“Θέα Ακρόπολη”: γράφει η Λουκία Δέρβη

ΜΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Τι προσέχει ο πελάτης ενός ακριβού ξενοδοχείου μπαίνοντας πρώτη φορά και οδεύοντας προς τη ρεσεψιόν; Σίγουρα τον ακριβό διάκοσμο της αίθουσας, τα μάρμαρα, τα χαλιά, τους καναπέδες, τους πολυελαίους και τα αμπαζούρ στα χαμηλά τραπεζάκια. Οι ρεσεψιονίστ θα τον υποδεχτούν, θα καταχωρήσουν την άφιξη και θα του δώσουν το κλειδί του δωματίου, ενώ ένας γκρουμ θα προηγηθεί προς το ασανσέρ κουβαλώντας τις αποσκευές. Κατεβαίνοντας αργότερα για την πρώτη βόλτα ή για το επαγγελματικό γεύμα που τον έχει φέρει εδώ, ο πελάτης θα πάρει τις απαραίτητες πληροφορίες από τους πολύτιμους, ποζάτους concierges με τα χρυσά κλειδιά στο πέτο – τους τέλειους γνώστες για ό,τι προσφέρει η πόλη που μπορεί να τον ενδιαφέρει.

Κάποιος άλλος, που ταξιδεύει με τα μάτια ορθάνοιχτα σε κάθε λεπτομέρεια και το ενδιαφέρον του ερεθίζεται από όλα όσα συναντά στο νέο περιβάλλον, μπορεί να αναρωτηθεί τι να κρύβεται πίσω από τις ευγενικές και αθόρυβες καμαριέρες που τις παρακολούθησε να σπρώχνουν το καρότσι με τα είδη υγιεινής και τα φρεσκοσιδερωμένα σεντόνια, αθόρυβες σαν φαντάσματα στη μοκέτα του διαδρόμου. Τι να κρύβεται άραγε πίσω από τα περιποιημένα πρόσωπα των κοριτσιών και των νεαρών ανδρών που τον εξυπηρετούν στη ρεσεψιόν; Τι – πίσω από τα κολλαρισμένα πουκάμισα των σερβιτόρων στο εστιατόριο του ξενοδοχείου; Τι – κάτω από την εντυπωσιακή στολή του θυρωρού που τους χαιρετά φέρνοντας το χέρι στο πηλήκιο καθώς μπαίνουν ή βγαίνουν; Γιατί πίσω από την πρόσοψη των ένστολων με τους οποίους έρχεται σε άμεση επαφή, μπορεί να κρύβεται ένας ασυνήθιστος χαρακτήρας.

Όλοι αυτοί οι ατσαλάκωτοι και άψογοι υπηρέτες, είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι που όταν η βάρδια τους –η παράσταση του καθενός– έχει τελειώσει, αλλάζουν φορεσιές και απέρχονται, στα σπίτια τους, στην ιδιωτική τους ζωή στην τόσο διαφορετική πραγματικότητα που τους περιμένει, με τους δυνατούς έρωτες, τα οικογενειακά δράματα και τους προσωπικούς τους δαίμονες. Γιατί πραγματικά τα ξενοδοχεία είναι σαν θέατρα και οι υπάλληλοί τους ηθοποιοί, ενώ ένα αθέατο πλήθος από άλλους, το τεχνικό προσωπικό, φροντίζει τους φωτισμούς, τη μουσική και την εύρυθμη λειτουργία της σκηνής από τα παρασκήνια.

Στο Θέα Ακρόπολη θέλησα να στήσω μια τέτοια παράσταση και να αποκαλύψω στα μάτια του αναγνώστη τον αόρατο κόσμο των παρασκηνίων του θεάτρου μου. Το θέατρό μου είναι ένα φανταστικό ξενοδοχείο στην Πλατεία Συντάγματος. Οι ήρωές μου, ο Μάκης, ένας υποδειγματικός ρεσεψιονίστ, η Θέκλα, μια ιδιόρρυθμη και γοητευτική καμαριέρα, η Χαρούλα, μια κοπέλα που ξεκινά τη δική της σταδιοδρομία σε θέση ευθύνης την ώρα που όλες οι βεβαιότητές της κλονίζονται και ο Παρμενίων, ένας πρώην σεκιουριτάς που έχει πλέον παραιτηθεί αλλά διατηρεί ζωτική επαφή με μία από τους τωρινούς υπαλλήλους. Ακόμα ένα πλήθος άλλων προσώπων, ανάμεσα στους οποίους και κάποιοι επώνυμοι πελάτες, ζωντανεύουν την ατμόσφαιρα ενός πεντάστερου, πολυτελούς ξενοδοχείου, το καλοκαίρι μιας εποχής ευμάρειας που πέρασε (της δεκαετίας του ’90). Και η επαγγελματική μου εμπειρία σε μεγάλα ξενοδοχεία με βοήθησε να «χτίσω» στο χαρτί τον πέμπτο κύριο ήρωα του μυθιστορήματος, το «Αthens Excelsior».

Λουκία Δέρβη
Photo credit: © Όλγα Γεωργιάδου

Το μυθιστόρημα της Λουκίας Δέρβη Θέα Ακρόπολη κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο (σελ.: 216, τιμή: €12,20).

Η Λουκία Δέρβη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Έχει εκδώσει δύο μυθιστορήματα, μια νουβέλα και δύο συλλογές διηγημάτων. Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, σουηδικά, πολωνικά και ρουμανικά.