Η Ελλάδα, διακόσια χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση, έχει εξελιχθεί σε ένα «διεθνή παράγοντα σταθερότητας, που σέβεται τις υποχρεώσεις της και διεκδικεί τα δικαιώματα της, όπως βέβαια αυτά προκύπτουν από το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις» τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, μιλώντας διαδικτυακά σε εκδήλωση, την οποία διοργάνωσε την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και η Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων εορτασμού για τα διακόσια χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821.
«Σήμερα, λοιπόν, διακόσια χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση, η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει έναν κρίσιμο ρόλο τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, αποτελώντας πυλώνα σταθερότητας ασφάλειας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου» τόνισε ο κ. Παναγιωτόπουλος και συνέχισε:
«Μέσα από το πέρασμα των χρόνων, η Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε ένα διεθνή παράγοντα σταθερότητας, που σέβεται τις υποχρεώσεις της και διεκδικεί τα δικαιώματα της, όπως βέβαια αυτά προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις. Επίσης, ισχυροποιεί την παρουσία της σε χώρους εθνικού ενδιαφέροντος και αντιμετωπίζει, αποτελεσματικά και σθεναρά, οποιαδήποτε πρόκληση απειλή , ή ενέργεια, που στρέφεται ενάντια στην κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα».
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας επεσήμανε ότι εκείνη την εποχή ο συσχετισμός ισχύος κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821 ήταν «συντριπτικά» υπέρ των στρατευμάτων των Οθωμανών, αλλά αυτό δεν έκαμψε το αγωνιστικό φρόνημα των επαναστατημένων ελλήνων και πρόσθεσε:
«Οι αρετές της ανδρείας, της φιλοπατρίας, της καρτερίας, αλλά και η τακτική σκέψη και, τελικά, η φλόγα της ψυχής που διέθεταν οι έλληνες αγωνιστές ήταν τα κύρια στοιχεία, που τελικά μετέτρεψαν τα μειονεκτήματά τους σε στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους…. Με σύνθημα το: ”Ελευθερία, ή Θάνατος” ο υπόδουλος ελληνισμός εξεγέρθηκε, ξεκινώντας την ηρωική του πορεία προς την απελευθέρωση του Γένους».
«Η επανάσταση του 1821, πέρα από τα κρίσιμα διδάγματα που μας παρέχει σε γεωπολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, αποτελεί στην ουσία το εναρκτήριο γεγονός του νεώτερου ελληνικού κράτους» συνέχισε ο κ. Παναγιωτόπουλος και υπογράμμισε: «Ταυτόχρονα, είναι η γέφυρα, που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου και εάν χρειαστεί μας υποδεικνύει και το καθήκον μας να τον υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο, όπως έκαναν οι ηρωικοί πρόγονοι μας».
Ο υπουργός αναφέρθηκε στο μαχητικό πνεύμα και στην στρατιωτική ευφυΐα των Ελλήνων επαναστατών του 1821, στο κίνημα των φιλελλήνων εκείνης της εποχής και στην «ανεκτίμητη συνεισφορά της εκκλησίας», που «κράτησε ζωντανή την εθνική συνείδηση» και η οποία, όπως είπε ο υπουργός, «ήταν και είναι παρούσα σε όλους τους μεγάλους αγώνες του έθνους». Έκανε, επίσης, ιδιαίτερη αναφορά σε γεγονότα υψηλού συμβολισμού, όπως τη «Σφαγή της Χίου» και την «Έξοδος του Μεσολογγίου», που είχαν τεράστιο αντίκτυπο στο φιλελληνικό ρεύμα της Ευρώπης, καθώς και στη «Ναυμαχία του Ναβαρίνου», που αποτέλεσε κορυφαίο στρατιωτικό γεγονός και «απόδειξη της έμπρακτης υποστήριξης των συμμάχων της Ελλάδας στο δίκαιο αίτημα των Ελλήνων για ελευθερία και αυτοδιάθεση», καθώς και κομβικό σημείο για την έκβαση της ελληνικής επανάστασης.
Τέλος, ο κ. Παναγιωτόπουλος ευχαρίστησε την Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και το ΑΠΘ για τη διοργάνωση της εκδήλωσης με θέμα: «Από τα Καλάβρυτα στο Ναβαρίνο: Η στρατιωτική αφήγηση της Επανάστασης», η οποία ήταν ενταγμένη, στο πλαίσιο του επετειακού έτους 2021 για τον εορτασμό των 200 χρόνων από ελληνική επανάσταση του 1821.
Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα του ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, στο πλαίσιο της ίδιας εκδήλωσης υπογράμμισε τη σημασία του συνθήματος «Ελευθερία ή Θάνατος», που δονούσε τις ψυχές των επαναστατών και αναφέρθηκε στο νόημα του, το οποίο έκαναν πράξη οι αγωνιστές του 1821.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ – Φώτο αρχείου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος