Η έκρυθμη πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη Γαλλία (την οποία οι ίδιοι οι Γάλλοι αποκαλούν και Εξάγωνο, λόγω του σχήματος της), όπου για τρίτη φορά μέσα σε περίπου χρόνο η χώρα κινδυνεύει να «χάσει» έναν ακόμη πρωθυπουργό είναι το θέμα που αναπτύσσεται στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» (Α’Πρόγραμμα). Η εξέλιξη αυτή μπορεί να συμβεί μετά την απόφαση του Φρανσουά Μπαϊρού να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου, έχοντας μειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, Είναι μια κίνηση που αιφνιδίασε το πολιτικό σκηνικό και εκλαμβάνεται ως υψηλού ρίσκου Ο λόγος, ωστόσο, είναι η άρνηση της πλειοψηφούσας αντιπολίτευσης να δεχθεί σχέδιο περικοπών 44 δις. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2026, εξ αιτίας της μεγάλης αύξησης του δημοσίου ελλείμματος.
Τελικά το μακρύ και πολιτικά καυτό καλοκαίρι που άρχισε στη Γαλλία μετά τις ευρωεκλογές του 2024, την επικράτηση της Μαρίν Λεπέν και τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που προκήρυξε τον περασμένο Ιούλιο ο Εμανουέλ Μακρόν δεν έχει τελειώσει ακόμη, όπως φαίνεται. Και να σημειωθεί ότι δυό μέρες μετά τον ορισμό της ψηφοφορίας στην Εθνοσυνέλευση, η Γαλλία ετοιμαζόταν στις 10 Σεπτεμβρίου να παραλύσει από μια γενική απεργία στην οποία καλεί μια νέα λαϊκή συλλογικότητα, που αυτοαποκαλείται “Bloquons Tout” (Μπλοκάρετε τα πάντα). Τα δε παραδοσιακά συνδικάτα οργανώνουν νέες απεργιακές κινητοποιήσεις στις 18 Σεπτεμβρίου.
Με καλεσμένη την Μαρίνα Ράφενμπεργκ, ανταποκρίτρια της Le Monde στην Ελλάδα, εξετάζεται το κλίμα που έχει επικρατήσει στη Γαλλία και η πιθανότητα επιβίωσης Μπαϊρού, Αναλύονται επίσης τα μέτρα που αφορούν οι περικοπές του προϋπολογισμού και τα οποία προξενούν, εκτός από πολιτικές και μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις.
Αυτά συνοπτικά περιλαμβάνουν : -μη αναπροσαρμογή με το επίπεδο του πληθωρισμού, όπως συμβαίνει σήμερα, των συνταξιοδοτικών παροχών και των κοινωνικών επιδομάτων, μέτρο που προσδοκά εξοικονόμηση πόρων της τάξης των 7,1 δις –παράταση της περιόδου εργασίας που απαιτείται για την απόκτηση του επιδόματος ανεργίας (σήμερα είναι έξι μήνες εργασίας σε χρονικό διάστημα 24 μηνών) και μείωση της μέγιστης διάρκειας χορήγησης του επιδόματος σε 18 μήνες για όσους είναι κάτω των 53 ετών –περικοπή της χρηματοδοτικής κάλυψης των φαρμάκων μακροχρόνιων παθήσεων (14 εκατ. άτομα) που δεν σχετίζονται με τη δηλωμένη πάθηση ή έχουν μικρή ιατρική επίδραση, καθώς και την αφαίρεση από αυτό το καθεστώς ασθενών των οποίων η κατάσταση υγείας δεν το δικαιολογεί -η μείωση 3.000 θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα, καθώς και περικοπή 1.000-1.500 θέσεων εργασίας διαμέσου συγχωνεύσεων δημόσιων υπηρεσιών.
Στο επίκεντρο των μέτρων βρίσκεται και η κατάργηση δύο εκ των έντεκα επίσημων αργιών της χώρας, της Δευτέρας του Πάσχα και της 8ης Μαΐου, επετείου μνήμης για τη νίκη των Συμμάχων απέναντι στη ναζιστική Γερμανία στον επίλογο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σύμφωνα με δημοσκόπηση στα τέλη Αυγούστου, το 84% των πολιτών αντιτίθεται στα εν λόγω μέτρα, ποσοστό που ήταν 73% τον Ιούλιο. Όπως υπογραμμίζει η κα Ράφεμπεργκ, ο μέσος Γάλλος είναι βαθειά προσδεδεμένος με το κοινωνικό κράτος, που το θεωρεί βασικό συστατικό της χώρας του.
Από την άλλη, ωστόσο, η επιδείνωση της δημοσιονομικής κατάστασης της Γαλλίας είναι κι αυτή μια πραγματικότητα, που δημιουργεί μάλιστα ανησυχία σε όλη την ευρωζώνη. Να σημειωθεί ότι η Γαλλία δεν έχει καταφέρει να έχει ισοσκελισμένο προϋπολογισμό από το 1974. Όμως, δημόσια ελλείμματα και χρέος επιδεινώθηκαν αισθητά τα τελευταία χρόνια. Σε ένα βαθμό η εξέλιξη αυτή οφείλεται στα υποστηρικτικά μέτρα αρκετών δις ευρώ που πήραν οι προηγούμενες κυβερνήσεις Μακρόν για να βοηθήσουν τους πολίτες από τον πληθωρισμό και την ενεργειακή κρίση, μετά την πανδημία και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Τώρα, ο Μπαϊρού, θέλοντας και να εκθέσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τους ζητά τους να τοποθετηθούν αναφορικά με την αύξηση του ελλείμματος σχεδόν στο 6% του ΑΕΠ και του χρέους στο 114% του ΑΕΠ, τονίζοντας πως αποτελούν απειλή για τη χώρα.
Παρ’ όλα αυτά, η αντιπολίτευση από τον Μελανσόν και την υπόλοιπη αριστερά, τους Σοσιαλιστές και τους Οικολόγους, έως την Λεπέν, δεν φαίνεται να πείθεται και δεν διαμορφώνεται καμία πολιτική συναίνεση για το ζήτημα. Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «δραματοποιεί τεχνητά» την κατάσταση και δηλώνει πως το κόμμα του θα καταψηφίσει την κυβέρνηση. Το ίδιο και η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν –δεύτερο μεγαλύτερο αντιπολιτευτικό μπλοκ της Βουλής– που καλεί τον πρόεδρο Μακρόν να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Από την άλλη, οι διεθνείς αγορές και ιδιαιτέρως στην ΕΕ παρακολουθούν με ανησυχία το ενδεχόμενο κατάρρευσης μιας ακόμη κυβέρνησης στη δεύτερη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης λόγω προϋπολογισμού. Πριν μερικές μέρες ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Ερίκ Λομπάρ, έκανε δηλώσεις με τις οποίες άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο η χώρα του να κινδυνεύσει να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Μετά το θόρυβο που αυτές προκάλεσαν τις μετρίασε. Πάντως, η Γαλλία πληρώνει από τις 12 Αυγούστου υψηλότερα επιτόκια δανεισμού και από την Ελλάδα, ενώ πτώση έχει ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου του Παρισιού CAC 40.
Τέλος, με τους επτά στους δέκα Γάλλους να επιθυμούν νέες κοινοβουλευτικές εκλογές κι ακόμη και παραίτηση Μακρόν, με την κα Ράφερμπεργκ εξετάζονται τα διάφορα σενάρια και τα περιθώρια των κινήσεων του Γάλλου Προέδρου, εφόσον τελικά η παρούσα κυβέρνηση τελικά καταψηφιστεί.
Να σημειωθεί πως ακόμη κι αν πέσει η κυβέρνηση Μπαϊρού, το Γαλλικό Σύνταγμα επιτρέπει στον Πρόεδρο Μακρόν να ορίσει νέο πρωθυπουργό χωρίς να προσφύγει στις κάλπες. Ένας τέτοιος θα μπορούσε να προέλθει πάλι από τους κόλπους του κυβερνητικού συνασπισμού, αλλά θα αντιμετώπιζε ξανά μια εχθρική πλειοψηφία στη Βουλή. Κάνοντας την ανατροπή, και επιδιώκοντας τη συναίνεση ενός μέρους της αντιπολίτευσης (κυρίως των Σοσιαλιστών) ο Μακρόν θα μπορούσε να επιλέξει ένα πρόσωπο από την κεντροαριστερά, κάτι όμως που θα σήμαινε ανατροπή της προαναφερόμενης πολιτικής. Μια άλλη επιλογή είναι ο διορισμός μιας τεχνοκρατικής κυβέρνησης, η οποία, ωστόσο, θα έπρεπε πάλι να πετύχει τη συναίνεση μέρους της αντιπολίτευσης για να περάσει ο προϋπολογισμός.
Και όπως επισημαίνει η κα Ράφεμπεργκ Γαλλία δεν έχει παράδοση τουλάχιστον αμιγώς τεχνοκρατικών κυβερνήσεων. Από κει και πέρα υπάρχει η διάλυση της Βουλής και η νέα προσφυγή στις κάλπες, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα είναι και πάλι αδύνατος. Ορισμένοι πάλι θεωρούν ως μόνη λύση την παραίτηση του ίδιου του Γάλλου Προέδρου ή ακόμη και την καθαίρεσή του, όπως επαναλαμβάνει ο ηγέτης της Αριστεράς, Ζαν-Λικ Μελανσόν, δηλώνοντας «Το χάος είναι ο Μακρόν». Ο Γάλλος Πρόεδρος, ωστόσο, αποκλείει αυτό το ενδεχόμενο και έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα ολοκληρώσει τη θητεία του έως την άνοιξη του 2027, ανεξαρτήτως εξελίξεων.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος