“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη Φρυδά

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Είναι αναμενόμενο πως όταν παντρεύεσαι μια ιδιοφυΐα, τον άνθρωπο που αργότερα θα ονομαζόταν «Κυρίαρχος του σύμπαντος», δεν μπορεί να κάνεις μια μονότονη ζωή. Όταν σε αυτό έρχεται να προστεθεί η περίπτωση Στίβεν Χόκινγκ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα. Με άλλα λόγια, όταν μια διάνοια είναι συνάμα και ένα άτομο με συντριπτικές σωματικές αναπηρίες, οι εντάσεις, η πίεση που δέχεται ο γάμος αυτός είναι τεράστιος.“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη Φρυδά

Ο νεαρός Στίβεν γνώριζε από πολύ νωρίς ότι έπασχε από νευροκινητική ασθένεια, μια νόσο με πολύ κακή πρόγνωση, και αυτό ήταν κάτι που στιγμή δεν διανοήθηκε να κρύψει από την Τζέιν.

Ωστόσο ο Στίβεν Χόκινγκ ζει ακόμα και, παρότι δεν κινεί πλέον παρά μόνο τα δυο δάκτυλα του χεριού του για να χειρίζεται το μηχάνημα ομιλίας του και φυσικά το νου του, θεωρείται ο διασημότερος φυσικός μετά από τον Ισαάκ Νεύτωνα.

Εδώ βέβαια δεν έχουμε να κάνουμε με έναν συνηθισμένο άνθρωπο, αλλά με ένα πραγματικό δαιμόνιο, έναν άνθρωπο που πλημμυρίζει από πείσμα για ζωή, έρευνα κι επιτυχία.

“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη ΦρυδάΗ Τζέιν Χόκινγκ γράφει ένα βιβλίο ειλικρινές, για τα 25 χρόνια του γάμου της με τον μεγάλο αστροφυσικό, για τον νεανικό τους έρωτα, τον γάμο τους, την κοινή τους ζωή, τα τρία τους παιδιά. Γράφει για την ασθένειά του, που σε τίποτα δεν εμπόδισε την καριέρα του, την αέναη δίψα του για έρευνα και την αδιάκοπη πορεία του προς τη διασημότητα. Μάλιστα, θα έλεγε κανείς, ότι η κατάστασή του έθρεφε ακόμα περισσότερο την ανάγκη του για γνώση αλλά και για αναγνώριση. Έτσι, καθώς η υγεία του Στίβεν κατέρρεε, η καριέρα του απογειωνόταν, εξυψώνοντάς τον στα επίπεδα ενός ροκ σταρ της αστροφυσικής. Με σαφήνεια και με γλώσσα σωστή η Τζέιν μας δείχνει πώς τελικά ένα ανήσυχο και φιλόδοξο πνεύμα, ένας επίμονος νους δεν δέχεται να καταπτοηθεί από μια αναποδιά της φύσης, όσο συντριπτική κι αν είναι. Αντιθέτως, παλεύει λυσσαλέα, με κάθε τρόπο και μέσο, όχι απλώς να μείνει στον αφρό, αλλά μετατρέποντας την κακοτυχία του σε εφαλτήριο μιας απίστευτης, πρωτοφανούς καριέραςπου τον εκτοξεύει σε άλλα σύμπαντα.

Χωρίς να δείχνει να φοβάται την έκθεση, μας αποκαλύπτει τη σαγήνη που άσκησε πάνω της ο αντισυμβατικός αυτός φοιτητής με τα ατίθασα μαλλιά, το εγκάρδιο χαμόγελο και την ασίγαστη δίψα για ζωή. Πλάθει την εικόνα ενός σκανταλιάρη νεαρού αλλά και ενήλικα αργότερα, που καλαμπουρίζει ακόμα και με τη βασίλισσα Ελισάβετ. Όταν εκείνη τον ρωτάει αν έχει ακόμα «εκείνη την αμερικάνικη φωνή», εννοώντας το μηχάνημα που του επιτρέπει να μιλάει, ο Χόκινγκ απαντά, «Φυσικά. Για την ακρίβεια, έχω πάρει το copyright».

Η Τζέιν μας αφηγείται τις δυσκολίες που προέκυψαν στην πορεία. Μας μιλάει για τα σπίτια που έστησαν, για τα συνέδρια που έλαβε μέρος εκείνος, για τις αναπόφευκτες αντιζηλίες στον πανεπιστημιακό χώρο, για τα ταξίδια, τις «μεταναστεύσεις» τους για λόγους που “Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη Φρυδάυπαγόρευε η καριέρα του Στίβεν, για τα παιδιά τους και τη χαρά που τους έδωσαν, για τις αγωνίες που, όπως όλοι οι γονείς, πέρασαν και εκείνοι, για τις δυσκολίες προσαρμογής των παιδιών σε μια οικογενειακή κατάσταση που μόνο συνηθισμένη δεν ήταν. Χωρίς ιδιαίτερους ενδοιασμούς μας μιλάει για τη σχέση της με τους συγγενείς του Στίβεν, την αδελφή και τα πεθερικά της, που συχνά ήταν τεταμένες, αλλά και για την αγάπη και τη φροντίδα που εισέπραξε ο Στίβεν και η ίδια από φίλους και συναδέλφους πανεπιστημιακούς και από φοιτητές. Εκθέτει τους φόβους και τις αγωνίες της, τη φοβία της για το αεροπλάνο που αρχικά την εμπόδιζε να ακολουθήσει τον σύζυγό της στα διατλαντικά ταξίδια του, και την οποία ξεπέρασε τελικά κάνοντας «εικονικές πτήσεις» με «εικονικές αναταράξεις», όπως μας εξηγεί.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι αγώνες που έκαναν οι δυο αυτοί άνθρωποι για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ, σε μια Αγγλία που κάτι τέτοιο ήταν ακόμα ανήκουστο. Δεν υπήρχαν ράμπες στα πεζοδρόμια, ούτε ειδικές νοσοκόμες τις οποίες να παρέχει το κράτος, ούτε χορηγήσεις για αναπηρικές καρέκλες, ούτε επιδόματα και τα σχετικά. Όλη τη δουλειά την έκανε η οικογένεια – κάτι που για εμάς βέβαια, είναι ο κανόνας. Ο Στίβεν Χόκινγκ όμως, από τη θέση που βρισκόταν, είχε την απαιτούμενη προβολή και μαζί με την Τζέιν πάλεψαν σκληρά γι’ αυτά τα δικαιώματα. Και ο δικός τους αγώνας απέφερε καρπούς και διευκόλυνε τη ζωή πολλών ανθρώπων που δεν είχαν τα προνόμια και την αναγνώριση του Χόκινγκ. Και αυτή είναι μια άλλη, εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διάσταση της ακατάβλητης προσωπικότητας του Χόκινγκ, την οποία πολύ λίγο γνωρίζουμε και την οποία φωτίζει το βιβλίο της Τζέιν Χόκινγκ.

“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη ΦρυδάΗ Τζέιν μας αφηγείται επίσης τον αγώνα της να βρει τη δική της προσωπικότητα, να κτίσει τη δική της καριέρα, και να μην αποτελεί απλώς ένα εξάρτημα –αν και απαραίτητο- ενός εκτεθειμένου στο αδηφάγο κοινό γάμου, να μην είναι απλώς η γυναίκα ενός προβεβλημένου συζύγου. Μιλάει για την πάλη της να παραμείνει σε αυτή τη δύσκολη σχέση, πασχίζοντας ταυτόχρονα να διατηρήσει την ατομικότητά της.

Η δυσκολότερη και πιο οδυνηρή περίοδος αυτού του γάμου είναι όταν ο Στίβεν χρειάζεται πλέον φροντίδα σε 24ωρη βάση. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στη βαρύτατη ασθένεια, αλλά και στη διαρκή παρουσία των νοσοκόμων που κάνουν αλλεπάλληλες βάρδιες μέσα στο σπίτι και παρεμβάλλονται λειτουργώντας ουσιαστικά σαν παράσιτα στη σχέση του Στίβεν με την Τζέιν και τα παιδιά τους. Άλλωστε εξαιτίας μιας από αυτές τις νοσοκόμες, της Ελέιν, διαλύεται ο γάμος τους. Πρόκειται για ένα πολύ οδυνηρό διαζύγιο, διότι επιπλέον είναι και ένα πολύ δημόσιο διαζύγιο.

Μπορεί να πει κανείς ότι το βιβλίο της Τζέιν Χόκινγκ έχει τα πάντα. Όλα τα πράγματα της ζωής. Λύπες και χαρές, δάκρυα και χιούμορ. Εκείνο όμως που μένει στον αναγνώστη, μέσα από την εξιστόρηση της ζωής αυτής της τεράστιας προσωπικότητας, μέσα από τις δυσκολίες που εκθέτει η συγγραφέας, είναι η αισιοδοξία. Η πίστη πως όλα είναι δυνατά, αρκεί κάποιος να το θέλει.

Έφη Φρυδά

“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη Φρυδά
Η αυτοβιογραφία της Jane Hawking Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα. Η ζωή μου με τον Στίβεν κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις GEMA, σε μετάφραση της Έφης Φρυδά (σελ.: 672, τιμή: 17,00 €).

“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα. Η ζωή μου με τον Στίβεν”.
Έγραψαν για το βιβλίο:

«Ο Στίβεν Χόκινγκ μπορεί να σκέφτεται σε έντεκα διαστάσεις, αλλά η πρώτη σύζυγός του έχει μάθει να αγαπάει σε πολλές».
-The Sunday Times
«Τι γίνεται ο χρόνος όταν διαλύεται ένας γάμος; Και τι απογίνεται μια γυναίκα που έχει τοποθετήσει όλο της το είναι μέσα σ’ αυτή τη σφαίρα; Για την Τζέιν Χόκινγκ η φυσική επιστήμη της αγάπης και της απώλειας βρίσκεται σ’ ένα προσωπικό σύμπαν».
-The Guardian

Στην αυτοβιογραφία της Jane Hawking “Traveling to infinity: My life with Steven” βασίστηκε η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία «Η θεωρία των πάντων» (2014).

“Ταξιδεύοντας στην αιωνιότητα” με την Jane Hawking: γράφει η Έφη ΦρυδάΗ Έφη Φρυδά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σε ένα ωραίο (ακόμα) κομμάτι του ιστορικού κέντρου. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Οικονομικά. Η αγάπη της για το διάβασμα την οδήγησε από νωρίς στο χώρο των εκδόσεων. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, James Baldwin, Hubert Selby, Charles Bukowski, Jean Rhys, Carson McCullers, Patricia Highsmith, Raymond Chandler, J.C. Ballard, Don DeLilllo, Jack London, William Golding, Joyce Carol Oates, Jane Anne Phillips, Salman Rushdie, Edith Wharton, E.M. Foster, Karen Blixen.
Συνεργάστηκε με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και με το Θέατρο στην Εκπαίδευση. Μελετά συστηματικά θεωρίες ψυχανάλυσης και ψυχολογίας και ανέλαβε την ανάπτυξη και εισήγηση σεμιναρίων διδασκαλίας για τη μετάφραση στο πεδίο αυτό. Επιμελήθηκε την αγγλική μετάφραση του περιοδικού Autodafé. Έχει εργαστεί ως μεταφράστρια για κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει συνεργαστεί με το Μουσείο Μπενάκη και έχει συγγράψει και επιμεληθεί κείμενα καταλόγων για εκθέσεις. Ασχολείται με πάθος με τον κινηματογράφο και την τέχνη της ζωγραφικής. Μεταφράζει ποίηση.
Το 2008 ήταν υποψήφια για το Βραβείο καλύτερης μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Λογοτεχνίας και Eπιστημών του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ) και το 2011 στο Athens Prize for Literature για το Bραβείο καλύτερης λογοτεχνικής μετάφρασης.
Ζει και εργάζεται στο Παλιό Φάληρο.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος