Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου
Μια σκληρή παρτίδα πόκερ για το ελληνικό χρέος παίζεται μέσα στους επόμενους δύο μήνες και η ελληνική πλευρά ελπίζει ότι μέχρι τότε θα επιτευχθεί ένας συμβιβασμός ο οποίος θα επιτρέψει να υλοποιηθεί το «καλό σενάριο» για τη χώρα μας.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι επαφές του Έλληνα πρωθυπουργού στο περιθώριο της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες, έστω κι αν στην πραγματικότητα το ζήτημα του ελληνικού χρέους αποτελεί ένα τμήμα του «πακέτου» των ζητημάτων που χωρίζουν τις ΗΠΑ από τη Γερμανία.
Οι ΗΠΑ συνδέουν το ελληνικό ζήτημα με τη γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή και αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στη σταθεροποίηση της χώρας μας, ιδιαίτερα καθώς η γειτονική Τουρκία προσεγγίζει πλέον τη Ρωσία σε πολλά επίπεδα.
Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι οι ΗΠΑ είχαν υιοθετήσει ανάλογη στάση και στο παρελθόν, αλλά το «παιχνίδι» στην Ευρώπη καθόριζε η Γερμανία. Είναι γνωστό άλλωστε ότι παλαιότερα, σε ανάλογη περίσταση ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είχε διαμηνύσει στον Αμερικανό ομόλογό του: «Εμείς πληρώνουμε την Ελλάδα, εμείς θα λύσουμε το ζήτημα».
Το ζήτημα όμως σήμερα είναι ότι ο κ. Σόιμπλε, ο οποίος αρνείται να συζητήσει το ζήτημα του χρέους πριν τις γερμανικές εκλογές που θα γίνουν σε ένα χρόνο, βρίσκεται απέναντι στο σύνολο των διεθνών παραγόντων, όπως το ΔΝΤ, η Κομισιόν, η ΕΚΤ αλλά και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, που αφενός δεν θέλουν νέο κύκλο προβλημάτων στην ευρωζώνη, ενώ διαφωνούν και με τις οικονομικές επιλογές των Γερμανών.
Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές προϋποθέσεις για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός, με μια απόφαση που θα δώσει ένα «σήμα» διεθνώς ότι το ελληνικό χρέος είναι πλέον υπό έλεγχο σε μακροχρόνια βάση, έστω κι αν δεν υπάρξει οριστική λύση.
Ένας τέτοιος συμβιβασμός θα μπορούσε να γίνει με μια απόφαση του Eurogroup η οποία θα προσδιορίζει συγκεκριμένες μεσοπρόθεσμες ρυθμίσεις για το χρέος, έστω και με την πρόβλεψη ότι αυτές θα ενεργοποιηθούν μετά το 2018 και μόνον εφόσον ολοκληρωθεί ικανοποιητικά το τρέχον πρόγραμμα -για να ικανοποιηθούν και οι Γερμανοί.
Κάτι τέτοιο δεν θα λύσει το ζήτημα του ελληνικού χρέους, αλλά θα αποτελέσει τη βάση για να ξεκινήσει μια αλληλουχία γεγονότων η οποία ελπίζεται ότι θα οδηγήσει σε σταθεροποίηση και ανάκαμψη της οικονομίας.
Στην πραγματικότητα, στόχος είναι οι όποιες αποφάσεις για το χρέος να δώσουν τη βάση για να εντάξει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο πρόγραμμα αγορών που υλοποιεί και τα ελληνικά ομόλογα με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν οι αποδόσεις τους και έτσι να μπορέσει η Ελλάδα να εκδώσει νέα ομόλογα.
Εφόσον η χώρα μας μπορεί να δανείζεται εκδίδοντας νέα ομόλογα, θα μπορεί να αποπληρώνει τους δανειστές με χρήματα που θα «τραβάει» από την αγορά, χωρίς να χρειαστεί νέο πρόγραμμα διάσωσης (δηλαδή νέα δάνεια από τον ESM) και νέα μνημόνια.
Γι’ αυτό άλλωστε και η λύση αυτή προκρίνεται από την πλειονότητα των διεθνών παραγόντων, με την εξαίρεση του κ. Σόιμπλε, ο οποίος φοβάται ότι εάν αποδεχθεί τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους τώρα, θα φανεί υποχωρητικός και το κόμμα του θα υποστεί πολιτικές απώλειες ενόψει των εκλογών στη χώρα του.
Το ζήτημα όμως είναι ότι το ΔΝΤ δεν δέχεται να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα εάν δεν ρυθμιστεί το χρέος και για τον κ. Σόιμπλε, η αποχώρηση του Ταμείου θα είναι εξίσου επώδυνη πολιτικά, αφού μερίδα βουλευτών είχαν ψηφίσει τη στήριξη της Ελλάδας υπό την προϋπόθεση ότι θα μετέχει και ο ΔΝΤ.
Είναι λοιπόν πιθανόν, αλλά καθόλου βέβαιο, ότι και η γερμανική πλευρά θα αναγκαστεί να αποδεχθεί έναν λογικό συμβιβασμό, εφόσον και οι υπόλοιποι βάλουν νερό στο κρασί τους.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος