Στο ρόλο που επιχείρησε να παίξει η Τουρκία στα πρόσφατα γεγονότα με την ανταρσία της Βάγκνερ στη Ρωσία, αναφέρθηκε μιλώντας στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Σαββατοκύριακο από τις 6», ο Δημήτρης Σταθακόπουλος διδάκτωρ Παντείου – Νομικός, Τουρκολόγος.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά: «Θα προτάξω την νομική μου ιδιότητα για να πω ότι είδαμε χθες τίτλους περί εμφυλίου. Να πούμε ότι εμφύλιος δεν μπορεί να θεωρηθεί η σύγκρουση μιας ομάδας μισθοφόρων ποικίλων καταλόγων, βεβαίως σαφώς δομημένη από τις μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας, αλλά ποικίλλων καταλόγων γνωρίζουμε.
Άρα λοιπόν μια τέτοιου είδους σύγκρουση, η οποία απεφεύχθη τέλος [πάντων, δεν μπορεί να θεωρηθεί εμφύλιος γιατί δεν είναι ένας λαός που χτυπιέται μεταξύ του για ιδεώδη. Άρα λοιπόν το αφήνουμε αυτό. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά την ειδικότητά μου και αυτό που μου πέφτει λόγος αναφορικά με τον Ερντογάν.
Ο Ερντογάν για άλλη μια φορά ήθελε να παίξει τον ρόλο του ιδιαίτερου, τον διαμεσολαβητή δηλαδή, είδαμε ότι τον έπαιξε ο Λουκασένκο βεβαίως τελικά, της Λευκορωσίας ο πρόεδρος, αλλά θα ήθελε πάρα πολύ να μεσολαβήσει πάλι ο Ερντογάν και να φανεί πάλι. Από εκεί και πέρα ίσως υπήρχε και μια αμοιβαιότητα γιατί όπως γνωρίζουμε και όπως είχαμε μάθει από τη ειδησεογραφία του 16 είχε ενημερωθεί ο Ερντογάν από τον Πούτιν για το πραξικόπημα. Επομένως υπάρχει μια αμοιβαιότητα έκτοτε πολύ στενή, όπως γνωρίζουμε και στα θέματα των οπλικών συστημάτων κτλ.
Τώρα τι θα μπορούσε να πει δηλαδή τι εικάζω ότι πιθανολογώ ότι θα μπορούσε να έχει πει στο τηλέφωνο αυτό ο Ερντογάν Σαφώς ότι σε στηρίζω και δεν πρόκειται μέσα από την Τουρκία να τροφοδοτηθεί η ομάδα πχ μέσω του αεροδρομίου Ροστόφ. Αυτό το θεωρώ σχεδόν σίγουρο, σκεπτόμενος τη λογική του προέδρου Ερντογάν. Από την άλλη μεριά όμως, αν και εφόσον είχε βάθος αυτή η στάση, τότε δεν αποκλείεται να είχε πατήσει το μάτι ο Ερντογάν και σε αυτούς οι οποίοι θα στήριζαν την κίνηση αυτή τη στάση της Βάγκνερ, δηλαδή το να πατάει σε δύο βάρκες είναι το συνηθισμένο για τον Τούρκο πρόεδρο και γενικά για τη στάση της Τουρκίας Ιστορικά μην ξεχνάμε το βιβλίο του Φρανκ Βέμπερ από το 1985 σε μετάφραση και πρόλογο του καθηγητή Βερέμη »Ο επιτήδειος ουδέτερος» για τη στάση γενικώς της Τουρκίας σε τέτοιες καταστάσεις και μας το έχει αναδείξει. Επομένως τώρα τι μέλλει γενέσθαι. Δεν είμαι ειδικός στα θέματα Ρωσίας απ’ ότι έχω διαβάσει και απ’ ότι πιθανολογώ και όπως θυμόσαστε και πέρσι με τον πόλεμο τα σχόλιά μου σχετίζονταν πάντοτε ο πόλεμος και η Τουρκία».
Συνεχίζοντας ο Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, επισήμανε ότι: «Σχετικά με τον πόλεμο δεν θέλω να μπαίνω σε χωράφια άλλων ειδικοτήτων, όμως πιθανολογώ ότι ο κύκλος Πούτιν, ο στενός κύκλος ο ένας ομόκεντρους λίγο πιο ανοιχτός και ένας τρίτος γιατί περίπου έτσι είναι η διάταξη σε καθεστώτα τα οποία είναι έτσι δεσποτικά, ασχέτως τούτου του χαρακτηρισμού δημοκρατία ρεπούμπλικα η οτιδήποτε. Και η Τουρκία έχει τέτοια χαρακτηριστικά και τους λέμε δεσποτικούς τους ηγέτες διότι κυβερνούν βεβαίως με την ψήφο, αλλά τέλος πάντων κυβερνούν πάρα πολλά χρόνια, μια εικοσαετία. Άρα δεν μπορούμε, δεν έχουμε εναλλαγή κυβερνήσεων, δεν έχουμε εναλλαγή κυβερνώντων προσώπων.
Άρα σαφώς πρόκειται περί μιας δεσποτείας, ό,τι όνομα και αν φέρει. Ο κύκλος του Πούτιν, αν σπάσει ο στενός του κύκλος, τότε πράγματι μπορούμε να δούμε ανατροπές συνηθισμένες στην ιστορία, αλλά που έχουμε να δούμε σε σύγχρονη ιστορία αρκετό καιρό σε τέτοια επίπεδα, σε τέτοιου είδους ηγεσίες και χώρες.
Τόνισε επίσης τα γρήγορα αντανακλαστικά της τουρκικής κυβέρνησης, στο θέμα αυτό, λέγοντας: «Εδώ πρέπει πέραν της πρωτοβουλίας του Ερντογάν που την έχει, δεν μπορεί κάποιος να πει ότι είναι ετερόφωτος, αυτόφωτος είναι. Σε κάθε περίπτωση όμως θεωρώ ότι ο ρόλος τουΧακάν Φιντάν που είχε και έχει τις επαφές και ειδικά τώρα με το οφίκιο που έχει, το ονόμασε το Υπουργείο Εξωτερικών με τον όρο που ήθελαν οι Οθωμανοί. Είναι σαν να έλεγε κάποιος Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος ότι ανέλαβα το οφίκιο των θεμάτων εξωτερικών Υποθέσεων. Κάπως έτσι ονόμασε το Υπουργείο Εξωτερικών ο Χακάν Φιντάν. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, θεωρώ ότι έπαιξαν ρόλο και τα ανακλαστικά, τα γρήγορα, ακαριαία θα μπορούσαμε να πούμε και ίσως πιο γρήγορα ακόμα και από αυτά που εμείς μάθαμε δημόσια».
Ως προς το αν η Τουρκία εμφανίζεται σαν «αναγκαίο κακό για τη Δύση», λόγω του διαμεσολαβητικού ρόλου που επιχειρεί να παίξει στην περιοχή, ο κ. Σταθακόπουλος ανέφερε πως: «Γι’ αυτό και η ανοχή της Δύσης. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα. Επίσης η Τουρκία σε μία αντιδιαστολή με εμάς στις συμμαχίες που συμμετέχει λέει είμαι εδώ στη συμμαχία και είμαι διατεθειμένος να κάνουν τη “βρώμικη δουλειά”, πράγμα το οποίο η Ελλάδα, για μένα καλώς, αλλά τέλος πάντων εδώ υπάρχουν πολλές απόψεις, δεν είναι διατεθειμένη να κάνει. Ξαναλέω καλώς.
Αυτό είναι μια υποκειμενική άποψη, αλλά μπορεί να λέγαμε ότι πρέπει να είμαστε πιο δυναμική συμμαχία. Με ενδιέφερε τόσο και να είχαμε και πιο πολλά οφέλη. Αλλά η Τουρκία είναι διατεθειμένη και γι’ αυτό και η ανοχή της Δύσης να κάνει τη βρώμικη δουλειά, να λειτουργήσει ως Δούρειος ίππος, να το πω έτσι εντός και εκτός εισαγωγικών, συχνά να διεμβολίσει καταστάσεις, να φέρει σε επαφή.
Και αυτό το έχει καταφέρει λόγω κυρίως της ρωσικής θέσης, Αλλά δεν πρέπει να απαξιώνουμε και το βλέπουμε στην πράξη πως γίνεται και τον ρόλο του προέδρου Ερντογάν ως προσωπικότητα, ως ηγέτη. Μπορεί να μη μας αρέσει, μπορεί να είναι δεσποτικός, μπορεί να ολοκληρωτικός, μπορεί να έχει 30% τουλάχιστον του λαού του αντίθετο, αλλά έχει ένα 70% του λαού το οποίο είναι αντιδυτικό, οι οποίοι κατά 52% τον ψήφισαν τον ίδιο. Υπάρχουν κι άλλοι αντιδυτικοί Τούρκοι οι οποίοι δεν τον ψήφισαν αλλά συνεχίζουν να είναι αντιδυτικοί».
Τέλος, ο κ. Σταθακοπουλος σχολίασε πως: «Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σχεδόν με αυθάδεια σε όποιους λέμε ότι δεν μπορείς να πατάς σε δύο βάρκες, ειδικά στην πολιτική και την εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν με αυθάδεια σχεδόν μας λέει κοιτάξτε να μαθαίνετε Πώς γίνεται δηλαδή ξαναλέω, δεν απαξιώνουμε την προσωπικότητα και τις ικανότητες που έχει αυτός και τα στελέχη του.
Σε καμία περίπτωση και πρέπει τον αντίπαλό σου πάντως να τον υπολογίζεις. Όμως η Τουρκία είναι μαγαζί γωνία. Γεωπολιτικά είναι δέσμια της γεωγραφίας της το σημείο που είναι. Και όπως είχα πει θεωρώ ότι οι κοινοί σύμμαχοι που έχουμε οι τρίτοι δηλαδή βλέπουν την Ελλάδα και την Τουρκία το οπτικοποιώ λίγο, ως μια κλειδαριά όπου ξεκλειδώνει πολλά πράγματα η κλειδαριά ως ενιαίος χώρος Βορρά-Νότου, ανατολή, δύση όπου αφαλός της κλειδαριάς το λέω έτσι λίγο σχηματικά είναι η Ελλάδα και ο μηχανισμός της κλειδαριάς είναι η Τουρκία.
Το ένα δεν λειτουργεί χωρίς το άλλο. Έτσι μας βλέπουν οι κοινοί σύμμαχοι που έχουμε. Γι’ αυτό και οι προτροπές βρείτε τα, μην τσακώνεστε. Ειδικά εν μέσω και του πολέμου στην Ουκρανία είδαμε πάλι πώς θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο. Δεν πρόλαβε ο Ερντογάν, παρότι αντέδρασε γρήγορα, πάρα πολύ γρήγορα. Εντούτοις έτσι μας βλέπουν. Γι’ αυτό και η ανοχή, ξαναλέω, των κοινών συμμάχων που έχουμε προς την Τουρκία».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος