«Δεν ξέρουμε ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Εμείς ξέρουμε ότι σήμερα είναι η 12η ημέρα του πολέμου. Δεν θέλουμε γιορτή, θέλουμε ηρεμία», τόνισε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές διαδρομές στο Πρώτο», με τη Μαρία Γεωργίου και τον Βασίλη Αδαμόπουλο, μια γυναίκα πρόσφυγας από την Ουκρανία, η Ξένια, μητέρα ενός 7χρονου κοριτσιού.
Περιέγραψε τις δραματικές ώρες του πολέμου στη χώρα και το ταξίδι της σωτηρίας που έκανε προς τη χώρα μας και το οποίο παραπέμπει σε σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Η Ξένια πήρε ένα πουλμανάκι 9 θέσεων, έβαλε μέσα την 7χρονη κόρη της, καθώς και άλλες δυο φίλες της με τα παιδιά τους – ηλικίας από 1,5 έως 8,5 ετών – και ξεκίνησαν για την Ελλάδα, μέσω Ρουμανίας και Βουλγαρίας. Την Καθαρά Δευτέρα πέρασαν τα σύνορα στον Προμαχώνα και βρίσκεται πλέον στην Εύβοια, στην Παραλία Χιλιαδού.
«Ο Θεός μας βοήθησε να φτάσουμε στην Ελλάδα. Δεν έχω οδηγήσει ποτέ σε τόσο μακρινό ταξίδι προς ξένη χώρα. Ήρθαν δυο άνθρωποι από την Ελλάδα στη Βουλγαρία και μας βοήθησαν στην οδήγηση μέχρι να φτάσουμε στην Εύβοια», είπε χαρακτηριστικά.
Το μικρό πούλμαν με τις γυναίκες και τα παιδιά, ξεκίνησε από την πόλη Χμελνίτσκι. «Σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από το σπίτι μου υπάρχει στρατιωτικό αεροδρόμιο. Είμαστε κοντά στο Κίεβο, κοντά στην “κόκκινη” περιοχή, εκεί που χτυπούν συνέχεια οι Ρώσοι. Θέλουν να καταστρέψουν όλα τα αεροδρόμια, όλες τις αποθήκες, τις εγκαταστάσεις και το εργοστάσιο κατασκευής όπλων που υπάρχει στην περιοχή. Στα σπίτια μας έσπαγαν τα παράθυρα από τις βόμβες, έτρεμαν τα πάντα. Για να προφυλαχθούμε, κατεβαίναμε στο υπόγειο του σπιτιού, στις αποθήκες που έχουμε για τις πατάτες και τα καρότα», επισήμανε, λέγοντας πώς στην πατρίδα της καταγράφονται αρκετές ελλείψεις σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης.
Η ίδια είπε ότι δεν έχει συγγενείς στη χώρα μας, αλλά έχει δουλέψει εδώ για 7 χρόνια, από το 2000 έως το 2007 και αγαπάει πολύ την Ελλάδα. Της προσέφερε καταφύγιο μια κυρία που τους γνώριζε καλά και τους αγαπούσε την οποία, η μικρή της κόρη τη θεωρεί ως δική της γιαγιά. Πρόσθεσε, δε, ότι από το 2007 που επέστρεψε οικογενειακώς στην Ουκρανία, κάθε καλοκαίρι έρχεται για διακοπές στη χώρα μας.«Όταν ξεκινήσαμε από την Ουκρανία, κατευθυνθήκαμε προς τη Ρουμανία επειδή είναι πιο κοντά. Στη διαδρομή μέσα στην Ουκρανία ακούγαμε πυροβολισμούς, περάσαμε μέσα από εμπόλεμες ζώνες, με τανκς, ρουκέτες κτλ. Μας άφηναν να περνάμε, καθώς στο πουλμανάκι είχαν γράψει τα παιδιά σε χαρτιά ότι υπάρχουν μικρά παιδιά στο όχημα και τα είχαμε κολλήσει στο μπροστινό και στο πίσω τζάμι. Ο δικός μας στρατός μας άφηνε να περνάμε και μας πρόσεχαν. Οι Ρώσοι στρατιώτες ήταν μακριά από εμάς, γιατί οι Ουκρανοί ελέγχουν ακόμη τον δρόμο», υπογράμμισε.
Η Ξένια είπε ότι οι άνδρες τους έμειναν πίσω στην Ουκρανία για να πολεμήσουν, καθώς πλέον έχουν επιστρατευθεί όλοι οι υγιείς άνδρες από 18 έως 60 ετών. «Τους αφήσαμε τρόφιμα και έχουμε επικοινωνία μαζί τους», πρόσθεσε.
«Δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε από δω και πέρα. Εμείς κλείσαμε την πόρτα και φύγαμε. Την αγαπάμε την Ελλάδα, αλλά θέλουμε να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας μόλις τελειώσει ο πόλεμος», υπογράμμισε η γυναίκα από την Ουκρανία.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος