Ράβοντας μέσα σε ένα φορτηγάκι, από το πρωί μέχρι το βράδυ, στους δρόμους της Μαλαισίας

Η περιφέρεια Σελανγκόρ έχει τη μεγαλύτερη οικονομία στη Μαλαισία, όσον αφορά το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Έχει υποδομές, όπως αυτοκινητόδρομους και μέσα μεταφοράς. Έχει και τίτλο: αυτόν της «πιο αναπτυγμένης περιφέρειας της Μαλαισίας». Σε έναν από τους δρόμους της, περνάει τη ζωή του ο Μοχάμεντ Χουσίν. Είναι ράφτης. Έχασε το μαγαζί του, και τώρα, ράβει μέσα στο φορτηγάκι του. Από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Το Σαχ Αλάμ είναι πολύ κοντά στην πρωτεύουσα. Κάθε πρωί ο Μοχάμεντ φτάνει στο «σημείο του» με το μικρό του όχημα. Ανοίγει τη ραπτομηχανή και πιάνει τις κλωστές του. Συντηρεί, εκτός από τον εαυτό του, τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους. Είχε δικό του κατάστημα. Πριν από τέσσερα χρόνια κάηκε σε μια πυρκαγιά. Αδυνατώντας να καλύψει τα υψηλά ενοίκια, αναγκάστηκε να δουλεύει μέσα στο φορτηγάκι, από την ώρα που βγαίνει ο ήλιος, μέχρι το βαθύ σκοτάδι.

Η φτώχια, και η μεζούρα της

[blocktext align=”right”]Το χρέος των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 9,9% μεταξύ 2013-2014[/blocktext]Το 2014, το όριο της φτώχιας στη Σελανγκόρ ορίστηκε στα 1.500 ρινγκίτ τον μήνα. Αυτό σημαίνει 326 ευρώ. Και σημαίνει, ακόμη, ότι πάνω από το 30% του πληθυσμού της ζει σήμερα στη φτώχια. Ο κυβερνήτης Αζμίν Άλι παρακινούσε λίγο νωρίτερα την τοπική κυβέρνηση να ανεβάσει το όριο της φτώχιας ώστε να “προσαρμοστεί” στις πραγματικές οικονομικές συνθήκες. «Όλοι οι άντρες και οι γυναίκες που εργάζονται θα έπρεπε να παίρνουν έναν μισθό ο οποίος θα τους επιτρέπει να ζουν αξιοπρεπώς οι ίδιοι και οι οικογένειές τους», έλεγε τότε.

Το πώς μετριέται η φτώχια στη Μαλαισία είναι, πάντως, ένα ερώτημα, και για τους ίδιους τους κατοίκους της. Η κεντρική κυβέρνηση λέει ότι η φτώχια έχει μειωθεί. Αλλά η εφημερίδα The Malaysian Insider είχε αμφιβολίες, και έγραφε το 2014. «Το αν η φτώχια έχει μειωθεί στη Μαλαισία εξαρτάται από το πώς μετράται. Η κεντρική διοίκηση εμπιστεύεται απόλυτους αριθμούς για τη φτώχια».

Τα στοιχεία που επικαλούνταν η εφημερίδα -και όχι μόνο αυτή- περιλαμβάνονταν στην έκθεση Malaysian Human Development Report-MHDR την ίδια χρονιά. Και τι έλεγε αυτή;

«Ο αριθμός των κατοίκων της χώρας που ζουν σε σχετική φτώχια αυξάνεται από το 2007. Εκείνη τη χρονιά, το 17,4% ζούσε σε σχετική φτώχια, το 19,3% το 2009, και το 20% το 2012.»

Η έκθεση αναφερόταν και στην τεράστια ανισότητα στη χώρα. «Η εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα στο ανώτατο 20% και το κατώτατο 40% των νοικοκυριών σε απόλυτους αριθμούς, έχει στην πραγματικότητα αυξηθεί κατά την περίοδο μεταξύ 1970-2012. Για παράδειγμα, το εισοδηματικό χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών σκαρφάλωσε 13 φορές σε αυτό το διάστημα». Και η αναφορά συνεχίζει, «ο συνολικός πλούτος των 40 πλουσιότερων μαλαισιανών το 2012 είναι ίσος με το 22% του Ακαθάριστου Προϊόντος της χώρας, αύξηση  σε σχέση με το 15,7% το 2006. Σε σχετικούς όρους, τα 40 πλουσιότερα άτομα είναι στην πραγματικότητα πολύ πλουσιότερα από τα 40 πλουσιότερα άτομα από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σιγκαπούρη ή την Ταϊλάνδη.»

Οι άστεγοι στους δρόμους της πρωτεύουσας

«Οι άστεγοι προτιμούν να κλέβουν ή να επαιτούν για χρήματα και φαγητό, παρά να έχουν μια κανονική ζωή», έλεγε το 2014 υπουργός της μαλαισιανής κυβέρνησης -ο υπουργός για θέματα οικογενειών και κοινοτήτων. Οι ίδιοι οι άστεγοι, και οι αλληλέγγυοι σε αυτούς, έχουν μια εντελώς διαφορετική ιστορία να διηγηθούν.

Στην πρωτεύουσα Κουάλα Λουμπούρ ζει το ¼ του πληθυσμού της χώρας. Ο αριθμός των άστεγων στη Μαλαισία αυξάνεται, για μια σειρά από λόγους, έγραφε το 2014 το Think Progress. Δεν υπάρχει δίχτυ ασφαλείας για τους άνεργους, ο κατώτατος μισθός συχνά δεν εφαρμόζεται και το κόστος της στέγασης έχει εκτοξευθεί. Παρότι η οικονομία της Μαλαισίας «ανθούσε» τις περασμένες δεκαετίες, τα αποτελέσματα δεν έφτασαν σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας. Το αντίθετο, θεωρείται μία από τις χώρες με τις μεγαλύτερες ανισότητες στον κόσμο, με ελαφρά μεγαλύτερη ανισότητα στο εισόδημα, σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, υπάρχει πολύ μικρή κυβερνητική στήριξη για αυτούς που ζουν στον δρόμο.

Η ραγδαία αστικοποίηση, και το κόστος ζωής

Η Μαλαισία αναπτύχθηκε οικονομικά εξαιτίας της διαδικασίας εκβιομηχάνισης μεταξύ 1970 και 1997, πριν από την ασιατική κρίση του 1998-2005. Πολλοί νέοι μετανάστευσαν στις αστικές περιοχές για να δουλέψουν στις βιομηχανίες. Αυτό προκάλεσε μεγάλη αύξηση του αστικού πληθυσμού.

Υπάρχει αυξανόμενο κόστος ζωής στα αστικά κέντρα της Μαλαισίας, σημειώνει το fig.net. «Η ραγδαία ανάπτυξη είχε συνέπειες στους φτωχούς ανθρώπους στις αστικοποιημένες περιοχές. Η ραγδαία αστικοποίηση που συνέβη στις πόλεις της Μαλαισίας τις τελευταίες τρεις δεκαετίες», έφερε αλλαγές «που θα υποβάθμιζαν τις ζωές κάποιων ανθρώπων σε ‘αστική φτώχια’». Για πολλούς, η φτώχια σήμερα είναι πολύ πιο σύνθετη από την «έλλειψη χρημάτων», συνεχίζει η ανάλυση, καθώς είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν το άνοιγμα του μονοπατιού σε αυτή. Ο όρος φτώχια μπορεί, επίσης, να αναφέρεται σε διαφορετικές αρνητικές κοινωνικές και ψυχικές καταστάσεις, όπως η οικιακή βία, το έγκλημα, η ανεπάρκεια κοινωνικών επενδύσεων και η άνιση παροχή υπηρεσιών.

Αλλά η πορεία προς το μοντέλο της «αναπτυγμένης χώρας» δε σταματά. «Ιστορικά, έχουμε ένα περιβάλλον χαμηλών μισθών», είπε πρόσφατα εκπρόσωπος των εργοδοτών μιλώντας για την ασφάλιση. Και συνέχισε, «η πραγματικότητα είναι ότι δε μπορείτε πια να συνταξιοδοτείστε και να απολαμβάνετε τη ζωή στα 55. Αυτή είναι η τάση στις αναπτυγμένες χώρες, και φτάνουμε εκεί».

Υ.Γ. Η χώρα βρίσκεται στη δίνη της υπόθεσης του εντοπισμού 681 εκατομμυρίων δολαρίων στον προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό του πρωθυπουργού Νατζίμπ, και της σχέσης του με κρατικό ταμείο το οποίο ο ίδιος είχε δημιουργήσει. Αθωώθηκε, με πόρισμα του εισαγγελέα -που είχε νωρίτερα αντικατασταθεί- ο οποίος έκρινε ότι τα χρήματα «ήταν δώρο από τη βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας» και «δεν υπήρξε εγκληματική δράση ή διαφθορά». Όλα αυτά, γράφει το BBC, την ώρα που πολλοί μαλαισιανοί «παλεύουν» με το αυξανόμενο κόστος ζωής, και δείχνουν μεγάλη απροθυμία να πληρώσουν τον νέο φόρο κατανάλωσης. Και που, αν κρίνει κανείς από την περίπτωση του Μοχάμεντ, μάλλον, δεν απολαμβάνουν και τόσο τη ζωή.

πηγές: Thinkprogress, The Ant Daily, Journal of Geography and Geology, The Rakyatpost, msn, MHDR, BBC

φωτογραφίες: ΑΠΕ/ΜΠΕ