Η κατάσταση με τα πυρηνικά του Ιράν, μετά τον “Πόλεμο των 12 Ημερών”

Σύνταξη : Πολυδεύκης Παπαδόπουλος

Η κατάσταση με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, μετά τον «Πόλεμο των 12 Ημερών» που διεξήχθη με το Ισραήλ και στο τέλος και με τις ΗΠΑ, είναι το θέμα που αναπτύσσεται στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» (Α’ Πρόγραμμα, Σάββατα και Κυριακές 12.00-13.00)

Με τη συμμετοχή του Παντελή Οικονόμου, Πυρηνικού Επιστήμονα και πρώην στέλεχους/επιθεωρητή του «Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας» (ΔΟΑΕ)  εξετάζεται κατ’ αρχήν το αν υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία ως προς το τι έχει απομείνει από αυτό το πυρηνικό πρόγραμμα, μετά τις αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ.  

Στη συνέχεια συζητείται αν υφίστανται πιθανότητες αναβίωσης μιας σοβαρής διπλωματικής διαδικασίας για τον έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης (π.χ. την Παρασκευή θα υπάρξει ξανά συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη του ΥΠΕΞ του Ιράν με εκείνων των χωρών της λεγόμενης ομάδας Ε3), η οποία να γίνει τη φορά αυτή αποδεκτή από τις ΗΠΑ, το Ιράν και τις ευρωπαϊκές χώρες που συμμετείχαν στην ανάλογη διεθνή συμφωνία του 2015. Διερευνάται αν μια τέτοια προοπτική τελικά αποκλείεται -όπως επιθυμεί το Ισραήλ- και τα πράγματα μοιραία θα οδηγηθούν σε νέα σύγκρουση.  Αναφέρεται, επίσης, το εάν και πως μπορεί[ να αποκατασταθεί η συνεργασία της Τεχεράνης με τον ΔΟΑΕ, τους επιθεωρητές του οποίου  έχει αποβάλλει κατηγορώντας τους για μεροληψία και απόπειρες κατασκοπείας, χωρίς όμως ταυτόχρονα και να αποχωρήσει από τον Οργανισμό, καθώς και τη «Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων» (NPT).

Η συζήτηση ολοκληρώνεται με μια ανάλυση για το ποια κράτη ανήκουν στο λεγόμενο «κλαμπ των μνηστήρων για πυρηνικούς εξοπλισμούς» και υπό ποιες προϋποθέσεις αυτά μπορεί στο μέλλον να θελήσουν να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, παρά τις διεθνείς συνθήκες για τη μη διάδοσή τους. Να σημειωθεί ότι κατά καιρούς τέτοιες προθέσεις έχουν εκδηλώσει χώρες όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Τουρκία, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Βραζιλία, κάθε μια εκ των οποίων έχοντας βέβαια διαφορετικό επίπεδο οικονομικών και τεχνικών δυνατοτήτων.