«Το κρίσιμο ερώτημα αναφορικά με την αντίδραση της Δύσης στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι στριμώχνεις στη γωνία έναν άνθρωπο που είναι βαριά οπλισμένος και μπορεί να αρχίσει να αισθάνεται τεράστια ανασφάλεια; Τι θα χρησιμοποιήσει ως έσχατο μέσο, από τη στιγμή που διαθέτει πυρηνικά; Δεν υπάρχει προφανής απάντηση», τόνισε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.
«Υπάρχει μια τάση που λέει ότι “ο Πούτιν είναι εγκληματίας πολέμου τον οποίο πρέπει να τιμωρήσεις”. Και υπάρχει και η άλλη πλευρά που λέει “τι εννοείς με το να τιμωρήσεις τον Πούτιν και μέχρι πού;”. Διότι αν τον τιμωρήσεις πολύ και αισθανθεί ότι απειλείται πλέον ο ίδιος και το καθεστώς το οποίο ελέγχει στη Ρωσία, τότε μπορεί να προβεί και σε απονενοημένο διάβημα, δηλαδή μπορεί να μας τινάξει στον αέρα. Αλλιώς χειρίζεσαι μια κανονική χώρα και αλλιώς χειρίζεσαι μια χώρα που διαθέτει πυρηνικά όπλα», υπογράμμισε.
Παραδέχθηκε ότι οι Ρώσοι δεν έχουν άδικο στο επιχείρημα που επικαλούνται ότι το ΝΑΤΟ περικυκλώνει τη χώρα τους. «Όντως υπήρχε μια περικύκλωση της χώρας η οποία μπορεί να έχει δυο τρόπους ερμηνείας. Η μια λέει ότι οι χώρες μπαίνουν στο ΝΑΤΟ για να προστατευθούν, η άλλη λέει ότι έτσι έχουμε μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία διότι αν αρχίσεις να στριμώχνεις τη Ρωσία και να διευρύνεις το ΝΑΤΟ σε χώρες που είναι πλέον στη Ρωσία και στις οποίες ιστορικά είχε μια επιρροή η Μόσχα, τότε αυτή θα αντιδράσει», εξήγησε.
Ερωτηθείς εάν έχει το δικαίωμα ανεξάρτητες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Φινλανδία και η Σουηδία να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ή σε όποιον άλλον διεθνή οργανισμό επιθυμούν, απάντησε πως μια ανεξάρτητη χώρα έχει δικαίωμα καταρχήν να μπαίνει σε στρατιωτικές συμμαχίες. «Αλλά η προβοκατόρικη ερώτηση είναι εάν θα μπορούσε το Μεξικό να μπει σε μια στρατιωτική συμμαχία η οποία στρέφεται εναντίον των ΗΠΑ; Πρέπει να σκεφτόμαστε και το πώς σκέφτεται ο άλλος, αν θέλουμε να χειριζόμαστε “έξυπνα”», επισήμανε. Διευκρίνισε ότι η περίπτωση της Φινλανδίας είναι διαφορετική από την Ουκρανία, «η οποία ήταν για τους Ρώσους μια αδελφή χώρα στην οποία υπήρχε ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων που τουλάχιστον πριν τις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ δήλωναν Ρώσοι ή τουλάχιστον Ρωσόφωνοι».
«Δυστυχώς δεν βλέπω πώς μπορεί να τελειώσει αυτή η ιστορία και για αυτό ανησυχώ πάρα πολύ. Διότι αυτό το πράγμα παρατείνεται. Ο Πούτιν δεν μπορεί να σταματήσει χωρίς να έχει κάτι ουσιαστικό, κάτι χειροπιαστό το οποίο θα δικαιολογήσει την στρατιωτική του παρέμβαση. Μέχρι σήμερα έχει πάρει ένα κομμάτι της ανατολικής Ουκρανίας και κυρίως έχει εξασφαλίσει την εδαφική πρόσβαση στην Κριμαία, αντί να πηγαίνει μέσω θαλάσσης και μέσω της γέφυρας που έχτισε. Δεν το έχει κατοχυρώσει σίγουρα, διότι ο Ουκρανικός στρατός αντιστέκεται και με τη βοήθεια Αμερικανών και ΝΑΤΟ είναι αλήθεια – και από πλευράς όπλων και από πλευράς πληροφορίας. Η αντίσταση του Ουκρανικού στρατού μέχρι σήμερα είναι τέτοια ώστε η νίκη των Ρώσων δεν είναι καθόλου προφανής», σημείωσε.
«Ο Πούτιν πρέπει να παρουσιάσει κάτι, τουλάχιστον να εξασφαλίσει τον πλήρη έλεγχο του Ντοντμπάς. Μέχρι το 2014, στις εκλογές στην Ουκρανία, το μεγάλο ποσοστό 70% -80% των ανατολικών περιοχών ψήφιζαν Ρωσόφιλους προέδρους και το αντίστοιχο ποσοστό στη δυτική Ουκρανία ψήφιζε δυτικόφιλους προέδρους. Η χώρα ήταν χωρισμένη. Σήμερα όμως πολύ λιγότερο, γιατί ο Πούτιν κατάφερε να ενώσει τους Ουκρανούς εναντίον του. Καταπληκτική επιτυχία!», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφορικά με τις αντιδράσεις στην ρωσική κοινή γνώμη, ο κ. Τσούκαλης, είπε ότι σίγουρα υπάρχει αντίθεση στο εσωτερικό της Ρωσίας, αλλά ο ίδιος δεν έχει την εικόνα ότι η πλειοψηφία των Ρώσων πολιτών είναι αντίθετοι στην πολιτική Πούτιν στο θέμα αυτό. «Ένα σημαντικό τμήμα διαφωνεί, αλλά νομίζω ότι ο Πούτιν δεν αντιμετωπίζει ακόμα μια μαζική αντίδραση στο εσωτερικό της χώρας του, κάτι που είναι δύσκολο σε καιρό πολέμου», ανέφερε.
Επιπλέον, ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ τόνισε ότι με τον πόλεμο στην Ουκρανία τέθηκε σε εφαρμογή ο νόμος των «ακούσιων συνεπειών», καθώς «ο Πούτιν κατάφερε να ενισχύσει την ουκρανική ταυτότητα, να ενώσει το ΝΑΤΟ και πιθανότατα να το διευρύνει περαιτέρω με την ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας, να ενώσει προς το παρόν τους Ευρωπαίους και να κάνει τους Γερμανούς να αλλάξουν ριζικά τη στρατηγική τους».
«Είναι απίστευτο. Θεώρησε ότι θα έμπαινε στην Ουκρανία σε πολύ λίγες μέρες θα έκλεινε το θέμα, θα έπαιρνε ένα κομμάτι, θα το δικαιολογούσε με την ύπαρξη Ρώσων, Ρωσόφωνων ή Ρωσόφιλων κυρίως στην ανατολική Ουκρανία και τέλος. Αντί αυτών έχουμε έναν πόλεμο που παρατείνεται, ένας πόλεμος φθοράς με τεράστιες συνέπειες για την Ουκρανία , για την ίδια τη Ρωσία αλλά και για την Ευρώπη η οποία θα πληρώσει πολύ μεγάλο τίμημα. Όλα αυτά είναι αντίθετα με όσα προσδοκούσε», σημείωσε .
Ερωτηθείς τέλος για την κατάσταση στην Υπερδνειστερία, ο κ. Τσούκαλης είπε ότι η Μολδαβία είναι ακόμα ένα παράδειγμα του τι συμβαίνει όταν διαλύεται μια αυτοκρατορία, όπως η Σοβιετική Ένωση.
«Τα εσωτερικά σύνορα μεταξύ των πρώην σοβιετικών Δημοκρατιών δεν είχαν καμία σημασία. Αν δηλαδή η Κριμαία ήταν τυπικά κομμάτι της Ουκρανίας δεν άλλαζε ουσιαστικά και πάρα πολλά πράγματα. Το αποτέλεσμα όμως της διάλυσης ήταν η μίξη πληθυσμών. Στη Μολδαβία εδώ και δεκαετίες μια έβγαζαν κυβέρνηση που κοιτούσε προς τη Μόσχα και μια προς τις Βρυξέλλες. Η Υπερδνειστερία ελέγχεται από τη Ρωσία και υπάρχουν Ρώσοι στρατιώτες. Συμβαίνει και σε κομμάτια της Γεωργίας που έχουν κηρύξει αυτονομία. Το ίδιο συμβαίνει και στο Καζακστάν όπου το 40% του πληθυσμού είναι Ρώσοι. Αυτά επικαλείται ο Πούτιν και λέει ότι πρέπει να προστατεύσει τους ομοεθνείς τους και δικαιολογεί τις παρεμβάσεις», πρόσθεσε ο κ. Τσούκαλης.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος