Προδιαγεγραμμένο το αδιέξοδο στη Γενεύη, άγνωστο το μέλλον της Κύπρου

Από τη στιγμή που εδώ και μήνες είχε γίνει γνωστό ότι οι Τουρκοκύπριοι, καθοδηγούμενοι από την Άγκυρα, θα επιδίωκαν την αλλαγή του πλαισίου λύσης από τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) στη de jure διχοτόμηση με κυριαρχική ισότητα δύο κρατών στη μεγαλόνησο, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι η άτυπη πενταμερής της Γενεύης θα κατέληγε σε αδιέξοδο. Όπως κι έγινε, με τον Τατάρ και την Άγκυρα να φέρουν εξ ολοκλήρου την ευθύνη του νέου αδιεξόδου.

Του Πιέρρου Ι. Τζανετάκου

 Όπως είχαμε επισημάνει λίγες ώρες πριν από την έναρξη των συζητήσεων μεταξύ των πέντε εμπλεκόμενων μερών στη Γενεύη, το πιθανότερο σενάριο ήταν ότι ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες συγκάλεσε τη διάσκεψη προκειμένου ν’ αναδείξει στη διεθνή κοινότητα το γεγονός ότι υπό τις υπάρχουσες συνθήκες το Κυπριακό παραμένει σε βαθύ τέλμα. Η επίσημη κατάθεση της πρότασης λύσης δύο κρατών από την πλευρά των Τουρκοκυπρίων, για πρώτη φορά μετά την έναρξη των συζητήσεων το 1977, επιτάχυνε τη λήξη των εργασιών, τορπιλίζοντας την ήδη κλονισμένη διαδικασία. Θετικό το γεγονός ότι ο Γκουτέρες δεν καταθέτει την εντολή που έχει λάβει από το Συμβούλιο Ασφαλείας, αλλά παραπέμπει σε νέα πενταμερή, εντός μάλιστα του καλοκαιριού. Όλοι, όμως, καταλαβαίνουν ότι τα περιθώρια από εδώ και στο εξής είναι από εξαιρετικά στενά έως και ανύπαρκτα. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερα φανερό από τη δήλωση του Τατάρ, εξερχομένου από την πενταμερή, ότι περαιτέρω διαβουλεύσεις δεν έχουν κανένα νόημα αν δεν αναγνωριστεί διεθνώς το ψευδοκράτους.

Το γεγονός ότι το λεγόμενο blame game περνά δικαιωματικά στην πλευρά της Άγκυρας είναι ακόμα μια απτή απόδειξη της αδιάλλακτης και διόλου εποικοδομητικής στάσης που συνεχίζει να τηρεί η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο. Μπορεί, όμως, να λειτουργήσει και ως πυροκροτητής εξελίξεων στη μεγαλόνησο, καθώς επί της ουσίας ενταφιάζεται το πλαίσιο λύσης πάνω στο οποίο εργάζονται τα Ηνωμένα Έθνη, ενώ αυτομάτως προκαλείται ιδιαίτερη ανησυχία για το ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του Ερντογάν, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Είναι βέβαιο ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν θα κινηθεί σπασμωδικά τις επόμενες εβδομάδες, όχι τουλάχιστον έως την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, καθώς μεταξύ των δύο μερών παραμένουν ανοικτά πολλά ζητήματα και είναι προς το συμφέρον της Άγκυρας να κρατά ανοικτό και σε ομηρεία το Κυπριακό.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι το υφιστάμενο καθεστώς στην Κύπρο, λειτουργεί θετικά για τους Τούρκους. Πρώτον, διότι λόγω της πολεμικής και τεχνολογικής υπεροπλίας τους δύνανται και βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία παραβίασης της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, επί της ουσίας αποκλείοντας κάθε πιθανή εξέλιξη προς εκμετάλλευση των πόρων της περιοχής. Δεύτερον, διότι διατηρώντας 40.000 άνδρες και ισχυρή δύναμη πυρός στα Κατεχόμενα, έχουν μια λειτουργική και αποτελεσματική στρατιωτική βάση σε ένα καίριο σημείο του χάρτη, ειδικά σε σχέση με την Συρία, αλλά και ως προς τη θωράκιση της παράνομης θεωρίας περί «Γαλάζιας Πατρίδας». Τρίτον, διότι συνεχίζεται απρόσκοπτα η πολιτισμική αλλοίωση του τουρκοκυπριακού πληθυσμού μέσω του εποικισμού, αλλά και η ενδυνάμωση της εξαρτησιογόνου σχέσης, οικονομικής και πολιτικής μεταξύ Άγκυρας και Κατεχομένων. Τέταρτον, διότι θεωρούν πως μαζί με το Προσφυγικό κρατούν ακόμα έναν ισχυρό μοχλό πίεσης έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Για εμάς έχει κλείσει η Διζωνική Δικοινοτική Συνομοσπονδία. Αν δεν υπάρξει έδαφος για δύο κράτη, τότε θα συνεχίσουμε με την Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου», δήλωσε από τη Γενεύη ο Τσαβούσογλου, επιβεβαιώνοντας τα παραπάνω.

 Πάντως, σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο και δη έως το 2023 όταν η Τουρκία θα γιορτάσει τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Δημοκρατίας, το έδαφος της βόρειας Κύπρου θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα βήμα υλοποίησης της αναθεωρητικής στρατηγικής της Τουρκίας. Λυσσωδώς ο Ερντογάν προπαγανδίζει τα τελευταία χρόνια ότι ο βασικός του στόχος είναι ν’ αποτινάξει τα «δεσμά της Λωζάννης», δηλαδή να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας πέραν των γραμμών που καθορίζονται στα κείμενα του 1923. Αυτή τη στιγμή, το έδαφος που φαντάζει περισσότερο δυνατό για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι, δυστυχώς, τα Κατεχόμενα. Μπορεί ν’ ακούγεται αντιφατικό, αλλά η επιβεβαίωση του τέλματος στην Κύπρο σηματοδοτεί και την έναρξη μιας νέας, αλλά άγνωστης εποχής για το νησί.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος