Μουσείο ζαχαροπλαστικής στο Ηράκλειο

Μοναδικό στην Ευρώπη το μουσείο ζαχαροπλαστικής στο Ηράκλειο, συγκεντρώνει το ενδιαφέρον σπουδαστών σχολών ζαχαροπλαστικής και όλων εκείνων που θέλουν να μάθουν κάτι για την εξέλιξη της τέχνης των γλυκών απολαύσεων.

Την περιήγηση στον χώρο του μουσείου ανέλαβε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Φανή Καλαθάκη.

Το Μουσείο Ζαχαροπλαστικής ξεκίνησε την λειτουργία του τον Ιούνιο  του 2021 και περιλαμβάνει μέχρι στιγμής 232 σπάνια εκθέματα εκ των οποίων 32 είναι μοναδικά. Με πολύ αγάπη για το επάγγελμα και για τους πρωτοπόρους ζαχαροπλάστες ο ιδρυτής του Κώστας  Κουμάκης  αναφέρει ότι τα εκθέματα μιλούν για την σχέση των μέσων που χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο για μια τέχνη με μεγάλη ιστορία.

Την δεκαετία του 50΄ και 60΄ οι ζαχαροπλάστες κατασκεύαζαν μόνοι τους, με τα μέσα της εποχής τα εργαλεία για την παρασκευή σχημάτων και σχεδίων.

Το 1965 ο Βαρδής Μανιμανάκης κατά την διάρκεια γεύματος έσπασε ένα δόντι και προσέτρεξε σε έναν οδοντίατρο για την αποκατάστασή του. Παρατηρώντας την ρητίνη που χρησιμοποίησε ο γιατρός για να δημιουργήσει την μήτρα ενός νέου δοντιού σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το υλικό για να κάνει καλούπια για γλυκά. Πρωτοπόροι για την εποχή τους, εφεύραν υλικά ανέδειξαν την ζαχαροπλαστική σε τέχνη. Σύμφωνα με τον κ. Κουμάκη, το μεγαλύτερο μέρος των εκθεμάτων το διέθεσε ο Αλέξανδρος Γκολέμης, ένας θρύλος της ζαχαροπλαστικής.

Ένας τσολιάς φτιαγμένος από γύψο χρησιμοποιήθηκε ως καλούπι για να παρασκευαστεί μια ανάλογη μορφή από αμυγδαλόψυχα».

Έργα τέχνης φτιαγμένα από ζάχαρη, αυγά, λεμόνι, ζελατίνα και χρώματα ζαχαροπλαστικής έχουν παραταχθεί σε δίσκους, ενώ παλιά βιβλία περιέχουν όλη την προηγούμενη γνώση. Μεταξύ αυτών ο γνωστός Τσελεμεντές και “Η Εγκυκλοπαίδεια της Ελληνίδος”, περιοδικό από το 1956, το οποίο περιείχε όλα τα ΔΕΝ των γυναικών της εποχής.

«Για να μπορέσει ένα έκθεμα να διεκδικήσει μια θέση στις προθήκες του μουσείου πρέπει να είναι μοναδικό στην χρήση του, να έχει σχέση με την ζαχαροπλαστική, όπως μια οβίδα που μετατράπηκε σε σέσουλα για να ζυγίζουν το αλεύρι.

Οι ζαχαροπλάστες διεκδικούν την αναγνώριση μεταξύ των επαγγελματιών του κλάδου όχι με  Αστέρια Michelin, αλλά με το καπέλο τους. Όσο πιο υψηλός τόσο πιο πολλές οι γνώσεις και οι ικανότητες τους.