Μ. Μυριάνθης στο Πρώτο: Η Λιβύη είναι “η πίσω αυλή” μας- Πρέπει να την φέρουμε στην σφαίρα επιρροής μας (audio)

Σε ποιες κατηγορίες διακρίνονται τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και ποια η σημασία εκείνων δυτικά της Κρήτης, ανέλυσε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, o ενεργειακός αναλυτής και ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Μιχάλης Μυριάνθης.

Οι κατά καιρούς αναφερόμενες ποσότητες και τα μεγέθη των κοιτασμάτων αποτελούν «απλώς εκτιμήσεις» με ενσωματωμένο διαφορετικό ποσοστό πιθανότητας η καθεμία, εξήγησε ο κ. Μυριάνθης. «Συνήθως υπάρχει σύγχυση και δεν γίνεται διάκριση μεταξύ των τριών κατηγοριών κοιτασμάτων. Των βεβαιωμένων που έχουν 90% πιθανότητα να παραχθούν με εύλογο κόστος, με τη διαθέσιμη τεχνολογία και με την άδεια του κράτους που ασκεί κυριαρχία επ’ αυτών. Η δεύτερη κατηγορία είναι τα πιθανά κοιτάσματα που έχουν πιθανότητα 50% αντιστοίχως. Και η τρίτη κατηγορία είναι τα δυνητικά κοιτάσματα με πιθανότητα 10%. Για παράδειγμα, όλη αυτή η περιοχή δυτικά της Κρήτης που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αφορά δυνητικά κοιτάσματα» περιέγραψε.

Όσο αφορά στα δυνητικά κοιτάσματα, που προσδιορίστηκαν δυτικά της Κρήτης είναι αξιόλογα σε μέγεθος, επισήμανε, καθώς κυμαίνονται από 170 τετραγωνικά χιλιόμετρα μέχρι 650 τετραγωνικά χιλιόμετρα. «Λαμβάνοντας υπόψη σαν μέτρο σύγκρισης το Ζορ, που είναι 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μιλάμε για μεγάλα κοιτάσματα και πράγματι, έστω ότι γίνονται τα σεισμικά που θα γίνουν οπωσδήποτε τριών διαστάσεων και φτάνουμε στις γεωτρήσεις, θα πρέπει να εστιάσει η ExxonMobil και αυτό θα κάνει ασφαλώς, σε πολύ μεγάλα κοιτάσματα, διότι το βάθος της θάλασσας είναι οριακό σχεδόν για εκμετάλλευση και αφετέρου οι τιμές έχουν πάει πάρα πολύ ψηλά, δηλαδή κάθε μέρα, η ενοικίαση ενός γεωτρύπανου γι’ αυτές τις διαστάσεις ξεπερνάει τα 300.000 δολάρια την ημέρα. Η κάθε γεώτρηση ξεπερνάει τα 100 εκατομμύρια δολάρια» συμπλήρωσε.

Σχετικά με το πιθανό χρονοδιάγραμμα των ερευνών για να καταλήξουν στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, ο κ. Μυριάνθης, αναφερόμενος στην ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ στην Αίγυπτο από την ΕΝΙ, η οποία επένδυσε μερικά δισεκατομμύρια για να φτάσει στην παραγωγή, σημείωσε ότι η εκμετάλλευσή του έγινε σε χρόνο ρεκόρ, γιατί η ιταλική εταιρεία είχε αναλάβει εν λευκώ τις εργασίες, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια ή άσκοπες παρεμβάσεις της αιγυπτιακής κυβέρνησης και η εκμετάλλευση έγινε μέσα 3 χρόνια. Αυτό λοιπόν έβαλε ένα νέο στάνταρντ ότι χωρίς τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, τότε μπορούμε να μιλάμε για 4 έτη.

Τέλος, ο κ. Μυριάνθης εξέφρασε την αγωνία του «για το βαθμό προτεραιότητας που οφείλει να έχει η Λιβύη στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος». Σύμφωνα με τον ειδικό σύμβουλο του ΕΛΙΑΜΕΠ, η Λιβύη είναι «η πίσω αυλή μας, είναι όμορο κράτος και παρόλα αυτά δεν έχουμε κατορθώσει να παίρνουμε μέρος στις συσκέψεις που γίνονται για το μέλλον της Λιβύης, ενώ είμαστε όμορο κράτος και αντιθέτως διάφορα τρίτα κράτη τα οποία δεν έχουν άμεση σχέση με τη Λιβύη μετέχουν σε ανάλογες συσκέψεις αφενός, αφετέρου δεν πρέπει να αιφνιδιαζόμαστε όπως έγινε με το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο». Ο κ. Μυριάνθης συμπλήρωσε ότι πρέπει να «αυξήσουμε την παρουσία μας, την επιρροή μας και να εξαντλήσουμε όλη τη φαντασία μας στο τι θα μπορούσαμε εμείς να δώσουμε στη Λιβύη, έτσι ώστε να την φέρουμε στη σφαίρα επιρροής μας».