ΜΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ
Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα
Οι ιστορίες σε βρίσκουν, έρχονται αθόρυβα, σε σκουντάνε απαλά, αν αντιληφθείς την παρουσία τους τις οικειοποιείσαι, τις κάνεις δικές σου, κι εκείνες φεύγοντας, αφήνουν πίσω τους μικρό αντίδωρο, ίσως για να ανταποδώσουν το δώρο της δημιουργίας, καθώς πήραν σάρκα και οστά και λόγο και κίνηση και χάρη, μια κάποια ζωή τέλος πάντων.
Η θεία Μπέμπα είναι ένα μυθιστόρημα ιδιότροπο, καθώς άλλοτε φέρνει γέλια, κι άλλοτε πάλι συγκίνηση. Ίσως να θυμίζει ευθυμογράφημα εποχής ή παλιό ελληνικό κινηματογράφο για τους ευφάνταστους χαρακτήρες, για τα καμώματά τους, για την ίδια την Μπέμπα, ηρωίδα χείμαρρο, με μπρίο, χιούμορ και φλογερό ταμπεραμέντο. Eμφανίστηκε μπροστά μου ξαφνικά και απροειδοποίητα ένα καλοκαίρι στο σπίτι του Ναυπλίου, σε μια περίοδο της ζωής μου που διψούσα για εύθυμα βιβλία και ως αναγνώστρια και ως δημιουργός, και αποδείχθηκε εκ των υστέρων αυτό που λέει ο λαός αρμένικη βίζιτα, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ έμεινε κοντά δυο χρόνια. Για του λόγου τ’ αληθές, μήτε εγώ ήθελα να φύγει. Της κούνησα το μαντήλι με βαριά καρδιά την άνοιξη που μας πέρασε, για να τραβήξει το δρόμο των βιβλιοπωλείων, κι έφτιαξα ένα μποστάνι για να την ξεχάσω, καθώς η απουσία της, πληθωρική όπως ήταν, άφησε μεγάλο κενό. Της χρωστάω ένα καινούργιο συκώτι, μαζί με άλλα πολλά. Χαράς σ’ αυτόν που έχει τέτοιους μουσαφιραίους, μεσούντως συμφορών. Κι ας μην έβαζε γλώσσα μέσα, άλλο που δεν ήθελα, διότι της άρεσε διαρκώς να μιλά για το αρχοντικό του γιαλού που υπήρξε κάποτε οικονόμος, με την ιδιόρρυθμη φαμίλια που το κατοικούσε, τότε που οι δεξιώσεις διαδέχονταν η μία την άλλη με άφθονη σαμπάνια, πίπερμαν, εδέσματα και σοκολατάκια λικέρ εκ Φλόκα. Οικογένεια Ροδόπουλου με τ’ όνομα. Γλεντζέδες, χουβαρντάδες και καλόκαρδοι. Τους είχε σε μεγάλη εκτίμηση όλους, απαξάπαντες. Με πρώτο και καλύτερο τον κύριο Βασιλάκη, έμπορο ραδιοφώνων Φίλιπς. Παραλής, καλοφαγάς και φιλοβασιλικός μέχρι κεραίας. Το καμάρι της ζωής του, το εμπορικό του κατάστημα στον Μεγάλο Δρόμο. Κράταγε η σκούφια του από μεγάλο τζάκι. Περίπου δηλαδή, καθώς ουδέποτε υπήρξαν σκούφοι στο αρχοντικό, παρά μονάχα πίλοι πολυτελείας, ανδρικοί και γυναικείοι. Κυρίως γυναικείοι.
Την Ελπινίκη, την «πέρα βρέχει» σύζυγο, συλλέκτρια καπέλων στολισμένων άλλοτε με φτερά φασιανού κι άλλοτε πάλι με βαλσαμωμένα πουλιά, με μεγάλο ενδιαφέρον στους χορούς, τις δεξιώσεις και τα σουαρέ και με ελάχιστο έως καθόλου ενδιαφέρον στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών που την έχει μετατοπίσει εξολοκλήρου στην Μπέμπα… καθώς η Ελπινίκη ήταν κούκος, το πιο τεμπέλικο πουλί, που αφήνει τα αυγά του σε ξένη φωλιά για να γλιτώσει και τη φωλιά και την ανατροφή τους.
Τις θυγατέρες Αρίστη και Νανά, αναθρεμμένες με γαλλικά και πιάνο, ενίοτε και με κρυφούς αγαπητικούς. Θα φέρουν ριζοσπαστικές αλλαγές με τον αντισυμβατικό τους βίο, κόντρα στο κατεστημένο της εποχής, αναζητώντας την ευτυχία πέρα από κοινωνικά στερεότυπα και οικογενειακές προσδοκίες.
Τον μικρό γιο, Ντίνο, το στερνοπαίδι την οικογένειας και τη μεγάλη αδυναμία της Μπέμπας. Για την ακρίβεια, λατρεία. «Οι δέκα πληγές του Φαραώ» κατά τα λεγόμενα του πατέρα του, που τον θεωρεί τύραννο καθώς συχνά τους βάζει σε μπελάδες. «Παιδί ιδιοφυία» κατά τα λεγόμενα της Μπέμπας που τον μεγαλώνει σαν δικό της παιδί. Παρ όλα αυτά συμφωνεί ως προς το ατίθασο του χαρακτήρα του, καθώς ήταν τόσο ζωηρός, όσο κεραμιδόγατος Γενάρη μήνα. Έλιωνε ένα πανταλόνι την εβδομάδα, τότες στα πισινά, και αργότερα στον καβάλο. Συνήθιζε να τρυπώνει κάτω από την τραπεζαρία για να ζαχαρώνει γυναικείους ποδόγυρους, κι άλλες φορές πάλι μάζευε εκεί τα κοριτσάκια για να τους κάνει μαθήματα ανατομίας, αφού τον «γιατρό» του τον είχαν απαγορεύσει πια δια ροπάλου.
Και ο Φωτάκης, ο φαρμακοποιός, αιωνίως ερωτευμένος με την Μπέμπα, που τον αποφεύγει ευγενικά και συστηματικά. Μπαίνει σιγά σιγά στην ιστορία, όπως και στη ζωή της Μπέμπας, με αφορμή ένα γάλα Μαγνησίας και τις ξινίλες της θείας Παγώνας, που θα τις εκμεταλλευτεί καταλλήλως για να κερδίσει έδαφος. Κι έπειτα έρχεται ο πόλεμος, τα σαλόνια χάνουν τη λάμψη τους, σβήνουν οι πολυέλαιοι, στερεύουν τα λικέρ στις καράφες, σιγούν οι μουσικές, τα καπέλα αποκτούν άλλους ρόλους, κάποιες φορές ομοίως και οι άνθρωποι. Ο Μεταξάς, ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι, όλα κινούνται μέσα στη δίνη της Ιστορίας, έρχονται, φεύγουν, μετατοπίζονται, με μόνη σταθερή παρουσία τη θεία Μπέμπα, γαντζωμένη στην αισιόδοξη και φωτεινή πλευρά της ζωής, την ασυμβίβαστη και ισοβίως νεανική, κάτω από όλες τις συνθήκες και μέχρι τα βαθιά της γεράματα.
Ισμήνη Μπάρακλη
Η ΙΣΜΗΝΗ Χ. ΜΠΑΡΑΚΛΗ κατάγεται από το Ναύπλιο. Φοίτησε στο St. George Commercial College και εργάστηκε επί σειρά ετών σε μεγάλη οικονομική εφημερίδα ως Υπεύθυνη Εκδηλώσεων και Συνεδρίων. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού. Γράφει για παιδιά και μεγάλους. Από τις Εκδόσεις Ψυχογιός κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Το μυστικό της πεταλούδας, Σμύρνη. Κυνήγι μαγισσών, Το χελιδόνι του Βορρά και Η θεία Μπέμπα (σελ.: 288, τιμή: €15,50).
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος