Αυστραλία: Εντοπίστηκε ο παλαιότερος κρατήρας πρόσκρουσης μετεωρίτη στη Γη

Ο παλαιότερος γνωστός κρατήρας πρόσκρουσης μετεωρίτη στη Γη, που χρονολογείται πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, εντοπίστηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Curtin, στην Αυστραλία. Τα ευρήματα παρουσιάζονται σε δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications».

Η ερευνητική ομάδα διερεύνησε στρώματα πετρωμάτων στην τοποθεσία «North Pole Dome», μια περιοχή μεγάλου γεωλογικού ενδιαφέροντος στη δυτική Αυστραλία. Εντόπισε στοιχεία μιας μεγάλης πρόσκρουσης μετεωρίτη πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Πριν από την ανακάλυψη αυτή, ο αρχαιότερος κρατήρας πρόσκρουσης που είχε εντοπιστεί ήταν ηλικίας 2,2 δισεκατομμυρίων ετών. Ο συνεπικεφαλής της μελέτης, καθηγητής Τιμ Τζόνσον, από το Πανεπιστήμιο Curtin, σημειώνει ότι η ανακάλυψη αμφισβητεί σημαντικά τις προηγούμενες υποθέσεις για την αρχαία ιστορία του πλανήτη μας.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν τον κρατήρα χάρη στους χαρακτηριστικούς σχηματισμούς πετρωμάτων που δημιουργούνται μόνο υπό την έντονη πίεση μιας πρόσκρουσης μετεωρίτη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπολογίζεται ότι ο μετεωρίτης έπεσε στην περιοχή με ταχύτητα άνω των 36.000 χιλιομέτρων την ώρα. Ο κρατήρας που δημιουργήθηκε είχε πλάτος άνω των 100 χιλιομέτρων.

World’s oldest impact crater found, rewriting Earth’s ancient history. Researchers from Curtin University found the granddaddy of all craters in Western Australia’s Pilbara region, clocking in at 3.5 billion years old. This meteorite smash, marked by funky "shatter cones," was a… pic.twitter.com/gM8FtszD4a

— Nirmata (@En_formare) March 7, 2025

Ο καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου, Κρις Κίρκλαντ, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δηλώνει ότι η ανακάλυψη ρίχνει νέο φως στο πώς οι μετεωρίτες διαμόρφωσαν το πρώιμο περιβάλλον της Γης. «Η αποκάλυψη αυτής της πρόσκρουσης και η εύρεση περισσότερων από την ίδια χρονική περίοδο θα μπορούσαν να εξηγήσουν πολλά για το πώς μπορεί να ξεκίνησε η ζωή, καθώς οι κρατήρες πρόσκρουσης δημιούργησαν περιβάλλοντα φιλικά προς τη μικροβιακή ζωή, όπως οι θερμές πηγές», εξηγεί. Επίσης, συνεχίζει, «αναθεωρεί ριζικά την κατανόησή μας για τον σχηματισμό του φλοιού: η τεράστια ποσότητα ενέργειας από αυτή την πρόσκρουση θα μπορούσε να έχει παίξει ρόλο στη διαμόρφωση του πρώιμου φλοιού της Γης, ωθώντας ένα τμήμα του φλοιού της Γης κάτω από ένα άλλο ή αναγκάζοντας το μάγμα να ανέβει από τα βάθη του μανδύα της Γης προς την επιφάνεια».