Άννα Λιόγα: Δύο χρόνια με τον κορονοϊό έχουμε στερηθεί τις εκπαιδευτικές εκδρομές

Ένας μαθητής της πρώτης τάξης στην αρχή της πανδημίας, είναι τώρα μαθητής της τρίτης τάξης, κι όμως, παρά τις τρεις σχολικές χρονιές την εμπειρία της ημερήσιας μαθητικής εκδρομής δεν την έχει ζήσει μέχρι τώρα. «Δύο χρόνια με τον κορονοϊό τα έχουμε στερηθεί όλα.» παραδέχεται η Άννα Λιόγα, εκπαιδευτικός στο 2ο Δημοτικό Σχολείο της Κομοτηνής και έχοντας όπως λέει νωπή την εμπειρία της Τηλεκπαίδευσης σημειώνει «κουβαλώντας» στα λόγια της το παράπονο των μαθητών της: «Δύο μόνο περιπάτους έχουμε κάνει μέχρι στιγμής».

Ο προγραμματισμός των εκπαιδευτικών επισκέψεων γινόταν στην αρχή της σχολικής χρονιάς κάθε χρόνο, προ Covid. Φέτος, όμως, ο Σεπτέμβριος, πάλι λόγω της Πανδημίας, δεν έγινε. Έτσι ο Μάρτιος έμοιαζε με «σανίδα» στην οποία έσπευσαν όλοι με τους μαρκαδόρους τους να γράψουν μια λέξη: Εκδρομή.
«Οπότε το Μάρτιο, όταν είχαμε κάποια «ελευθερία» από τον κορονοϊό, προγραμματίσαμε και πραγματοποιήσαμε δύο όλο κι όλο εκπαιδευτικές επισκέψεις», είπε η κα Λιόγα και εξήγησε ότι οι δύο ώρες που διαρκεί μια επίσκεψη έχουν πολύ μεγάλη αξία, ισοδυναμούν με δύο ώρες ενός μαθήματος που γίνεται στην τάξη και πολύ περισσότερο, τα παιδιά κερδίζουν από αυτές τις επισκέψεις.

Με την τηλεκπαίδευση των δύο χρόνων στερήθηκαν πολλά πράγματα τα παιδιά, «Πρώτα – πρώτα δύο χρόνια δεν έζησαν καμία εκπαιδευτική εκδρομή, ούτε έναν περίπατο, ούτε καν την ημερήσια εκπαιδευτική εκδρομή. Αυτά τα παιδάκια φέτος πρώτη φορά θα πάνε μια ημερήσια εκδρομή», δήλωσε και σημείωσε: «Φέτος μόνο δύο περιπάτους μέσα στο ωράριο, από τις 08:15 έως τις 13:15, χάρηκαν, έπαιξαν, έτρεξαν, γέλασαν γιατί όλο αυτό το διάστημα με τον κορονοϊό πολλά πράγματα τα στερήθηκαν. Οπότε, τώρα τους δόθηκε η ευκαιρία να εξωτερικεύσουν τον εσωτερικό τους κόσμο και να παίξουν σαν παιδιά, ελεύθερα».
Με την τήρηση βεβαίως των προβλεπόμενων μέτρων: μάσκες, ξεχωριστά τμήματα, κενές θέσεις, ανάμεσα στο λεωφορείο. Και στο πεδίο της εκδρομής πάντα το κάθε τμήμα στο δικό του χώρο με την επιτήρηση να είναι πολύ αυστηρή.
«Πάντα ο δάσκαλος είναι δίπλα στα παιδιά, τα επιτηρεί, τα βλέπει και αν καμιά φορά έχουν κάποια διαμάχη που είναι λογικό πάνω στο παιχνίδι είμαστε πάλι εκεί για νουθεσίες» είπε. Μάλιστα δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι είναι προσηλωμένα σε μια οθόνη. «Τους προτρέπουμε να την αφήσουν. Να βγουν στην παιδική χαρά και να παίξουν, να χαρούν κ.α.. Προτρέπουμε για άσκηση και σωστή διατροφή».
Μιλώντας για τις ώρες διδασκαλίας η κα Λιόγα σημειώνει ότι «με πολύ μεγάλη υπομονή και επιμονή γίνεται η προσέγγιση των παιδιών καθημερινά λόγω και των ανατροπών που προκάλεσε η πανδημία. Τα αγαπάμε τα παιδιά σαν να είναι δικά μας παιδιά. Εμείς με αυτές τις ψυχούλες είμαστε έξι ώρες καθημερινά, οι γονείς σήμερα με τα ωράρια, το πρόγραμμα που έχουν, το φόρτο εργασίας κ.α. δεν έχουν τη δυνατότητα να σταθούν τόσες ώρες δίπλα στα παιδιά τους. Αυτά τα παιδιά, τα βλέπουμε σαν να είναι δικά μας παιδιά. Εμείς στο σχολείο, από το ύφος τους, την καλημέρα που θα πουν καταλαβαίνουμε και τη διάθεσή τους, το πώς νιώθουν. Αν κάτι συμβαίνει στην οικογένεια τα παιδιά μιλούν πρώτα στους δασκάλους. Αν τύχει και υψώσουμε λίγο τη φωνή στα παιδιά το κάνουμε από αγάπη και από ενδιαφέρον και το λέμε στους γονείς να το ξέρουν», σημείωσε.
Μιλώντας για την εκπαιδευτική χρονιά που στις 15 Ιουνίου ολοκληρώνεται αφού πρώτα σημειώνει ότι «ήταν μια επικοδομητική χρονιά», προσθέτει: «Τα ζήσαμε όλα. Με πολλές απουσίες λόγω κορονοϊού. Αρκετά κρούσματα. Έτυχε και το Τμήμα να κλείσει για τρεις μέρες, οπότε, κάναμε πάλι την Τηλεκπαίδευση. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν στο μέγιστο βαθμό, τα συγχαίρω, ήταν άψογα, δεν έλειπε ούτε ένα, ήταν συνεπέστατα και στις εργασίες τους και σε όλα. Πετύχαμε το στόχο μας με πολύ καλή διάθεση με μεγάλη υπομονή και επιμονή και συνεργασία και με το Σύλλογο Διδασκόντων και με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, που είναι ο αρωγός μας ο βοηθός μας. Όποτε τον έχουμε ανάγκη, είναι δίπλα μας, συμβάλει».