Δ. Καραγιάννης στο Πρώτο για το μακελειό στο Τέξας: Αυτό που τροφοδοτεί την καταστροφή είναι ο φόβος (audio)

«Υπάρχει το κοινωνιολογικό στοιχείο στην Αμερική, ότι εκφράζεται με μαζικές δολοφονίες και υπάρχει και η δυνατότητα της εύρεσης όπλων από τον οποιονδήποτε για να βγάλει την οργή του με έναν τέτοιο τρόπο καταστροφικό» ανέφερε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, ο παιδοψυχίατρος, ψυχοθεραπευτής και διευθυντής του Ψυχοθεραπευτικού και Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου Αντίστιξη, Δημήτρης Καραγιάννης, σε σχέση με το μακελειό στο δημοτικό σχολείο του Τέξας.

«Η βία είναι ένα στοιχείο που υπάρχει και υπήρχε πάντα στην ζωή των ανθρώπων και εκφράζεται κάποιες στιγμές τόσο ακραία με δολοφονίες και κακοποιήσεις. Κινδυνεύει όμως, να είναι ένα στοιχείο στην ζωή όλων μας, στον βαθμό που μπαίνει κάποιος να διεκδικήσει το δίκιο του με έναν τρόπο που θέλει να εξαφανίσει αυτόν τον οποίο θεωρεί εχθρό» σημείωσε ο κ. Καραγιάννης.

«Οι άνθρωποι όταν σκέφτονται αυτούς τους θύτες τους θεωρούν κακούς ανθρώπους, επικίνδυνους που θέλουν να καταστρέψουν οτιδήποτε υπάρχει γύρω τους, ενώ αν το καταγράψουμε ακριβώς όπως αντιστοιχεί είναι ανεσταλμένοι, φοβισμένοι, ανεπαρκείς, νιώθουν οι ίδιοι ότι είναι τα θύματα» υποστήριξε ο κ. Καραγιάννης.

Σχεδόν πάντοτε προϋπάρχει το στοιχείο της βίας στην ζωή του ίδιου του θύτη, προσέθεσε, καθώς έχει υποστεί κάποια μορφή βίας και έχει υπάρξει ο ίδιος θύμα. «Γι΄ αυτό επιτίθεται σε σχολεία, γιατί ακριβώς εκεί νιώθει ότι δέχτηκε αυτός την βία, εκεί που έχει κολλήσει η ζωή του και δεν μπορεί να προχωρήσει πιο πέρα, εκεί που νιώθει μίσος για τα ξένοιαστα παιδιά γιατί δεν μπόρεσε ο ίδιος να υπάρξει το ξένοιαστο παιδί. Ήταν το δειλό, το συνεσταλμένο, το απομονωμένο παιδί που ένιωθε παράταιρο και στην άκρη όλου του συστήματος. Είναι παιδιά μεταναστών και μειοψηφιών, παιδιά που νιώθουν ότι υστερούν είτε ως προς τα μαθήματα είτε ως προς την φυσική κατάσταση, είναι αυτά που ταυτόχρονα, επιτίθενται στην εστία, στους γονείς, στην περίπτωση αυτή στην γιαγιά του. Επιτίθενται γιατί θα ήθελαν φροντίδα που δεν πήραν, προστασία που δεν δέχτηκαν, θα ήθελαν να είχαν πλάτες οι οποίες απουσίαζαν, τρυφερότητα η οποία ήταν απούσα. Νιώθουν ότι η μόνη αντίσταση είναι η επιθετικότητα» ανέφερε ο ίδιος.

Σε σχέση με τον ρόλο του σχολείου και των εκπαιδευτικών, ο κ. Καραγιάννης, έκανε λόγο για την μεγάλη σημασία που έχει ο ρόλος των εκπαιδευτικών όταν είναι ευαισθητοποιημένοι και πώς μπορούν να λειτουργήσουν επανορθωτικά στο τραύμα που έχει ένα παιδί από το προσωπικό του περιβάλλον. «Οι γονείς καταγγέλλουν συνήθως το σχολείο ότι θα έπρεπε να παίζει έναν ρόλο που δεν το κάνει, οι εκπαιδευτικοί κατηγορούν τους γονείς και τις οικογένειες ότι δεν κάνουν κάτι και τους στέλνουν τα παιδιά με προβλήματα και ταυτόχρονα και οι δύο τους κατηγορούν την τηλεόραση παλιότερα, το ίντερνετ τώρα ότι φταίει αυτό για όλα. Αυτό που τροφοδοτεί την καταστροφή είναι ο φόβος. Στον βαθμό που αυξάνει ο φόβος τότε τροφοδοτείς με περισσότερα όπλα τους ανθρώπους και περισσότερη επιθετικότητα. Είναι κρίμα η επιθετικότητα να είναι μόνο βία και καταστροφή και να μην γίνει αυτό που δικαιούται, να είναι δημιουργικότητα. Η δημιουργικότητα έχει το στοιχείο της θετικής επιθετικότητας. Η δημιουργικότητα παράγει κάτι από αυτό που δεν υφίσταται πριν. Άρα πρέπει να φροντίσουμε στα παιδιά και στους εαυτούς μας, όταν νιώθουμε θύματα, πληγωμένοι ή αδικημένοι εμείς ή τα παιδιά μας, πρέπει να δούμε πώς να προχωρήσουμε πιο μπροστά, η επιθετικότητα να μην γίνει μια καταστροφή αλλά μια δημιουργικότητα στην ζωή μας, γιατί αλλιώς τείνουμε να σκεφτόμαστε την εκδίκηση και σε αυτή την προσπάθεια κολλάει η ζωή μας» κατέληξε ο κ. Καραγιάννης.