Τι δεδομένα δρομολογεί η παράνομη Τουρκολυβική Συμφωνία για έρευνες, γεωτρήσεις και εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων νότια της Κρήτης που υπογράφηκε χθες και αμφισβητείται ακόμη και στο εσωτερικό της Λιβύης;
Όπως είπε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 & 105,8 https://www.ertecho.gr/radio/proto/ και την εκπομπή «Ναι μεν, αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή ο Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά Πέτρος Λιάκουρας, το Μνημόνιο για έρευνες και γεωτρήσεις υδρογονανθράκων, οδηγεί στην υλοποίηση της τουρκολιβυκής οριοθέτησης, γι αυτό και η Ελλάδα δεν πρέπει να αφήσει άλλο χρόνο να κυλήσει, αλλά να προχωρήσει σε οριοθετήσεις και να σκεφτεί σοβαρά την περίπτωση προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αφού επεκτείνει την αιγιαλίτιδα στα 12 ν.μ. νότια της Κρήτης.
Τόνισε επίσης ότι η Λιβύη θα συνεργαστεί υποχρεωτικά πλέον με την Τουρκία η οποία θα διαθέσει τη δική της κρατική εταιρία πετρελαιοειδών (TPAO), τα τέσσερα ερευνητικά και τα τέσσερα γεωτρητικά της σκάφη και όλη την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει ως προς την εξερεύνηση και τον εντοπισμό πετρελαίου ή φυσικού αερίου. Κυρίως όμως θα προσφέρει ασφάλεια, αφού με βάση αυτό το Μνημόνιο θα υπάρχει παρουσία τουρκικού πολεμικού ναυτικού, με την Άγκυρα να κερδίζει έτσι αυτό που ήθελε, δηλαδή την παρουσία της και δικό της ουσιαστικό «πάτημα» στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στο ερώτημα ποιες περιοχές αφορά η συμφωνία αυτή, ο κ. Λιάκουρας απάντησε ότι είναι τρεις. Η πρώτη, αφορά τμήμα του Τουρκολιβυκού μνημονίου και τμήμα της Ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας που και οι δύο χώρες έχουν δικαιώματα τα οποία απορρέουν από τις αντίστοιχες συμφωνίες. Στην περιοχή αυτή η Ελλάδα έχει δυνατότητα να παρεμποδίσει πλοίο που έρχεται για να κάνει έρευνα ή εξόρυξη. Η δεύτερη, καλύπτει μεγάλη έκταση από τον 24ο ως τον 26ο μεσημβρινό δηλαδή περίπου το 1/3 της Κρήτης και σε αυτή την περιοχή υπάρχει το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, άρα παράγει δικαιώματα για την Λιβύη που δεν είναι αντιτάξιμα έναντι της Ελλάδας, όμως δεν δημιουργούν αυτό που στο Διεθνές Δίκαιο λέμε, αντικειμενική κατάσταση (objective situation). Δηλαδή κάποιος που περνάει από εκεί εάν θέλει δέχεται ότι υπάρχει Τουρκολιβυκή ΑΟΖ, εάν δεν θέλει, δεν το δέχεται. Η τρίτη, είναι αυτή στην οποία η Λιβύη θα αναπτύξει σταδιακά τα δικαιώματά της, στην ουσία είναι παλαιές διεκδικήσεις και -σύμφωνα με τον χάρτη που έχουν παρουσιάσει οι Τούρκοι- φτάνουν κυριολεκτικά μία ανάσα από την Κρήτη. Είναι μη οριοθετημένη περιοχή και από τις δύο πλευρές και εφόσον είναι αμφισβητούμενη, κανένα κράτος δεν μπορεί να προβαίνει σε μονομερείς ενέργειες, τουλάχιστον όταν δεν είναι καλόπιστες. Στις περιοχές αυτές έχει αδειοδοτήσει τεμάχια η Ελλάδα με τον νόμο Μανιάτη, οι οποίες αμφισβητήθηκαν από την Λιβυκή κυβέρνηση στα τέλη του 2019. Αρα είναι περιοχή που ούτε η Ελλάδα ούτε η Λιβύη μπορεί να προβούν σε ενέργειες, γεγονός που δυσκολεύει πολύ την αντίδραση. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα σε περιοχές που δεν έχει οριοθετήσει, όπως κάτω από την Κρήτη που υπάρχει και το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, κατέληξε.
Ο κ. Λιάκουρας στην ερώτηση εάν η χώρα μας μπορεί να προχωρήσει σε καταγγελία, τόνισε ότι αυτή η συμφωνία είναι μη αντιτάξιμη έναντι της Ελλάδας, δηλαδή πως τώρα ξεκινά η φάση της υλοποίησης και οτιδήποτε κάνει κάποιος στις περιοχές αυτές δεν είναι αντιτάξιμο έναντι της Ελλάδας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ακυρώνεται το Μνημόνιο, δεν μπορούμε να το ακυρώσουμε, οι συμφωνίες δεν καταγγέλλονται, γιατί με βάση τη λογική αυτή η Τουρκία θα είχε ακυρώσει τις Συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ της Κύπρου. Αυτό που μπορεί να κάνει η Ελλάδα είναι να προχωρήσει σε οριοθετήσεις, συνέχισε ο κ. Λιάκουρας. Η Ελλάδα έχει αφήσει τον χρόνο να κυλήσει, μάλιστα ειδικά για την περίπτωση της Λιβύης το μεγάλο λάθος είναι ότι μπλεχτήκαμε με την Γαύδο για την οποία ζητούσαν μεγαλύτερη επήρεια οι Λίβυοι εμείς δεν τη δώσαμε. Η Ελλάδα στην περίπτωση αυτή θα έχανε ένα μικρό ποσοστό απόστασης από την οριοθέτηση, θα ήταν όμως εντός της έννοιας που δίνει η ίδια η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Δεν θα είμασταν contra legem αλλά intra legem.
Ο κ. Λιάκουρας τόνισε ότι η Ελλάδα πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά τώρα την περίπτωση προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για την οποία η Λιβύη δεν είναι αρνητική αφού στο Μνημόνιο του 2019 αυτό που έκαναν ήταν να στείλουν επιστολή στον ΟΗΕ στην οποία έλεγαν ότι όποιο κράτος έχει αντίρρηση ή ζημιώνεται από τη συμφωνία αυτή, εμείς βεβαίως θα δεχτούμε να πάει στο ΔΔΧ ως προς το ερώτημα. Αυτό σημαίνει ότι εάν η Ελλάδα αρχίσει σοβαρή συζήτηση με τους Λίβυους για να παραπέμψουμε το θέμα αυτό στην Χάγη, όχι μόνον για την περιοχή που κανένα από τα δύο κράτος δεν έχει κάνει οριοθέτηση, αλλά και για το τμήμα εκείνο που η Λιβύη το έχει οριοθετήσει με την Τουρκία, όσο παράνομο και εάν ήταν. Όλο λοιπόν το πακέτο αυτό θα μπορούσαμε να το έχουμε πάει στην Χάγη.
Εκτίμησε πως πληρώνουμε τα λάθη του παρελθόντος που δεν κάναμε τίποτα, όμως είναι καιρός να γίνουν έστω και κάτω από πίεση, πρόσθεσε τονίζοντας ότι με την αντίληψη αυτή καθυστερήσαμε να κάνουμε την συμφωνία με την Αίγυπτο αναμένοντας ότι θα πετύχουμε κάτι καλύτερο, όμως πολλές φορές δεν λειτουργούν τα πράγματα έτσι. Απόδειξη, ότι μόλις βρέθηκε σε δύσκολη στιγμή η Λιβύη η Άγκυρα το εκμεταλλεύτηκε, έκανε το Τουρκολιβυκό και εμείς βρισκόμαστε μπροστά σε τετελεσμένα. Και, ποτέ τετελεσμένο δεν έχει ανατραπεί.
Επεσήμανε ακόμη ότι πριν πάμε στην Χάγη πρέπει να κάνουμε επέκταση της αιγιαλίτιδας στα 12 ν.μ. νότια της Κρήτης και μάλιστα άμεσα με Προεδρικό Διάταγμα. Ο ίδιος ο κυρωτικός νόμος που έγινε για τη Σύμβαση των ΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας το 1995, εξουσιοδότησε την κάθε κυβέρνηση να προχωράει στη θέσπιση όλων των θαλασσίων ζωνών που υπάρχουν μέσα στη Σύμβαση με Προεδρικό Διάταγμα. Η Ελλάδα έχει προτιμήσει τον νόμο, ο οποίος είναι καλός, αλλά εδώ δεν χρειάζεται (παρά το γεγονός ότι συνταγματολόγοι λένε ότι όταν αφορά στην μεταβολή των ορίων της επικρατείας χρειάζεται νόμος). Στην περίπτωση αύτη δεν χρειάζεται γιατί αυξάνει και δεν μειώνει την επικράτεια.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος