Στ. Ζουμπουλάκης στο Πρώτο: Το Πατριαρχείο της Μόσχας είναι ο ιδεολογικός βραχίονας της δικτατορίας Πούτιν- Αυτό είναι το εφιαλτικό (audio)

«Είναι αναμφισβήτητα ένα τραγικό γεγονός όχι τόσο γιατί γίνεται πόλεμος μεταξύ δύο ορθοδόξων κρατών, όσο κυρίως διότι το Πατριαρχείο Μόσχας, ο Πατριάρχης της Ρωσίας κ. Κύριλλος είναι υπέρμαχος του πολέμου. Έχει γίνει απόστολος του πολέμου, το πατριαρχείο έχει γίνει ο ιδεολογικός βραχίονας της δικτατορίας του Πούτιν, αυτό είναι το εφιαλτικό» επισήμανε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, ο συγγραφέας, πρόεδρος του Ιδρύματος Βιβλικών Μελετών «Άρτος Ζωής» Σταύρος Ζουμπουλάκης.

«Παρακολουθώ τα κηρύγματά του, τα οποία είναι υπέρ του πολέμου, μακριά και πέρα από κάθε ευαγγελική λογική. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας έκανε ένα κήρυγμα που όχι μόνο ήταν υπέρ του πολέμου, αλλά ήταν εφιαλτικό στον τρόπο με τον οποίο δικαιολογούσε τον πόλεμο, ότι είναι ένας πόλεμος εναντίον της παρακμής της ηθικής που ενσαρκώνει η Δύση και την οποία θα φέρει δίπλα μας η Ουκρανία θέλοντας να μπει στην ΕΕ γιατί η Δύση είναι ο πολιτισμός, ο τόπος του gay pride. Αυτά την Κυριακή της Ορθοδοξίας» συμπλήρωσε ο κ. Ζουμπουλάκης. «Τέτοια κατάντια έχουμε πολλά χρόνια να δούμε, τέτοια υποταγή, σύμπνοια, συμμόρφωση της εκκλησίας με μια δικτατορική εξουσία έχουμε να δούμε από τα χρόνια της ναζιστικής Γερμανίας και το κίνημα των «Γερμανών Χριστιανών» είπε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Ζουμπουλάκης έκανε λόγο για σύγχυση στην Ελλάδα σχετικά με τον πόλεμο και για μια αυξημένη ρωσοφιλία, παραβλέποντας ότι δεν πρόκειται για πόλεμο δύο δημοκρατικών χωρών που δεν μπόρεσαν να επιλύσουν τις διαφορές τους διπλωματικά και έκαναν πόλεμο αλλά για την εισβολή μιας δικτατορίας σε ένα άλλο κράτος.

«Η ρωσοφιλία στην Ελλάδα αρδεύεται από πολλά ποταμάκια, υπάρχει το πρώτο που είναι η Ορθοδοξία και η Ρωσία που είναι πάντα ένας φανταστικός σύμμαχος, «το ξανθό γένος». Από την άλλη υπάρχει η κομμουνιστική παράδοση που κρατάει ακόμα στον τόπο, που ακόμα και αν εκεί στην Ρωσία έχουμε τον πιο άγριο και κλεπτοκρατικό καπιταλισμό, εξακολουθούν στην ψυχή τους να έχουν μια συμπάθεια. Τρίτο και σημαντικότερο ρεύμα είναι αυτός ο διάχυτος αντιμερικανισμός, αντιδυτικισμός που υπάρχει σε πολλά στρώματα της κοινωνίας. Αυτά τα 3 ρεύματα κάνουν ένα πολύ υψηλό ποσοστό φιλορωσικής αντιμετώπισης λησμονώντας ότι εδώ πρόκειται για έναν δικτάτορα» υπογράμμισε ο κ. Ζουμπουλάκης.

Την ίδια ώρα, διανύοντας πλέον την Μεγάλη εβδομάδα, μίλησε για την σημασία της, καθώς ουσιαστικά συμπυκνώνει μέσα της όλο τον χριστιανισμό. «Ο Χριστιανισμός είναι ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού. Και αυτό είναι που ζούμε την Μεγάλη Εβδομάδα, που είναι πάρα πολύ πυκνή σε ακολουθίες, ο κόσμος ξέρει κυρίως τις εσπερινές ακολουθίες που γίνεται ο όρθρος της επόμενης ημέρας αλλά και το πρωί υπάρχουν ακολουθίες. Είναι μια εβδομάδα πολύ πυκνή λοιπόν, που έχει έναν τεράστιο λειτουργικό πλούτο και πραγματικά είναι ένας θησαυρός πνευματικός. Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα παρακολουθούμε μια προϊούσα παραίτηση του Χριστού από την δύναμη, από την ισχύ. Η οποία φτάνει στην κορύφωσή της στην Σταύρωση, στον όρθρο της Μ. Παρασκευής, εκεί κορυφώνεται αυτή η παραίτηση. Ο Σταυρός είναι ο θρόνος του Χριστού, είναι η βασιλική καθέδρα. Ο Χριστός ανεβαίνει στον θρόνο του την Μ. Παρασκευή, επάνω στον Σταυρό» σημείωσε.

Κάνοντας μια προσωπική αναδρομή, στα παιδικά του χρόνια, ο κ. Ζουμπουλάκης μίλησε για τον πατέρα του ο οποίος ήταν ιερέας στον Αγ. Γεράσιμο Άνω Ιλισίων. «Ήταν ένας πολύ καλλίφωνος και επιβλητικός ιερέας, για ένα μικρό παιδάκι που ήμουν στο ιερό, ήταν πολύ ισχυρή αυτή η παρουσία. Ειδικά την Μεγάλη Εβδομάδα που τα ψαλλόμενα είναι πολύ σπουδαία και θέλουν καλλίφωνους ψάλτες, και παπάδες, η Μεγάλη Εβδομάδα είναι πραγματικά για εμένα συνδεδεμένη με την παρουσία του πατέρα μου και την φωνή του. Έψελνε με έναν τρόπο μοναδικό το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» της Μ. Πέμπτης, τόσο που μετά τον θάνατό του για κάποια χρόνια δεν μπορούσα να πάω την Μ. Πέμπτη εκκλησία και να μην ακούω αυτό το τροπάριο από την φωνή του» ανέφερε με συγκίνηση ο συγγραφέας.