Επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνας προτείνουν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο για να σωθεί η ανθρωπότητα με την βοήθεια της Σελήνης. Η ερευνητική ομάδα παρουσίασε στο Συνέδριο Αεροδιαστημικής IEEE, μια αναλυτική μελέτη σύμφωνα με την οποία προτείνει την δημιουργία μιας σύγχρονης «Κιβωτού του Νώε» που θα βρίσκεται κρυμμένη μέσα στους σωλήνες σεληνιακής λάβας του φεγγαριού και θα μπορούσε να φιλοξενήσει με την μέθοδο της κρυογονικής, δείγματα σπέρματος, σπόρων και αυγών για περισσότερα από 6,7 εκατ. είδη που ζουν στην Γη.
Η κιβωτός, ή η τράπεζα γονιδίων, θα βρίσκεται ασφαλής σε αυτές τις κοιλότητες και στις σπηλιές που σκάλισε η λάβα πριν από περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια χρόνια, και θα τροφοδοτείται από ηλιακούς συλλέκτες που θα βρίσκονται στην επιφάνεια της Σελήνης. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, μόνο η μεταφορά περίπου 50 δειγμάτων για το καθένα από τα 6,7 εκατομμύρια είδη, θα απαιτούσε 250 εκτοξεύσεις πυραύλων.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σχέδιο αυτό θα μπορούσε να προστατεύσει την άγρια ζωή του πλανήτη μας τόσο από φυσικά όσο και από ανθρωπογενή καταστροφικά σενάρια, όπως η έκρηξη ενός υπερηφαιστείου ή ένας πυρηνικός πόλεμος, και να διασφαλίσουν την επιβίωση των γονιδίων τους.
«Υπάρχει αυτή η ισχυρή σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της φύσης», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Τζέκαν Τάνγκα, επικεφαλής του Εργαστηρίου Διαστημικής και Επίγειας Ρομποτικής Εξερεύνησης (SpaceTREx) στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. «Πρέπει να προστατέψουμε τη βιοποικιλότητα και τα μέσα για τη διατήρησή της».
Η τεχνολογία που απαιτείται για αυτό το φιλόδοξο έργο δεν υπάρχει ακόμη, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε να κατασκευαστεί μέσα στα επόμενα 30 χρόνια. Μόνο αποθηκεύοντας τις γενετικές πληροφορίες κάπου αλλού στο ηλιακό σύστημα μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι θα επιβιώσει από τυχόν απειλές στη Γη, ανέφεραν οι ερευνητές.
Σωλήνες σεληνιακής λάβας
Το φεγγάρι ήταν η προφανής επιλογή για μια κιβωτό καθώς το ταξίδι στον πλανήτη αυτόν διαρκεί μόνο τέσσερις μέρες. Η οικοδόμηση μιας κιβωτού σε τροχιά γύρω από τη Γη επίσης δεν είναι αρκετά ασφαλής λόγω της αστάθειας της τροχιάς.
Ωστόσο, ένα άλλο όφελος από την κατασκευή μιας κιβωτού στο φεγγάρι είναι ότι μπορεί να κρυφτεί με ασφάλεια σε σωλήνες λάβας. Αυτά τα κοίλα σπήλαια και οι σήραγγες κάτω από την επιφάνεια σχηματίστηκαν κατά την ταραχώδη πρώιμη φάση δημιουργίας του ηλιακού μας συστήματος και έκτοτε παρέμειναν ανέγγιχτα. Οι σωλήνες λάβας θα μπορούν να προστατεύσουν την κιβωτό από τους μετεωρίτες και την ακτινοβολία που καταστρέφει το DNA.
Οι ερευνητές προτείνουν να χαρτογραφήσουν πρώτα αυτούς τους σωλήνες χρησιμοποιώντας ειδικά σχεδιασμένα ρομπότ ικανά να εξερευνήσουν αυτόνομα τα σπήλαια και τις σήραγγες. Τα μικροσκοπικά ρομπότ SphereX που έχουν σχεδιάσει οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χαρτογραφήσουν τους σωλήνες χρησιμοποιώντας κάμερες και LIDAR – μια μέθοδο τηλεπισκόπησης που χρησιμοποιεί φως με τη μορφή παλμικού λέιζερ για τη μέτρηση των αποστάσεων. Μόλις τα ρομπότ εντοπίσουν έναν κατάλληλο σωλήνα λάβας, τότε θα μπορούσε να ξεκινήσει η φάση της κατασκευής.
Χτίζοντας τη βάση
Η προτεινόμενη κιβωτός θα περιλαμβάνει δύο τμήματα πάνω και κάτω από το έδαφος. Τα γενετικά δείγματα θα φυλάσσονται σε μονάδες κρυοσυστημάτων μέσα στους σωλήνες λάβας που θα επικοινωνούν με την επιφάνεια, μέσω ανελκυστήρων.
Η κατασκευή της κιβωτού θα αποτελούσε τεράστια πρόκληση, αλλά ο Τάνγκα είπε ότι οι επερχόμενες αποστολές στη σελήνη της NASA και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) θα θέσουν τις βάσεις για αυτούς τους τύπους κατασκευαστικών έργων. Ο επιστήμονας προβλέπει επίσης ότι η μεταφορά των δειγμάτων στο φεγγάρι θα είναι η πιο δύσκολη και δαπανηρή πτυχή της κατασκευής της κιβωτού.
Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει ότι χρειάζονται 50 δείγματα από κάθε είδος για την επανεισαγωγή του στη Γη. Ωστόσο, αυτοί οι υπολογισμοί δεν περιλαμβάνουν τις εκτοξεύσεις που απαιτούνται για τη μεταφορά των απαραίτητων υλικών για την κατασκευή της κιβωτού.
«Η κατασκευή της κιβωτού και η μεταφορά των δειγμάτων θα κοστίσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια», λέει ο επιστήμονας.
Ωστόσο, για να διατηρηθούν τα δείγματα, θα πρέπει να φυλάσσονται σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες μεταξύ -180 έως -196 βαθμούς Κελσίου. Όμως, σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες, υπάρχει κίνδυνος να παγώσουν τα μεταλλικά συστατικά, να μπλοκάρουν ή ακόμη και να συγκολληθούν. Η λύση, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι η κβαντική ανύψωση. Αυτή η θεωρητική λύση είναι ουσιαστικά μια υπερφορτισμένη εκδοχή μαγνητισμού που χρησιμοποιεί υπεραγώγιμα υλικά για τη στερέωση αντικειμένων σε μαγνητικό πεδίο.
Αν και η κβαντική ανύψωση δεν είναι ακόμη δυνατή, θα είναι χρήσιμη μελλοντικά για άλλα κρυογονικά έργα όπως τα διαστημικά ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Οι ερευνητές λένε ότι θα χρειαστούν πιθανώς 30 χρόνια, αλλά αν η ανθρωπότητα έρθει αντιμέτωπη με μια επικείμενη υπαρξιακή κρίση, θα μπορούσε να επιτευχθεί πιο γρήγορα.
ΠΗΓΗ: LiveScience
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος