχολείο, γύρω στις 07.35’ με 07.40’, από την Κατερίνη, η οποία απέχει 30 χιλιόμετρα από το Αιγίνιο, μεταφέροντας και άλλους δυο συναδέλφους του.
«Ανεβαίνουμε στο συγκεκριμένο χώρο όπου αφήνουμε το αυτοκίνητο και βλέπω περίπου 10 οχήματα άγνωστα, και καταλαβαίνω ότι είναι από αυτούς γιατί σας είπα ότι δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Κάνω αναστροφή, βλέπω τη συγκεκριμένη μητέρα μέσα στο χώρο του σχολείου, στην αυλή, να συνομιλεί με μια άλλη μητέρα ενός παιδιού από το Λύκειο. Φεύγω και πηγαίνω στο Λύκειο για να δω και τι συμβαίνει εκεί πέρα, γιατί νόμισα ότι είχαν καταλάβει και τα 2 κτίρια», υπογράμμισε.
Και συνέχισε την εξιστόρηση των γεγονότων: «Εκεί είδα την πόρτα ανοικτή, είδα και φως στο κτίριο και υπέθεσα ότι μπορεί να είναι ο διευθυντής του Λυκείου. Μπαίνω μέσα στην αυλή του Λυκείου και ταυτόχρονα τηλεφωνώ στην αστυνομία. Τους ενημερώνω ότι παρείσακτοι έχουν μπει μέσα στο χώρο του σχολείου. Ανεβαίνω προς τα πάνω, γιατί είναι ανηφορική η αυλή με σκαλοπάτια, και βλέπω να έρχονται κατά πάνω μου καμιά 10αριά άτομα, ενώ μιλούσα στο τηλέφωνο με την αστυνομία».
Ερωτηθείς εάν τους ήξερε, είπε ότι επειδή ήταν ακόμη σκοτάδι, δεν μπορούσε να τους δει καλά, αλλά αναγνώρισε έναν από αυτούς, ο οποίος ήταν γνωστός, καθώς είχε πάει πολλές φορές στο σχολείο με τη συγκεκριμένη μητέρα μαθητή.
«Με έβαλαν σε λάθος αυτοκίνητο»
«Ξαναγύρισα πίσω και κατέβαινα τα σκαλοπάτια με σκοπό να βγω έξω γιατί κατάλαβα ότι αυτοί ερχόντουσαν για μένα. Δεν έτρεξα όμως για να μη φανεί ότι φοβάμαι. Με πρόλαβαν λίγο πριν την έξοδο από την αυλή του Λυκείου. Με περικύκλωσαν 8-9 άτομα και μου όρμησαν, με ρώτησαν αν λέγομαι Χατζής και τους απαντώ “ναι”. Και μου λένε: “συλλαμβάνεσαι”. Από εκεί και πέρα να μην τα εξιστορούμε, έγινε αρπαγή. Στην αρχή με έβαλαν σε αυτοκίνητο συναδέλφου που τον μπέρδεψαν νόμιζαν ότι ήταν δικός τους. Τελικά με επιβίβασαν δια της βίας, σε άλλο αυτοκίνητο. Μου έδεσαν τα χέρια πισθάγκωνα, με χειροπέδες. Τα χέρια μου μάτωσαν ακόμη εξακολουθούν να είναι πληγωμένα», συμπλήρωσε.
«Φώναξα βοήθεια – Δυστυχώς δεν έτρεξε κανείς»
Ο κ. Χατζής είπε ότι φώναξε «βοήθεια», αλλά «δυστυχώς δεν έτρεξε κανείς. Ζούμε σε εποχές όπου κυριαρχούν ο ατομικισμός, η ιδιώτευση, ο φόβος. Τους δικαιολογώ. Δεν τους κακίζω, αλίμονο. Αλλά μόνο ο γονιός ενός μαθητή και δάσκαλος ο ίδιος με στήριξε ηθικά. Μου είπε , “μη φοβάσαι Διονύση, θα ακολουθώ από πίσω όπου και αν σε πάνε”. Αυτό ήταν μεγάλη ψυχολογική πίεση, είπα δεν θα πάω σαν το “σκυλί στο αμπέλι”».
Ο εκπαιδευτικός ξεκαθάρισε ότι μετά το περιστατικό δεν έχει δεχθεί άλλες απειλές, εκφράζοντας την πίστη του στην ελληνική Δικαιοσύνη. Σημείωσε, δε, ότι η πλειονότητα των μαθητών του σχολείου – όχι όλοι- του συμπαραστάθηκαν ηθικά στην περιπέτεια που βίωσε.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος