Σ. Θεοδωράκης στο Πρώτο μετά το ταξίδι στην Ουκρανία: Όλη η ζωή των προσφύγων σε μία βαλίτσα (audio)

Μετά το ταξίδι του σε πόλεις της Ουκρανίας κοντά στα σύνορα με την Ρουμανία, πόλεις που υποδέχτηκαν πρόσφυγες από το Κίεβο, για να δει εκ του σύνεγγυς αν τα πράγματα είναι το ίδιο δραματικά σε σχέση με όσα παρακολουθούμε από τις τηλεοράσεις, ο Σταύρος Θεοδωράκης βεβαιώθηκε ότι «δεν υπάρχει καμία ωραιοποίηση και δραματοποίηση από τα κανάλια, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο προσφυγικό δράμα», όπως μετέφερε, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με την Μαρία Γεωργίου και τον Βασίλη Αδαμόπουλο.

«Έφτασα με πούλμαν, το πιο γρήγορο μέσο, γιατί τα αεροπλάνα σε αυτή την περιοχή είναι πολύ πιο δύσκολα. Εδώ από την Αθήνα που έχουμε ουκρανική κοινότητα, πηγαίνουν παππούδες, θείοι για να πάρουν τα εγγόνια τους ή τα παιδιά των αδερφών τους, γιατί το δράμα που ζει η Ουκρανία είναι αυτό. Οι άνδρες όλοι έχουν φύγει στο μέτωπο, από όλη την Ουκρανία. Είναι γενική η επιστράτευση, από τα πιο απομακρυσμένα χωριά μέχρι την πολεμική ζώνη οι άνδρες είναι ντυμένοι στα χακί. Άρα τα σπίτια είναι μόνο με τις γυναίκες και τα παιδιά και σε πολλές περιπτώσεις, επειδή υπάρχει ο φόβος των  βομβαρδισμών και γενικά των εχθροπραξιών από τους Ρώσους, σε πολλές περιπτώσεις οι γυναίκες και τα παιδιά αναγκάζονται να φύγουν είτε για να έρθουν σε μια συνοριακή περιοχή πιο ασφαλή, Ρουμανία, Πολωνία, είτε για να έρθουν στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Γαλλία, την Γερμανία. Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά και γυναίκες έχουν βρει καταφύγιο στην υπόλοιπη Ευρώπη» περιγράφει ο κ. Θεοδωράκης, από την προσωπική του εμπειρία την οποία αποτύπωσε στην κάμερα και παρακολούθησαν οι τηλεθεατές χθες βράδυ στην εκπομπή “Πρωταγωνιστές“.

Η αίσθηση που υπάρχει, σύμφωνα με τον κ. Θεοδωράκη είναι ότι η προσφυγικές ροές είναι κάτι προσωρινό, με την έννοια ότι δεν έχουν λειτουργήσει αντανακλαστικά παρόμοια με αυτά που έχουν υπάρξει στο Αιγαίο, στην Τουρκία. Ωστόσο σημείωσε ότι οι περιοχές που στέκονται αρωγοί αυτή την στιγμή στους Ουκρανούς πρόσφυγες, δεν είναι τόσο πλούσιες ώστε να φιλοξενήσουν με άνεση και χωρίς επιβάρυνση τους 100άδες χιλιάδες πρόσφυγες της Ουκρανίας. «Άρα έχουν μια ανοιχτή αγκαλιά τώρα αλλά φοβάμαι ότι όταν περνάει ο καιρός, θα έχουμε προβλήματα και σε εκείνες τις περιοχές, οι οποίες εκταμιεύουν τεράστια ποσά για να μπορέσουν να φροντίσουν  τους πρόσφυγες θεωρώντας ότι αυτό είναι προσωρινό. Αν γίνει μόνιμο νομίζω ότι θα έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα με τους πρόσφυγες από την Ουκρανία» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Οι πρόσφυγες της Ουκρανίας φεύγουν αναγκαστικά με λίγα πράγματα, εξηγεί ο δημοσιογράφος. «Από το Κίεβο που τους παίρνουν τα πούλμαν φεύγουν με όριο μία βαλίτσα. Το σπίτι σου χάνεται και έχεις δικαίωμα να πάρεις μία βαλίτσα. Με τι; Με τα παιχνίδια των παιδιών, με μία βαλίτσα, βιβλία, τα κοσμήματα της οικογένειας, με δυο αντικείμενα που σου θυμίζουν τους γονείς σου; Μία βαλίτσα έχουν την δυνατότητα να πάρουν και μια μικρή τσάντα τα παιδιά, γιατί αυτό είναι το υποχρεωτικό».

Σε ό,τι αφορά στους Ουκρανούς, ο κ. Θεοδωράκης τους βρήκε πολύ πιο οργανωμένους από ό,τι περίμενε. «Είχα τον χρόνο να τους ζήσω στις πόλεις. Στα μετόπισθεν γίνεται μια πολύ οργανωμένη δουλειά για το μέτωπο, τους φτιάχνουν δίχτυα παραλλαγής, τους στέλνουν ρούχα, κονσερβοποιημένα προϊόντα για να μπορούν να τρώνε. Ήταν σαν έτοιμοι από καιρό. Δεν ζουν το δράμα ως δράμα. Προφανώς περνούν άσχημα αλλά δεν θα τους δεις να ουρλιάζουν στα καταφύγια, να κάνουν υστερίες να βγαίνουν εκτός εαυτού, πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν. Μια γυναίκα έχει εγκαταλειφθεί εκεί με τα 3 της παιδιά και την βλέπεις ότι έχει μια στωικότητα για αυτά που περνάει. Άρα αυτός ο λαός, που δεν τον ξέραμε, αυτοί οι άνθρωποι που μάλλον έχουν περάσει αρκετά βάσανα στην ζωή τους και λόγω της σοβιετικής πείνας, οι πόλεμοι, τους έχουν κάνει να αντιμετωπίζουν με μια στωικότητα τις κακουχίες». Σε αντιδιαστολή με τους βαλκανικούς λαούς που ζουν πιο έντονα ανάλογες καταστάσεις, ο δημοσιογράφος μεταφέρει μια εικόνα από καταφύγιο της Ουκρανίας, όπου μια γυναίκα με 3 παιδιά σηκώνεται το πρωί χαμογελαστή, βάζει μουσική, όπερα, τα χτενίζει, τα φροντίζει. Προφανώς όταν τα παιδιά δεν την βλέπουν, υπάρχει ένα δάκρυ, ένας πόνος, είναι φανερό ότι μέσα της είναι τραυματισμένη, αλλά δεν αφήνει αυτό το δράμα να κυριεύσει αυτή την ταπεινή ζωή που ζουν σήμερα». Το συνταρακτικό στοιχείο που υπογραμμίζει είναι ότι μέχρι χθες αυτοί οι άνθρωποι είχαν μια κανονική ζωή, δεν ζούσαν σε μια εμπόλεμη ζώνη και την επόμενη μέρα δεν υπάρχει πατέρας, δεν υπάρχει φαγητό. «Τα εστιατόρια δεν λειτουργούν, έχουν γίνει κέντρα παραγωγής υλικών για τα σύνορα και τα σουπερμάρκετ είναι ανοιχτά, έχουν προϊόντα, δεν υπάρχει πανικός. Δεν πας στα σουπερμάρκετ και πάει κάποιος να πάρει 50 μπουκάλια νερό και όλο το ψωμί που υπάρχει, παίρνουν ένα μπουκάλι νερό, ένα ψωμί. Τους εκτίμησα πάρα πολύ και ένιωσα και μια ευρωπαϊκή αύρα. Αυτό που λένε αυτοί ότι εμείς δεν είμαστε και δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στην Ε.Ε.. Το ότι εμείς είμαστε και προσπαθούμε να γίνουμε πολίτες της Ευρώπης το ένιωσα στην συμπεριφορά τους».

Η παραμονή του Ζελένσκι στο Κίεβο θα κριθεί από την ιστορία ως το κομβικό σημείο της αντίστασης των Ουκρανών

«Τον Ζελένσκι, τον είχαμε υποτιμήσει. Πολλοί τον σατίριζαν και στην Αθήνα. Έχουμε μια τάση στην Ελλάδα, επειδή έχουμε μεγάλους κομματικούς μηχανισμούς να αντιδρούμε σε οτιδήποτε δεν είναι κομματικό. Ο Ζελένσκι δεν προερχόταν από το κόμμα- όπως και ο Μακρόν που στην αρχή τον σατιρίζαμε πολύ άσχημα στην Ελλάδα- αλλά ήταν ένας πετυχημένος ηθοποιός και επιχειρηματίας media, ένας άνθρωπος που του έχει εμπιστοσύνη ο κόσμος. Η εμπιστοσύνη ξεκίνησε από μια τηλεοπτική του παρουσία, όμως δεν έχει σημασία αυτό, του έχει εμπιστοσύνη ο κόσμος, αυτός ο άνθρωπος λοιπόν έμεινε εκεί. Νομίζω ότι αυτό θα κρίνει η ιστορία ότι είναι το κομβικό σημείο της αντίστασης των Ουκρανών. Εάν είχε φύγει η υπόθεση θα είχε τελειώσει σε δυο μέρες, θα είχε παραδοθεί ο στρατός και τώρα θα μιλάγαμε για ρωσική κατοχή στην ανατολική ίσως και σε όλη την Ουκρανία. Η αντίσταση του Ζελένσκι προεξοφλεί ότι η Ουκρανία θα αντιστέκεται μέχρι τέλους» εκτιμά ο Σταύρος Θεοδωράκης.

«Δεν μπορώ να διανοηθώ τι έχει σκοπό να κάνει ο Πούτιν. Θα βάλει ρώσους στρατιώτες, 20χρονα, σε όλη την Ουκρανία να φυλάνε τους ανυπότακτους Ουκρανούς; Δεν νομίζω ότι υπάρχει η δυνατότητα κατοχής. Και απ’ ό,τι φαίνεται ο ουκρανικός στρατός θα συνεχίσει να αντιστέκεται. Προφανώς η υπεροπλία είναι των ρώσων και σε βάθος χρόνου θα παίξει καθοριστικό ρόλο» επισήμανε ο κ. Θεοδωράκης. «Νομίζω ότι θα υπάρχει μια συμφωνία λιγότερο ή περισσότερο ταπεινωτική ανάλογα με την δύναμη των Ρώσων έτσι ώστε να συνεχίσει η Ουκρανία, τραυματισμένη, ψαλιδισμένη την πορεία της και ο Πούτιν να πει ότι κέρδισε την αυτονομία κάποιων περιοχών, την ουδετερότητα της Ουκρανίας και ότι ο πόλεμος αυτός έληξε θετικά. Το θετικό ή αρνητικό όμως δεν είναι μόνο τι εδάφη κρατάς, αλλά τι μέσα χρησιμοποιείς, αν αυτός ο πόλεμος είναι ηθικός και νομίζω σε αυτό το πεδίο η Ρωσία είναι ήδη ηττημένη» είπε χαρακτηριστικά.

Εκφράζοντας την γνώμη, ο κ. Θεοδωράκης, ότι κάποια λάθη που υπήρχαν θα μπορούσαν να λυθούν με την μεσολάβηση των Ευρωπαίων, σε σχέση με τα ουκρανικά σύνορα, υπογράμμισε «αυτό που έκανε ο Πούτιν ήταν απαράδεκτο, όχι μόνο για τους Ουκρανούς, αλλά για την ιστορία που θέλει να χτίσει η Ευρώπη. Το να φέρει στην καρδιά της Ευρώπης μια πολεμική ιαχή που νομίζαμε ότι είχε τελειώσει».

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος