Αυστραλοί επιστήμονες ανακάλυψαν μία από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες αποικίες κοραλλιών στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, ο οποίος είναι το μεγαλύτερο σύστημα κοραλλιογενών υφάλων στη Γη.
Το τεράστιο κοράλλι ανήκει στο γένος Porites και έχει πλάτος 10,4 μέτρα και ύψος 5,3 μέτρα, γεγονός που το καθιστά το πιο πλατύ και το έκτο ψηλότερο κοράλλι στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο. Οι καταδύτες βρήκαν το συγκεκριμένο κοράλλι στα ανοικτά της ακτής του Goolboodi που ανήκει στα Palm Islands, στο Queensland της Αυστραλίας, και το ονόμασαν «Muga dhambi» – που σημαίνει «μεγάλο κοράλλι» στη γλώσσα των Manbarra, των αυτόχθονων κατοίκων της περιοχής.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το τεράστιο κοράλλι υπάρχει εδώ και 421 έως 438 χρόνια, δηλαδή προϋπήρχε του αποικισμού της Αυστραλίας. Η αποικία έχει επιβιώσει από αιώνες έκθεσης σε χωροκατακτητικά είδη, λεύκανσης των κοραλλιών και χαμηλές παλίρροιες, καθώς και από περίπου 80 μεγάλους κυκλώνες, δήλωσαν οι ερευνητές.
«Η δομή είναι πιθανώς μία από τις παλαιότερες στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο», δήλωσε στο Live Science ο Νέιθαν Κούκ, θαλάσσιος επιστήμονας στο Reef Ecologic, μια ΜΚΟ στην Αυστραλία που ειδικεύεται στα κοράλλια. Τα κοράλλια είναι αποικιακοί οργανισμοί που παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους από μια συμβιωτική σχέση με φωτοσυνθετικά φύκη που ονομάζονται Zooxanthellae. Η αποικία συνδέεται με έναν σκελετό από ανθρακικό ασβέστιο από το περιβάλλον θαλασσινό νερό, ο οποίος αναπτύσσεται αργά με την πάροδο του χρόνου.
Η απίστευτη περίμετρος του Muga dhambi είναι αποτέλεσμα του σκληρού σκελετού του, ο οποίος απαιτεί επιπλέον σταθερότητα στο νερό, ενώ τα πιο εύκαμπτα μαλακά κοράλλια απαιτούν μια λιγότερο σταθερή βάση
«Αυτές οι τεράστιες αποικίες αναπτύσσονται σε ημισφαιρικό σχήμα, δίνοντας πιθανώς προτεραιότητα στο πλάτος έναντι του ύψους για σταθερότητα», δήλωσε ο Κούκ. «Είναι δύσκολο για οποιοδήποτε είδος σκληρού κοραλλιού να αναπτυχθεί πολύ σε ύψος χωρίς να σπάσει».
Άλλα κοράλλια Porites στον Ειρηνικό αναπτύχθηκαν περισσότερο και από το Muga dhambi. Στην Αμερικανική Σαμόα, καταγράφηκε μια αποικία κοραλλιών με πλάτος 17 μέτρα και ύψος 12 μέτρα. Αυτός ο ύφαλος βρίσκεται εκτός του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου, αλλά υποδηλώνει την πιθανότητα να βρεθούν ακόμη μεγαλύτερες αποικίες Porites στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, δήλωσε ο Κούκ.
«Υπάρχουν πολλές ανεξερεύνητες γωνιές του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου», δήλωσε ο Κούκ. «Είναι πιθανό να υπάρχουν μεγαλύτερες αποικίες κοραλλιών που περιμένουν να καταγραφούν από επιστήμονες-πολίτες».
Αρχαίες αποικίες όπως η Muga dhambi παρέχουν στους επιστήμονες μια σπάνια ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για τις συνθήκες του υφάλου καθώς τα κοράλλια αναπτύσσονται.
«Οι μεγάλες αποικίες κοραλλιών είναι σαν ιστορικές αποθήκες που κρατούν μυστικά μέσα στους σκελετούς τους από ανθρακικό ασβέστιο», εξηγεί ο Κούκ.
Όπως και με τη λήψη πυρήνων από τα στρώματα πάγου της Ανταρκτικής τα οποία δείχνουν πώς έχουν αλλάξει οι ατμοσφαιρικές συνθήκες με την πάροδο του χρόνου, μπορούμε να πάρουμε δείγματα από σκελετούς κοραλλιών για να δούμε πώς έχουν αλλάξει οι ωκεάνιες συνθήκες στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, πρόσθεσε.
Δυστυχώς, αυτό μάλλον θα επιβεβαιώσει αυτό που οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν – ότι οι συνθήκες των ωκεανών γίνονται όλο και πιο αφιλόξενες για τα κοράλλια.
«Τα κοράλλια είναι ευαίσθητα στις περιβαλλοντικές αλλαγές και ιδίως στην αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας», δήλωσε ο Κούκ. «Υπήρξε μια μείωση της τάξης του 50% της κάλυψης των κοραλλιών στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο τα τελευταία 30 χρόνια».
Οι ερευνητές παραμένουν αισιόδοξοι ότι ακόμη και αν χαθεί η πλειονότητα της κάλυψης των κοραλλιών, ανθεκτικές αποικίες όπως η Muga dhambi θα μπορούσαν να συνεχίσουν να επιβιώνουν στο μέλλον. Η αποικία είναι σε πολύ καλή κατάσταση, με το 70% να αποτελείται από ζωντανά κοράλλια και το υπόλοιπο να καλύπτεται από σφουγγάρια και μη συμβιωτικά φύκη.
«Λόγω της αυξανόμενης σοβαρότητας και έντασης των διαταραχών στα οικοσυστήματα παγκοσμίως, κοράλλια όπως αυτό είναι όλο και πιο σπάνια», τόνισε ο Κουκ. «Ελπίζουμε ότι το Muga dhambi θα επιβιώσει για πολλά ακόμα χρόνια, αλλά αυτό θα απαιτήσει μια μεγάλη αλλαγή στις ανθρώπινες επιδράσεις».
Η μελέτη δημοσιεύθηκε online στις 19 Αυγούστου στο περιοδικό «Scientific Reports».
ΠΗΓΗ: Live Science
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος