Ιστορική νίκη η απαγόρευση κυνηγιού με σκάγια μολύβδου

Εδώ και δεκαετίες, ο μόλυβδος, παρά την εξαιρετικά υψηλή του τοξικότητα, χρησιμοποιείται σε σκάγια και αλιευτικά εργαλεία, με σοβαρές επιπτώσεις στη φύση, την άγρια ζωή και την ανθρώπινη υγεία. Πλέον με απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απαγορεύεται τo κυνήγι με μολύβδινα σκάγια.

Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA) περίπου 21.000-27.000 τόνοι μολύβδου καταλήγουν στο περιβάλλον ετησίως από αυτή τη χρήση.

Αφού τα σκάγια έχουν καταλήξει στον πυθμένα των υγροτόπων ή στην επιφάνεια του εδάφους, καταναλώνονται από υδρόβια πουλιά, όπως κύκνους, πάπιες, χήνες και Φοινικόπτερα.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων εκτιμά ότι πάνω από ένα εκατομμύριο πουλιά πεθαίνουν ετησίως από την πρόσληψη μολύβδου, με βάναυσο τρόπο.

Στην Ελλάδα, η χρήση μολύβδινων σκαγιών στους υγροτόπους έχει απαγορευτεί από το 2013, αλλά μέχρι σήμερα, δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Μιλώντας στην εκπομπή Ο3 της ΕΡΤ3 η υπεύθυνη περιβάλλοντος της Ορνιθολογικής Εταιρείας Κωνσταντίνα Ντεμίρη έκανε λόγο για ιστορική νίκη, καθώς η διαπραγμάτευση άρχισε το 1999, με ισχυρές αντιδράσεις από τους ευρωπαίους κυνηγούς και τις βιομηχανίες που κατασκευάζουν σκάγια. Ο καθηγητής Χημείας του ΑΠΘ Ιωάννης Κατσογιάννης σημείωσε ότι δεν υπάρχει όριο ασφαλείας για τον μόλυβδο, καθώς έχει γραμμική αύξηση τοξικότητας και είναι τελείως ανεπιθύμητο στοιχείο. Μάλιστα σχολίασε ότι οι πρώτοι που υφίστανται τις επιπτώσεις είναι οι κυνηγοί που καταναλώνουν το κρέας ζώου που σκότωσαν με σκάγια μολύβδου, γιατί αυτά διασπείρονται σε εκατομμύρια νανοσωματίδια. 

ΠΗΓΗ: ΕΡΤ3 ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΕΥΤΕΡΠΗ ΜΟΥΖΑΚΙΤΗ

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος