Το εύρημα που προκύπτει από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις της προηγούμενης εβδομάδας επισήμανε o πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Metron Analysis Στράτος Φαναράς, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και την Μαρία Γεωργίου και έχει να κάνει με το ότι μετά από μια παρατεταμένη περίοδο έντασης δυο, τριών μηνών, το focus την τελευταία βδομάδα άλλαξε ελαφρώς και στράφηκε κυρίως προς τα θέματα των δασμών και του παγκόσμιου κινδύνου για εμπορικό πόλεμο.
«Αυτή η μικρή αλλαγή του focus, σε κάποιο βαθμό, χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι ούτε οριστικό, ούτε τόσο μόνιμο, άλλαξε λίγο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και μετρίασε λίγο την ένταση σχετικά με τα θέματα των Τεμπών. Από κει και πέρα όμως, η συγκυρία δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή, η πόλωση που προϋπήρξε για όλο το διάστημα από τον Γενάρη και μετά και κυριάρχησε στη χώρα, συνεχίζει να είναι εδώ και αυτό ευνοεί εξ αντικειμένου τους δύο πόλους της σύγκρουσης. Ο ένας είναι ο πόλος της κυβέρνησης και ο άλλος πόλος είναι αυτός ο οποίος εκφράζεται με μια ας πούμε έντονη και πιο ακραία αντιπαράθεση απέναντι στην κυβέρνηση και εκπροσωπείται κυρίως από την κυρία Κωνσταντοπούλου αλλά και τον κύριο Βελόπουλο. Έτσι λοιπόν, αν δει κανείς τι έγινε, όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις που μπορούν να χαρακτηριστούν ως ενδιάμεσες και υπέστησαν καθίζηση όλες, όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, καθίζηση υπέστη και ο ΣΥΡΙΖΑ, η Φωνή Λογικής, η οποία κάποια στιγμή είχε φτάσει μέχρι και το 6%-7% και μια σειρά από άλλες δυνάμεις. Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα. Η εικόνα είναι μία εικόνα σύγκρουσης όπου αυτό που κυριαρχεί σε ένα παγκόσμιο τοπίο, που η πολιτική προσλαμβάνει πιο έντονα και πιο αυταρχικά χαρακτηριστικά, είναι ότι έχουμε εδώ ηγεσίες οι οποίες συγκρούονται με έναν τρόπο ο οποίος, θα έλεγα είναι αρκετά απόλυτος, δεν περιορίζεται στη θεσμική αντιπαράθεση, αλλά χρησιμοποιεί και εκφράσεις και πρακτικές οι οποίες ξεφεύγουν από το πλαίσιο μιας θεσμικής αντιπαράθεσης. Θυμίζω εκφράσεις μέσα στο Κοινοβούλιο, οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια της πολιτικής αντιπαράθεσης, θα σε κλείσω φυλακή και τα λοιπά. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα έλεγα ότι αυτή η πραγματικότητα είναι αρκετά ζοφερή πάνω στο κλίμα της πόλωσης και της όξυνσης, ποτέ δεν οικοδομήθηκε μια θετική προοπτική» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Φαναράς.
Ειδικά σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ και τη δημοσκοπική του καθοδική πορεία σε αντίθεση με τον άνοδο της Πλεύσης Ελευθερίας, η ερμηνεία του κ. Φαναρά, είναι ότι αυτό δεν έχει να κάνει «με καθ’ αυτό το ΠΑΣΟΚ ή αυτό καθ’ αυτόν τον κ. Ανδρουλάκη αλλά με το τι κυριαρχεί ως γραμμή αντιπαράθεσης αυτή την εποχή».
«Όταν λοιπόν η κυρία Κωνσταντοπούλου καταφέρνει με τόση επιτυχία να εκπληρώνει και τον ρόλο της πολιτικής αρχηγού, αλλά και τον ρόλο της νομικής παραστάτιδος και υποστηρικτού των μελών των οικογενειών και ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής κρατώντας δυο όγκους φακέλων και εγγράφων, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό το πεδίο είναι προνομιακό για την ίδια και όχι για τον κύριο Ανδρουλάκη ή τον κύριο Φάμελλο ή τον κύριο Χαρίτση και τον κύριο Βαρουφάκη» προσέθεσε.
Ερωτηθείς κατά πόσο το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται αποκτά χαρακτηριστικά μόνιμου χαρακτήρα ή μπορεί να υπάρξουν ανατροπές, ο κ. Φαναράς επισήμανε τα εξής.
«Όταν έχουμε ένα τόσο ρευστό τοπίο – κάποτε είχα χαρακτηρίσει το κομματικό τοπίο ως έναν χυλό που είναι σε σημείο βρασμού. Βγαίνουν φούσκες και μετά σκάνε- δεν θα με εκπλήξει καθόλου να δούμε κι άλλες αλλαγές γιατί ακριβώς δεν έχουμε ένα παγιωμένο τοπίο. Έχουμε μία δημοκρατία η οποία λειτουργεί με ένα πολιτικό σύστημα, κάποτε λέγαμε ενάμιση κόμματος στην εποχή της οικονομικής κρίσης, τώρα είναι ένα κόμμα και αυτό είναι υπό συζήτηση αν είναι ολόκληρο, υπό την έννοια ότι από μόνο του δεν μπορεί και δεν φαίνεται να διαθέτει αυτή τη στιγμή τουλάχιστον αυτοδύναμη δυναμική. Επομένως, βρισκόμαστε σε μία φάση μεγάλης ρευστότητας και ανακατατάξεων και τίποτα δεν θα με παραξενέψει στο μέλλον και οποιαδήποτε αλλαγή συσχετισμών δεν θα θεωρήσω ότι αποτελεί έκπληξη. Να θυμίσω ότι στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές αλλά και στις ευρωεκλογές ανακαλύψαμε κόμματα τα οποία μπήκαν τελικά στο Κοινοβούλιο στην προεκλογική περίοδο, τα οποία δεν τα γνωρίζαμε καν. Δεν γνωρίζαμε καν το όνομά τους. Και όμως. Και εμείς οι ίδιοι οι ερευνητές δηλαδή, ψάχναμε να τα βρούμε. Και τελικά αυτά τα κόμματα, προς μεγάλη έκπληξη ίσως πολλών, κατάφεραν να υπερβούν και το όριο του 3% να είναι σήμερα κοινοβουλευτικά κόμματα τα οποία εκπροσωπούνται στην Ευρωβουλή. Άρα, σε έναν κόσμο που αλλάζει με τέτοια ταχύτητα που κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για βεβαιότητες και σταθερές τίποτα δεν αποκλείεται. Θα σας πω και μια άλλη παράμετρο. Πάντοτε είχαμε μια ισχυρή ευρωατλαντική συμμαχία και είχαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα ηγέτη, έναν πρόεδρο ο οποίος, με ευκολία μπορούσες να αναγνωρίσεις στη χώρα μας συγγενείς πολιτικές δυνάμεις. Σήμερα ποιες είναι οι συγγενείς πολιτικές δυνάμεις του νέου πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ στην Ελλάδα; Και αυτό είναι ακόμα ένα πολύ μεγάλο ζήτημα».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος