Ο «Λέων του Ξυλοκάστρου» – Σωτήρης Αγγελόπουλος

Φόρεσε τα πράσινα του Ηρακλή Ξυλοκάστρου και μετά του Παναθηναϊκού, αλλά και τα γαλανόλευκα της Εθνικής Ελλάδος. Ο λόγος για τον Σωτήρη Αγγελόπουλο που ξεκίνησε από το Ξυλόκαστρο στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, για να πάει το 1954 στον Παναθηναϊκό όπου αγωνίστηκε έως το 1964 ως αμυντικός.

Το δυναμικό του παιχνίδι, από τα χρόνια του Ηρακλή, του έδωσε και το προσωνύμιο «Λέων» και αφού κατάγονταν από το Ξυλόκαστρο, «Λέων του Ξυλοκάστρου». Άλλωστε και ο Ηρακλής συχνά απεικονίζεται φορώντας λεοντή, οπότε ο προερχόμενος από τον Ηρακλή Ξυλοκάστρου απέκτησε το προσωνύμιο που του ταίριαζε από κάθε άποψη. Αν και αμυντικός σκόραρε και αυτό είχε την αντανάκλασή του στο φίλαθλο κόσμο. Στον Παναθηναϊκό όχι μόνο το διατήρησε με την απόδοσή του, αλλά έγινε και ευρύτερα γνωστό. Η μετακίνησή τους στον ΠΑΟ έγινε διότι τον είδε κάποια στιγμή να παίζει ο ιδρυτής του Παναθηναϊκού Απόστολος Νικολαΐδης και μετά από αυτό η εξέλιξη ήταν μονόδρομος.

Πρόκειται για μια εξέχουσα προσωπικότητα της ποδοσφαιρικής οικογένειας της Ελλάδας, που άφησε εποχή με τις συμμετοχές του τόσο στην ομάδα του ΠΑΟ, όσο και στην Εθνική Ελλάδος.

Ο Σωτήρης Αγγελόπουλος όπως μας δήλωσε η οικογένειά του, γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1938 στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας και ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειάς του, που όπως πολλές εκείνα τα χρόνια του Μεσοπολέμου και ειδικά στην ύπαιθρο, αντιμετώπιζε δυσκολίες και χρειαζόταν μόχθος για να τα βγάλει πέρα. Ιστορική ομάδα της περιοχής ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου (ιδρύθηκε το 1928), έδινε ποδοσφαιρική στέγη στα νέα παιδιά της περιοχής. Να τονίσουμε ότι τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα, τα άτυπα αυτά της αλάνας, για το Σωτήρη Αγγελόπουλο και τους συνομήλικούς του, συνέπεσαν με τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, ενώ στα εφηβικά του χρόνια εντάχθηκε στον Ηρακλή Ξυλοκάστρου, ομάδα που συνεχίζει και σήμερα στο τοπικό πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣ Κορινθίας. Η «στρογγυλή θεά» τον γοήτευε περισσότερο από τα μαθήματα του σχολείου.

Με τους πράσινους κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Ε.Π.Σ. Αθηνών (1955-56, 1956-57, 1958-59), 1 Κύπελλο Ελλάδας το 1955 και 4 πρωταθλήματα Α΄ Εθνικής τις χρονιές 1959-60 (30 συμμετοχές/ 6 τέρματα), 1960-61 (6 συμμετοχές), 1961-62 και το αήττητο πρωτάθλημα τη χρονιά 1963-64 με 2 συμμετοχές. Φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο δέκα φορές τη χρονική περίοδο 1957-1959.

Μάλιστα υπήρχε και ένα λογοπαίγνιο από τους φιλάθλους προς τους επιτιθέμενους αντιπάλους που τους φώναζαν «Στάση Αγγελοπούλου», δηλαδή το όνομα της στάσης του τρόλεϊ και της γραμμής νο2 (το ίδιο νούμερο φόραγε ο Σ. Αγγελόπουλος) για να τονίσουν ότι σε αυτόν θα σταματήσουν οι επιτιθέμενοι ή καλύτερα θα τους σταματήσει με τις ικανότητές του.

Όπως μας δήλωσε η Άντζελα Αγγελοπούλου, η μία από τις κόρες του: «Στο γήπεδο δεν πηγαίναμε, μόνο μια φορά σε φιλικό αγώνα γυναικών Ρόμα -Λάτσιο στην Λεωφόρο(!)
Θυμάμαι την αγωνία του για την έκβαση του αγώνα στο Γουέμπλεϊ.
Επίσης ήταν πολλές φορές τραυματισμένος και θυμάμαι που γύριζε σπίτι φανερά καταπονημένος.
Θυμάμαι επίσης, όταν ήταν παράγοντας του ΠΑΟ, τις επισκέψεις των Αντωνιάδη, Δομάζου, Καμάρα Οικονομόπουλου και άλλων ποδοσφαιριστών στο σπίτι μας, αλλά και τη φιλία του με τους Λάκη Πετρόπουλο, Βαγγέλη Πανάκη και τον κ. Ματζαβελάκη».

Θήτευσε στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπηρετώντας το Δήμο Παλαιού Φαλήρου για δύο τετραετίες ως αντιδήμαρχος στον Δήμο Παλαιού Φαλήρου και τιμητικά μετά το θάνατό του οι αθλητικές εγκαταστάσεις της περιοχής ονομάστηκαν «Γήπεδο Σωτήρης Αγγελόπουλος». Στις εγκαταστάσεις διεξάγονται συνεχώς αθλητικές δραστηριότητες και αγώνες ποδοσφαίρου, ενώ το 2017 ο χώρος αναγνωρίστηκε από την FIFA ως ένας από τους αρτιότερους σε αθλητικό εξοπλισμό στη χώρα μας. Eπίσης διεξάγονται και αθλητικές διοργανώσεις με πρόσημο κοινωνικής αλληλεγγύης.Ονοματοδοσία έγινε όσο ήταν εν ζωή και στο γήπεδο του Ξυλοκάστρου που του δόθηκε το όνομά του. Ίσως λίγοι έχουν γίνει «νονοί» σε δύο ποδοσφαιρικά γήπεδα. Και ο τοπικός Ηρακλής αγωνίζεται στο γήπεδο που ο Σωτήρης Αγγελόπουλος έγραψε ένα μέρος από την προσωπική του αλλά και τη συλλογική ιστορία της ομάδας.

Οι τραυματισμοί μπορεί να τον έκαναν να σταματήσει νωρίς την ποδοσφαιρική του διαδρομή, έμεινε όμως κοντά στο χώρο ιδρύοντας εταιρεία ηχητικής κάλυψης και διαφημίσεων στα γήπεδα (Αντίλαλος Σπορ) και εκδίδοντας την αθλητική εφημερίδα «Παναθηναϊκός κόσμος». Το έμπειρο μάτι του ξεχώρισε ταλέντα που εισηγήθηκε τη μεταγραφή τους στον Παναθηναϊκό, βοηθώντας και με αυτόν τρόπο την ομάδα με την οποία μεγαλούργησε.

Στην προσωπική του ζωή απέκτησε δύο κόρες τις οποίες και ευχαριστούμε για την παροχή στοιχείων και φωτογραφικού υλικού πάνω στα οποία βασίστηκε το αφιέρωμα και τρεις εγγονές.

Ο δυναμικός αμυντικός απεβίωσε το 1997, με δύο γήπεδα σήμερα να έχουν το όνομά του και να καμαρώνει από εκεί ψηλά τις γενιές που μπαίνουν στον αθλητισμό.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος