Ο απολογισμός της κατάστασης για το που βρίσκεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, με αφορμή τη θλιβερή επέτειο των δύο χρόνων από την εισβολή της Ρωσίας, η αξιολόγηση του τι ισχύει στα πεδία των μαχών, στο εσωτερικό των δύο χωρών, αλλά και σε διεθνοπολιτικό επίπεδο και ειδικά σε σχέση με την υποστήριξη που συνεχίζει να προσφέρει η «Συλλογική Δύση» στο Κίεβο, αν και οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δείχνουν πλέον να δυσπιστούν για τις πιθανότητες νίκης του, ήταν το θέμα της εκπομπής του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» (Α’ Πρόγραμμα, Σάββατα και Κυριακές 12.00-13.00). Καλεσμένος ήταν ο Κωνσταντίνος Φίλης, Διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων (IGA) και Καθηγητής του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος.
Το ζήτημα που κατ’ αρχήν εξετάστηκε ήταν το ποια είναι η εικόνα της στρατιωτικής κατάστασης κατά μήκος του μετώπου των 1000 χλμ, μετά την αποτυχημένη αντεπίθεση των Ουκρανών, την κατάληψη της Αβντιίβκα από τους Ρώσους, αλλά και την διαφαινόμενη διάθεση των τελευταίων να εξαπολύσουν τώρα αυτοί αντεπιθέσεις. Πάντως, από δηλώσεις του ίδιου του Ζελένσκι, έως και δυτικών παραγόντων, η ουκρανική πλευρά οδηγείται πλέον να οργανώσει μια αμυντική τακτική.
Γενικά, καθώς συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την εισβολή, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο στρατός της Ουκρανίας είναι αρκετά ζοφερή. Οι κουρασμένες ένοπλες δυνάμεις της έχουν απέναντί τους τον ισχυρό και καλά εξοπλισμένο ρωσικό στρατό, ενώ αυτές ξεμένουν από όπλα και πυρομαχικά, αλλά και από άνδρες, καθώς πολλοί είτε έχουν σκοτωθεί, είτε τραυματιστεί. Π.χ. οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις τους αριθμούν περίπου 800.000, ενώ τον Δεκέμβριο ο Πούτιν διέταξε να αυξηθούν εκείνες της Ρωσίας κατά 170.000 σε 1,3 εκατομμύρια. Επίσης, για τις ρωσικές αμυντικές δαπάνες το 2024 έχουν δεσμευθεί 109 δισ. δολ., έναντι του στόχου της Ουκρανίας για 43,8 δις, παρά την ξένη βοήθεια. Ανάλογη είναι πλέον η κατάσταση όσον αφορά και τη χρήση drones, με τα ρωσικά να υπερβαίνουν κατά πολύ τα ουκρανικά, μετά την υστέρηση που είχε αρχικά η Μόσχα.
Ωστόσο, παρόλες τις στρατιωτικές πραγματικότητες, η ουκρανική αφήγηση παραμένει για απελευθέρωση όλων των εδαφών που κατέλαβαν οι Ρώσοι, ακόμη κι από το 2014, προσκόμιση σε δίκη της ηγεσίας Πούτιν, αποζημίωση όλων των καταστροφών κλπ. Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία, αναθαρρημένη από τις μερικές επιτυχίες στα πεδία των μαχών, έθεσε τους δικούς της όρους με δηλώσεις Λαβρόφ στη Βραζιλία, κατά τη διάρκεια της συνάντησης του G20 : Άρση της απαγόρευσης διαλόγου με τη Μόσχα την οποία έχει εισάγει με νομοθετική ρύθμιση το Κίεβο -Εξάλειψη των απειλών για την ασφάλεια της Ρωσίας που προέρχονται από το έδαφός της Ουκρανίας με αποστρατικοποίηση και «αποναζιστοποίηση» -Η Δύση να σταματήσει να στέλνει όπλα την Ουκρανία και το Κίεβο να σταματήσει τις εχθροπραξίες -Η Ουκρανία να υιοθετήσει εκ νέου το ουδέτερο, αδέσμευτο και μη πυρηνικό καθεστώς της, να σεβαστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών της και να αναγνωρίσει τις νέες εδαφικές πραγματικότητες. Έτσι, με βάση αυτούς τους μαξιμαλιστικούς στόχους και όρους και τον δύο πλευρών, μια οποιαδήποτε διαπραγμάτευση δείχνει να αποκλείεται εξ ορισμού για απροσδιόριστο ακόμη διάστημα.
Επίσης, σε ό,τι αφορά την πλευρά της Δύσης, επισήμως τουλάχιστον, διατηρεί την ίδια στάση στήριξης της Ουκρανίας και σκληρής αντιμετώπιση της Ρωσίας. Π.χ. η ΕΕ ενέκρινε το 13ο πακέτο κυρώσεων προς τη Ρωσία, αν και η διαρκής αύξηση του αριθμού των πακέτων είναι ενδεικτική της περιορισμένης αποτελεσματικότητας των προηγούμενων. Από την άλλη, όμως, σε μεγάλη έρευνα του think tank European Council on International Relations (ECFR), η οποία διεξήχθη τον Ιανουάριο σε 12 χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ουγγαρία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία. Σουηδία) μόνο το 10% των ερωτηθέντων προβλέπει μια νίκη της Ουκρανίας επί του πεδίου, περίπου το 20% αναμένει νίκη της Ρωσίας, ενώ το 37% πιστεύει ότι ο πόλεμος θα τελειώσει με μια μορφή «συμβιβασμού» μεταξύ των δύο χωρών. Στις ΗΠΑ, ο Πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε πακέτο νέων κυρώσεων κατά 500 οντοτήτων που έχουν σχέσεις με τη Ρωσία και επανέλαβε ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν «να γυρίσουν την πλάτη στην Ουκρανία”. Ωστόσο, την ίδια στιγμή το πακέτο της βοήθειας ύψους 60 δις δολαρίων προς το Κίεβο παραμένει μπλοκαρισμένο στο Κογκρέσο, αφού οι Ρεπουμπλικάνοι βουλευτές αρνούνται να το συζητήσουν. Επιπλέον, στην τελευταία επίσκεψη Ζελένσκι η διατύπωση του ίδιου του Μπάιντεν «οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν την Ουκρανία για όσο χρειαστεί» είχε αντικατασταθεί από το «όσο είναι δυνατόν». Και φυσικά είναι γνωστές οι διαφορετικές απόψεις Τραμπ, αν τελικά αυτός νικήσει στις επόμενες προεδρικές εκλογές, οι οποίες πάντως φαίνεται να μεταθέτουν για το 2025 τις όποιες κινήσεις των Αμερικανών -και εξ αντανακλάσεως και των Ρώσων- ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Επομένως το ερώτημα είναι τι μπορεί να περιμένει κανείς από το δυτικό στρατόπεδο, στο βαθμό που θεωρηθεί πως συνεχίζει να τηρεί ενιαία στάση.
Από την άλλη η Ρωσία, μπορεί τώρα να βρίσκεται σε πλεονεκτική στρατιωτική θέση, να υπερισχύει με αναλογίες 1/3 ή και 1/4 σε οπλικά συστήματα, σε πληθυσμό και σε οικονομία, την οποία έχει καταφέρει να μετατρέψει αρκετά επιτυχώς σε «οικονομία πολέμου». Ωστόσο, έχει υποστεί μεγάλες ανθρώπινες απώλειες, εξακολουθεί να παρουσιάζει τεχνολογικές ελλείψεις ακόμη και στην αμυντική βιομηχανία της όσο μένει αποκομμένη σε μεγάλο βαθμό από τις αγορές, εμφανίζει μείωση των εσόδων της από εξαγωγές παρά την υπέρβαση αρκετών από τις κυρώσεις, έχει εξαρτηθεί υπερβολικά από την Κίνα και ορισμένες ασιατικές οικονομίες και χάνει έδαφος στον εν γένει εκσυγχρονισμό της λόγω της απομόνωσης από τη Δύση. Κι το ζήτημα είναι πότε αυτή η κάμψη θα γίνει αισθητή.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος