Η Κάλλια Παπαδάκη και οι “Δενδρίτες”

ΜΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Δεν ξέρω πως προέκυψαν οι Δενδρίτες. Δεν υπήρξε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ξεκίνησε σαν ένα ταξίδι που κάνεις σε έναν τόπο, σε μια εποχή, σε ένα συναίσθημα και υπόσχεσαι στον εαυτό σου πως δεν μπορεί, εδώ κάποτε θα ζήσεις, δυο, τρεις, πέντε μήνες, ίσως και κάποια χρόνια. Είναι το πεπρωμένο σου που επιχειρείς να ορίσεις. Σαν τα νομίσματα που ρίχνουμε στα συντριβάνια κι ελπίζουμε να πιάσουν τόπο.

Το βιβλίο ήταν μάλλον μια εσωτερική διεργασία ετών κι ερωτήσεων που σωρεύτηκαν και θέλησαν να διεκδικήσουν μια μικρή αθανασία. Γιατί, αν κάτι μου έκανε μεγάλη εντύπωση τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου στην Αμερική, ήταν το αχανές τοπίο, κάθετα ή οριζόντια και τα σκαμμένα πρόσωπα των ανθρώπων που σύχναζαν στα ντάινερς της επαρχίας, τα πρόσωπα και τα χέρια που κουβαλούσαν πέρα από μνήμες μαζί κι ένα φορτίο, μια μικρή καμπούρα, το απωθημένο ενός τόπου και τη διάψευση της επιτυχίας, οριστική κι αμετάκλητη. Κάποιοι από τους ομογενείς τα κατάφεραν, πολλοί όμως πάλι, όχι. Γι’ αυτούς τους πολλούς, έγραψα το βιβλίο. Και για να ξορκίσω το βλέμμα τους που από τότε με καταδιώκει.

Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ. Μια πόλη που υπήρξε χωνευτήρι μεταναστών, με πολλές δουλειές και πλούσια βιομηχανία. Τα πράγματα άλλαξαν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, είναι μια πόλη ρημαγμένη από τη φτώχεια. Δεν είναι βέβαια μόνο το Κάμντεν που γνώρισε ανάπτυξη κι ευμάρεια στην Αμερική για να καταβυθιστεί μέσα σε λίγες δεκαετίες στην κρίση, την ανέχεια και την αποβιομηχανοποίηση. Υπήρξαν κι άλλες πόλεις όπως το Ντιτρόιτ, το Τολέδο του Οχάιο και το Άλλενταουν, όμως στο Κάμντεν βρήκα ψήγματα της παγκόσμιας ιστορίας. Τη Ναυπηγική της Νέας Υόρκης και τη συμβολή της στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την Αρ Σι Ει Βίκτορ και τις ηχογραφήσεις του Ενρίκο Καρούζο. Τον τάφο του Ουόλτ Ουίτμαν και τα χαϊκού του Νίκολας Βιρτζίλιο. Και το κυριότερο, δυο και τρεις γενιές μεταναστών που ήρθαν να χτίσουν τις ζωές τους από την αρχή κι εγκλωβίστηκαν ωσάν ανθρώπινα ερείπια στον μαρασμό της πόλης.

Κάλλια Παπαδάκη

photo credit: Φαίδρα Μπέη

Το μυθιστόρημα της Κάλλιας Παπαδάκη Δενδρίτες κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πόλις (σελ.: 240, τιμή: 14,00 €).

Φωτογραφία εξωφύλλου: Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ (D.R.)

Συνέντευξη της συγγραφέα στο Πρώτο Πρόγραμμα μπορείτε να ακούσετε εδώ.

Απόσπασμα από το βιβλίο:

Η Μίνι μένει σε μια γειτονιά κακόφημη, με γκρίζα πέτρινα σπίτια, που ’χουν χάσει το χρώμα τους, ο χρόνος τα ’χει ρημάξει ομοιόμορφα, και μέσα στη διαμοιρασμένη ασχήμια τους υπάρχει αρμονία, δεν σε ξενίζει η εγκαταλειμμένη πέτρα, είναι σαν να τη λάξεψε σοφά ο χρόνος, τα ερείπια κουβαλούν το παρελθόν σχεδόν ευλαβικά, μαρτυρούν την ανθρώπινη φιλοδοξία που τη ματαίωσε ο ρους των γεγονότων, κάτοικοι και ερείπια συνυπάρχουν έχοντας πια αποδεχτεί τη φθορά, και μόνο τα βράδια που νυχτώνει νωρίς, τώρα που ’χει πιάσει να χειμωνιάζει, φοβάται κανείς, τότε που κρύβεται η μιζέρια των κτιρίων στην πάχνη της σκοτεινιάς και η μορφή τους ανακτά κάτι από την πρότερη αιχμηρή αίγλη της και οι άνθρωποι, για να ξορκίσουν την καλοσύνη της νύχτας που πέφτει σαν βάλσαμο πάνω στη ρημαγμένη πέτρα και την καλύπτει, γίνονται τέρατα, μη τυχόν κι ονειρευτούν πως τους άξιζε κάτι καλύτερο και απαρνηθούν τη δύστυχη μοίρα τους.

Η Κάλλια Παπαδάκη γεννήθηκε το 1978. Σπούδασε οικονομικά στις ΗΠΑ, στο Bard College και το Πανεπιστήμιο Brandeis. Η συλλογή διηγημάτων της Ο ήχος του ακάλυπτου (Εκδόσεις Πόλις)  απέσπασε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα του περιοδικού Διαβάζω για το 2010. Από τις Εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί επίσης η πρώτη της ποιητική συλλογή, με τίτλο λεβάντα στο δεκέμβρη. Διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες συλλογές, και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά Νέα Εστία και Ποιητική. Ασχολείται επαγγελματικά με τη συγγραφή σεναρίων ταινιών μεγάλου μήκους. Το πρώτο της σενάριο ήταν για την ταινία της Πέννυς Παναγιωτοπούλου September.
Είναι υποψήφια για το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2016 από το Περιοδικό Κλεψύδρα & το Έναστρον Βιβλιοκαφέ.