Τον εκσυγχρονισμό του δικτύου ύδρευσης πρότεινε η Λαϊκή Συσπείρωση Εορδαίας

Τη σημασία του εκσυγχρονισμού του δικτύου ύδρευσης και την εξασφάλιση ποιοτικού νερού για τον Δήμο Εορδαίας, ανέδειξε η Λαϊκή Συσπείρωση Εορδαίας στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου 

Η παράταξη έθεσε το θέμα της ανάγκης άμεσης αναβάθμισης του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, επικεντρώνοντας στην ασφάλεια και την ποιότητα του νερού που καταναλώνουν οι κάτοικοι.

Σύμφωνα με την πρόταση, προτεραιότητα για την περιοχή είναι η εξασφάλιση επαρκούς, ασφαλούς και ποιοτικού νερού, καθώς και η αποτροπή αύξησης των τιμολογίων, λόγω της επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του νερού, καθώς και των αυξήσεων στο ενεργειακό κόστος που επιβαρύνουν τη λειτουργία των ΔΕΥΑ.

Η Λαϊκή Συσπείρωση ανέφερε, ότι “το δίκτυο ύδρευσης στην Πτολεμαΐδα εξακολουθεί να διαθέτει αμιαντοσωλήνες, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών, καθώς η χρήση αμιαντοσωλήνων έχει απαγορευτεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα. Επιπλέον, η πρόταση περιλαμβάνει την αντικατάσταση του παλαιού δικτύου, την ανανέωση των πηγών νερού μέσω νέων γεωτρήσεων και την ενίσχυση των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων, όπως η μονάδα της Ερμακιάς, που παραμένει ανενεργή εδώ και χρόνια”.

Η παράταξη προτείνει επίσης, τη δημιουργία ενός πλήρως εξοπλισμένου χημικού εργαστηρίου για συνεχή έλεγχο της ποιότητας του νερού και την πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή της ΔΕΥΑΕ.

Στην πρόταση τονίστηκε ακόμη, η ανάγκη να μειωθούν τα τιμολόγια του νερού κατά 30% για ανέργους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, καθώς και πλήρη απαλλαγή για τις άπορες οικογένειες.

Ωστόσο, η πρόταση καταψηφίστηκε από την παράταξη του Δημάρχου κ. Πλακεντά, με τον πρόεδρο της ΔΕΥΑΕ να σχολιάζει ότι “οι προτάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης συνιστούν απλώς «έκθεση ιδεών»”.

Η Λαϊκή Συσπείρωση Εορδαίας καταγγέλλει την πολιτική που, όπως υποστηρίζει, επιτρέπει τη μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα, αντί να το προστατεύει ως κοινωνικό αγαθό. Αντίθετα, η παράταξη προτείνει την πλήρη κοινωνικοποίηση των υδάτινων πόρων και των υποδομών ύδρευσης και αποχέτευσης, προκειμένου να προστατευθεί το νερό από την ιδιωτικοποίηση και τις επιχειρηματικές πρακτικές.