Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ξανά σε δημόσια πολιτική ομιλία: Μέσα σε 28 χρόνια γράψαμε ιστορία – Βαθιά απογοητευμένος από τον Πούτιν

Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής

Ύστερα από δυόμιση χρόνια απουσίας από δημόσια πολιτική εκδήλωση, σήμερα το απόγευμα ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εμφανίστηκε ξανά. Το έκανε με μία ομιλία-χείμαρρο, την οποία εκφώνησε στο τέλος του συνεδρίου του κόμματός του, Forza Italia,στο ξενοδοχείο Parco dei Principi της Ρώμης.

Ο 85χρονος Καβαλιέρε προέβη σε αυτό που φάνηκε από τους τόνους ως μια πολιτική επιστροφή. Σήμερα είναι ένα νέο ‘κατηφόρισμα στο γήπεδο’ τόνισε ο Μπερλουσκόνι, χρησιμοποιώντας τον ίδιο ποδοσφαιρικό όρο που είχε χρησιμοποιήσει πριν από 28 χρόνια “γνωρίζοντας ότι όλο αυτό είναι απαραίτητο και αναντικατάστατο για το μέλλον της Ιταλίας”.

Θερμό ήταν το καλωσόρισμα της αίθουσας, στο οποίο ο Καβαλιέρε ανταποκρίθηκε λέγοντας “μην συνεχίσετε γιατί πονάει η καρδιά μου. Το χειροκρότημά σας, η ζεστασιά σας, κάνει την καρδιά μου να πονάει”.

Τονίζοντας πως “σε αυτά τα 28 χρόνια γράψαμε ιστορία” υπογράμμισε πως “δημιουργήσαμε διπολισμό στην Ιταλία, κάναμε δυνατή την ύπαρξη μιας Κεντροδεξιάς κυβέρνησης, μιας Κεντροδεξιάς που δεν θα υπήρχε ποτέ χωρίς εμάς, δεν θα υπήρχε σήμερα, και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καν στο μέλλον”.

Ο Καβαλιέρε επικεντρώθηκε στη σημασία της Κεντροδεξιάς συμμαχίας (“Καταφέραμε να αποφύγουμε την ανάληψη της εξουσίας από την κομμουνιστική Αριστερά”) υπογραμμίζοντας την γραμμή του κόμματός του αλλά και με μια αιχμή κατά του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας.

“Είμαστε διαφορετικοί από τους φίλους και συμμάχους μας, με τους οποίους μας δένει μια σχέση πίστης, εκτίμησης, που μοιραζόμαστε και που επαληθεύουμε καθημερινά στη διακυβέρνηση πολλών περιφερειών και πολλών δήμων μαζί. Μια σχέση” τόνισε ο Μπερλουσκόνι “που δεν απέτυχε ούτε με τη γέννηση της κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης και εθνικής ενότητας (του Μάριο Ντράγκι), όταν τα Αδέλφια της Ιταλίας (της Τζόρτζια Μελόνι) έχασαν, κατά τη γνώμη μου, την ευκαιρία, μπαίνοντας στην κυβέρνηση, να συμμετάσχουν στην επανεκκίνηση της Χώρας με τις ιδέες της, τα προγράμματά της, τις γυναίκες και τους άνδρες του”.

Ο ηγέτης του κόμματος Forza Italia, με προφανή ματιά στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που βλέπουν την Κεντροδεξιά συμμαχία να ξεπερνά στο σύνολο το 40% στις προθέσεις ψήφου των Ιταλών, επίσης τόνισε πως “σε αυτήν την Κεντροδεξιά συμμαχία είμαστε προφανώς αποφασιστικοί. Αριθμητικά, γιατί χωρίς εμάς δεν υπάρχει δυνατή πλειοψηφία, ούτε η Δεξιά ούτε, παραλόγως, η Αριστερά. Αλλά πάνω από όλα είμαστε αποφασιστικοί όσον αφορά τις πολιτικές αποφάσεις, κάτι που έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία” και ολοκλήρωσε την σκέψη λέγοντας “εκπροσωπούμε λοιπόν το Κέντρο”.

Αναφερόμενος στην Κυβερνητική Συμμαχία του Ντράγκι, δεν παρέλειψε μια προειδοποιητική βολή προς αυτήν, ειδικά όσον αφορά τα φορολογικά και κτηματολογικά μέτρα: “Είμαστε πιστοί (στην Κυβέρνηση) και θα είμαστε μέχρι τέλους, αλλά δεν μπορούμε να απαρνηθούμε την ταυτότητά μας υποστηρίζοντας μέτρα που οδεύουν κατά των αρχών μας. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ σε καμία κυβέρνηση, όπως και δεν το επιτρέψαμε ποτέ, να βάλει τα χέρια της στις τσέπες των Ιταλών. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ σε καμία κυβέρνηση να χτυπήσει το σπίτι, που είναι ιερό για εμάς, είναι το σύμβολο της ενότητας και της συνέχειας της οικογένειας”.

Υψίστης σημασίας, αναμενόμενη και πόσο μάλλον αναπόφευκτη η αναφορά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη ρωσική εισβολή εις βάρους της Ουκρανίας αλλά και στον Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο ο Καβαλιέρε, όπως είναι γνωστό, διατηρεί (ή μάλλον διατηρούσε;) μια σχέση φιλίας. 

“Δεν μπορώ και δεν θέλω να κρύψω το γεγονός ότι είμαι βαθιά απογοητευμένος και στενοχωρημένος από τη συμπεριφορά του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος έχει αναλάβει μια σοβαρότατη ευθύνη απέναντι σε όλο τον κόσμο. Τον είχα γνωρίσει πριν από είκοσι χρόνια και πάντα μου φάνηκε άνθρωπος της δημοκρατίας και της ειρήνης” είπε ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. 

“Η επιθετικότητα κατά της Ουκρανίας, αντί να φέρει τη Ρωσία στην Ευρώπη, την έφερε στην αγκαλιά της Κίνας. Κρίμα, κρίμα!” τόνισε ο Καβαλιέρε, ο οποίο συνέχισε λέγοντας πως “μπροστά στη φρίκη των σφαγών αμάχων στην Μπούχα και σε άλλες ουκρανικές τοποθεσίες, πραγματικά εγκλήματα πολέμου, η Ρωσία δεν μπορεί να αρνηθεί την ευθύνη της. Αντίθετα θα πρέπει, προς το συμφέρον της, να εντοπίσει και να δικάσει τους δράστες συμπεριφορών που ο νόμος και η ηθική θεωρούν απαράδεκτες, ακόμη και εν καιρό πολέμου”.