Σήμερα που λήγει το Embargo για τις κριτικές, ας μοιραστούμε δύο λογάκια για τη νέα ταινία του M. Night Shyamalan, που βγαίνει στους κινηματογράφους.
Ποτέ δεν κατάφερε ο αγαπητός μας σκηνοθέτης να ξεπεράσει την επιτυχία της «6ης Αίσθησης». Φυσικά και ακολούθησαν επιτυχίες όπως ο «Άφθαρτος» ή ο «Οιωνός», το «Σκοτεινό χωριό» και το «Lady in the water», κανένα όμως δεν ήταν ισάξιο ή καλύτερο της ταινίας που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό. Μετά από αυτά όμως συνέχισαν το άνευρο «Συμβάν», η αψυχολόγητη μεταφορά του «τελευταίου Μαχητή των Ανέμων», το -θα μπορούσε να είναι και καλό- «After Earth», το WTF «Η Επίσκεψη», «Ο Διχασμένος» που δίχασε το κοινό, το πολυαναμενόμενο άτυπο σίκουελ του «Άφθαρτου» με τίτλο «The Glass» και ίσως η μέχρι πρότινος χειρότερη ταινία της φιλμογραφίας του, το «Old». Τί λέτε; Ο «Χτύπος στην Καλύβα» θα είναι εκκωφαντικός;
Τέσσερις άνθρωποι που ο καθένας αντιπροσωπεύει μια από τις παρακάτω αξίες (τη μία την αποσιωπούμε για να μην κάνουμε σπόιλερ), φροντίδα, ίαση, καθοδήγηση, θα απομονώσουν μια τριμελή οικογένεια ζητώντας τους να σκοτώσει κάποιος από αυτούς ένα μέλος της οικογένειας, με σκοπό να σωθεί η ανθρωπότητα. Άτυχοι είναι οι Έρικ, Γουν και Άντριου, που αναγκάζονται να ζήσουν μια απρόσμενη περιπέτεια. Η Σαμπρίνα, ο Λέοναρντ, ο Ρέντφορντ, η Έιντριαν βλέπουν ένα κοινό όραμα, που τους ζητάει να οδηγήσουν μια αγνή οικογένεια, η οποία αποτελείται από ένα ομόφυλο ζευγάρι και την υιοθετημένη από την Ασία κόρη τους, σε θυσία με όρους Αβραάμ και Ισαάκ.
Όλα ξεκινούν υπέροχα και πιστεύουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μία ενδιαφέρουσα ιστορία. Η μικρή Γουν μαζεύοντας πυγολαμπίδες και ακρίδες σε ένα βαζάκι, μαθαίνει από τον άνθρωπο που έμελλε να της διαλύσει την οικογενειακή γαλήνη πως ακρίδες (εκπροσωπούν το πέμπτο σάλπισμα / ακρίδες της αποκάλυψης) και πυγολαμπίδες (συνειρμικά είναι οι μικρές λάμψεις στο απόλυτο σκοτάδι) παγιδεύονται με τον ίδιο τρόπο: Κρατάς ήρεμες όσες βρίσκονται ήδη εγκλωβισμένες και προσθέτεις με ηρεμία τη νέα φυλακισμένη. Το ίδιο θα πάθει αυτή και οι πατεράδες της.
Όταν πλέον τα 7 πρόσωπα της ταινίας βρεθούν μέσα στην καλύβα, τα δύο θα βρεθούν δεμένα και η μικρή ηρωίδα εγκλωβισμένη. Συμβολικά ακολουθεί ένα κινούμενο σχέδιο φτιαγμένο για μικρά παιδιά που ο Λέοναρντ, δάσκαλος στο επάγγελμα, θα αναφέρει ότι του αρέσει αυτό που βλέπει γιατί «διδάσκει την ενσυναίσθηση και την ανοχή», σχόλιο που δύσκολα θα έκανε κάποιος για μια παιδική τηλεοπτική σειρά.
Από αυτό το σημείο και μετά το ενδιαφέρον σβήνει κλιμακωτά, καθώς μια σειρά από αυτοθυσίες θα δίνουν μια χρονική παράταση στην αποκάλυψη, αλλά όχι αρκετά πειστικά στοιχεία για να δεθείς με μια εκ των ομάδων.
Η δε ορθόδοξη κλιμάκωση της τρίτης πράξης μας βρίσκει αντιμέτωπους με το αδικαιολόγητο: πώς δηλαδή στην απόλυτη έκρηξη αδρεναλίνης, δεν αφήνεις τα ζωώδη ένστικτα σου να συμβαδίσουν με το κοινωνικό δίκαιο.
Μπορεί ο «οιωνός» να του έδωσε την «6η αίσθηση» αλλά ο ινδός σκηνοθέτης δεν μπόρεσε σε βάθος χρόνου να γίνει «άφθαρτος» όταν άρχισαν να του στερούνται οι μεγάλες εμπνεύσεις. Παγιδευμένος στη φόρμα της ανατροπής, που είναι σεναριακός αυτοσκοπός του δημιουργού, αγωνιά να ζήσει και να τροφοδοτηθεί από τη σκιά της επιτυχίας του. Και δυστυχώς, η αγωνία του δεν κρύβεται. Μοναδική ενδιαφέρουσα έκπληξη, ο David Bautista που από ρόλους περιπέτειας, δοκιμάστηκε σε κάτι πιο απαιτητικό και τα κατάφερε με μέτρο και άνεση.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος