«Η επικαιρότητα δεν παύει να παράγει διαρκώς γεγονότα, αυτό το πέρασμα από τη συζήτηση για τη woke ατζέντα στο θέμα Σαμαρά, στα εκλογικά και πολιτικά άγχη και σε μια δυναμική κινητικότητας στο πολιτικό σύστημα που μέχρι τώρα αφορούσε κυρίως την κεντροαριστερά ή την Αριστερά με όλες αυτές τις περιπέτειες, τώρα ίσως ανοίγεται ένα κεφάλαιο ενδεχομένως και στην κεντροδεξιά, άγχους και αν όχι ρευστότητας αλλά πάντως κινητικότητας» ανέφερε ο Νικόλας Σεβαστάκης, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συγγραφέας σχετικά με τις εξελίξεις στο κυβερνών κόμμα και τον πρώην πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά.
Πιο συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, ο κ. Σεβαστάκης σημείωσε πως, στην ευρεία γκάμα της η δεξιά, έχει πάντα δύο ψυχές, μια πιο φιλελεύθερη και μια συντηρητική. «Μια εθνικολαϊκή και μια πιο κοσμοπολίτικη, πιο κοντά στον οικονομικό φιλελευθερισμό ή στη σύγχρονη τεχνοκρατία. Επειδή όμως πρόκειται για έναν χώρο που κυβερνάει, που ασκεί εξουσία, που αυτό το ενδιαφέρει κυρίως, η διακυβέρνηση, όχι το να κάνει θεωρία ή να συζητά προγραμματικά ζητήματα πολιτικής θεωρίας, αυτές οι δύο εκδοχές, που συνδέονται και με πρόσωπα που μερικές φορές το ένα περνάει από το άλλο ή που συμβολίζει την πιο συντηρητική, την πιο φιλελεύθερη πλευρά, συμπλέκονται και συνυπάρχουν, συμβιώνουν στα κεντροδεξιά κόμματα ή στα δεξιά κόμματα. Αν και τα τελευταία χρόνια, σε όλη την Ευρώπη έχουμε μία αποκόλληση, μάλλον έναν άλλο χώρο, έναν εναλλακτικό και ανταγωνιστικό χώρο στη συμβατική κεντροδεξιά, που δεν είναι πάντα ακροδεξιός, θα τον έλεγα εναλλακτικά δεξιός, ο οποίος έχει άλλες αναφορές. Και αυτός όμως πολλές φορές επηρεάζει το παιχνίδι στο συμβατικό πολιτικό σύστημα γιατί μεγαλώνει αυτός ο χώρος. Νομίζω ότι και στην Ελλάδα υπήρχε στη Νέα Δημοκρατία πάντα αυτή η διπλή αν όχι ταυτότητα, η διπλή αναφορά, γιατί είναι και ένα κόμμα των τοπικών προυχόντων, των ελίτ μερικές φορές που είναι σε τοπικό επίπεδο στην επαρχία, πιο συντηρητικός κόσμος. Οι φιλελεύθεροι, οι κάπως πιο καθαρόαιμοι, είναι μια μειοψηφία πάντα, αλλά έχουν κερδίσει πόντους και ηγεμονική θέση τα τελευταία χρόνια. Και αυτό αρχίζει και δημιουργεί αντιθέσεις, μαζί βέβαια με προσωπικά γινάτια ή με ζητήματα που έχουν να κάνουν με μνησικακίες και με αντιθέσεις προσώπων. Αυτό νομίζω ότι θα δούμε. Αλλά αυτό που για μένα έχει μεγαλύτερη σημασία, αν και φαίνεται κάπως πιο θεωρητικό επίπεδο και πιο μακρινό, είναι αυτή η συζήτηση όπως έρχεται στην Ελλάδα με άτακτο τρόπο, αποσπασματικό τρόπο και με το γνωστό έτσι πολλές φορές πολεμικό ύφος περί woke ατζέντας, που άλλωστε νομίζω ότι ήταν και μία από τις αιχμές μαζί με τα εθνικά θέματα της διαφοροποίησης του Αντώνη του Σαμαρά» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σεβαστάκης.
Ειδικά σε ό,τι αφορά στη woke ατζέντα, ζήτημα που συζητήθηκε μεταξύ άλλων, πριν λίγες μεταξύ του πρωθυπουργού και του φιλόσοφου Πασκάλ Μπρυνέρ, όπου ο κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για «ανελευθερισμό » και την προσπάθεια μιας μειοψηφίας να επιβληθεί στην πλειοψηφία, σε συνάρτηση και με το γεγονός ότι στη δική του θητεία νομοθετήθηκε ο γάμος στα ομόφυλα ζευγάρια, ο κ. Σεβαστάκης έκανε το εξής σχόλιο.
«Όπως έχει γίνει σαφές και διεθνώς ισχύει αυτό, οι γάμοι μεταξύ ομόφυλων και κάποιες θεσμικές και κοινωνικές αλλαγές δεν είναι το ίδιο πράγμα με αυτό που λέμε woke ατζέντα. Υπάρχουν τρία θέματα που συνδέονται με την woke ατζέντα. Το ένα είναι αυτό που είπαμε εκλογικό και πολιτικό άγχος μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης για τις διαρροές και τις απώλειες προς τα δεξιά της. Το άλλο είναι μια πολύπλοκη συζήτηση, που αγκαλιάζει και συχνά αλέθει, τα παίρνει όλα αμπάριζα, διαφορετικά ζητήματα, θέματα δικαιωμάτων, ανοχή σε μειονοτικά υποκείμενα, κριτική σε μοντέλα ζωής του παρελθόντος, πολιτική για τις διακρίσεις και ούτω καθεξής. Αυτά όλα είναι διαφορετικά ζητήματα. Μερικές φορές τα αλέθουμε και τα παρουσιάζουμε σαν ένα πολτό. Και υπάρχει και ένα ακόμα πιο υψηλό επίπεδο, δεν θα το θίξουμε εδώ, που αφορά το δικό μου πεδίο με την ευρεία έννοια, την πολιτική φιλοσοφία, την κοινωνική θεωρία που συζητάει εδώ και δεκαετίες τη σχέση μεταξύ του φύλου, του gender, της φυλής, των κοινωνικών τάξεων, το πώς αλλάζει ο πολιτισμός στη σύγχρονη Δύση, αλλά και με ποιους όρους συζητάμε αυτό που λέμε τις ταυτότητες και τις ευαισθησίες μειονοτικών ομάδων σε σχέση με το κοινό καλό, τη γενική πολιτική του κράτους και τους κανόνες της. Είναι τρία πράγματα πολύ διαφορετικά. Το ένα είναι εκλογικίστικο και πολιτικάντικο, με μια έννοια. Το δεύτερο είναι ένα μεσαίο επίπεδο που θέλει προσοχή το πώς θα πρέπει να κάνουμε δηλαδή διακρίσεις. Και έχω παρατηρήσει κάτι στην ελληνική σφαίρα συζήτησης και στο διαδίκτυο. Άνθρωποι άνω των 60 ή κυρίως των 70, κυρίως άνδρες και γυναίκες βέβαια, ασχολούνται πανικόβλητα, σχεδόν έμφοβοι με τις περιπέτειες του φύλου και με τις σεξουαλικές ταυτότητες. Δηλαδή όταν λένε woke κυρίως εννοούν κατά βάση αυτό, με μια εμμονή σαν να ζούμε σε μια κοινωνία που απειλεί να ευνουχίσει τον ανδρισμό μας, ενώ κάθε λίγο και λιγάκι δολοφονούνται γυναίκες από συζύγους και εραστές σαν ιδιοκτησιακά λάφυρα. Επειδή δηλαδή στη χώρα μας λείπει η διάσταση της φυλής, το θέμα της λευκής κυριαρχίας, του white supremacism που είναι στην Αμερική κυρίαρχο, εδώ οι ανησυχούντες για την woke ατζέντα είναι κατά βάση εκ του πλαγίου αντι-φεμινιστές και αντι-ΛΟΑΤΚΙ».
Μιλώντας για την επανεκλογή Τραμπ και το επιτελείο που ήδη τοποθετεί σε θέσεις κρίσιμες της διοίκησης των ΗΠΑ, ο κ. Σεβαστάκης χαρακτήρισε τα νέα «πολύ ανησυχητικά».
«Ούτως ή άλλως ήταν η εκλογή αυτή ένα κακό νέο για την ανθρωπότητα, όχι απλώς για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρά το ότι ήταν μια εκλογή που πήρε την πλειοψηφία και πήρε και τη λαϊκή πλειοψηφία. Και πρέπει να το σκεφτούμε αυτό, να το σκεφτούν οι άνθρωποι, είναι ένα κομμάτι, μια ευθύνη όλων των άλλων για το τι δεν κάνουν καλά και για το τι συμβαίνει. Δεν είναι τόσο αυτονόητα τα πράγματα και πρέπει να φύγουμε από την απλή πολιτική των χαρακτηρισμών. Παρόλα αυτά όμως, βλέποντας ένα υπουργικό, να φτιάχνεται ένα σώμα ανθρώπων με αρνητές της κλιματικής κρίσης, με δισεκατομμυριούχους μεσσιανιστές που έχουν μεγάλη ιδέα, τεράστια ιδέα για τον εαυτό τους, με ακραίους οπαδούς της κρατικής απορρύθμισης, της διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών. Με ανθρώπους με τατουάζ με μεσαιωνικούς σταυροφόρους και αυταρχικούς οπαδούς των απόλυτων τειχών, των αντι-μεταναστευτικών ιδεών, ανησυχώ ότι έχουμε να κάνουμε με πραγματικά, με φαινόμενα νεοφασισμού» επισήμανε ο κ. Σεβαστάκης.
«Υπάρχει βέβαια η θεωρία των checks and balances, των αντίβαρων. Υπάρχει και μια άλλη Αμερική, μια θεσμική και κοινωνική κουλτούρα αντιδράσεων. Αλλά το γεγονός ότι η κυριαρχία του τραμπικού στρατοπέδου είναι αρκετά μεγάλη και σε διάφορα σώματα και στο δικαστικό επίπεδο, που είναι πάρα πολύ σημαντικό στις Ηνωμένες Πολιτείες για την οργάνωση του κράτους, είναι πάρα πολύ ανησυχητικό και κυρίως ότι δείχνει μια ιδεολογική και πολιτισμική οπισθοχώρηση, η οποία έχει πολύ μικρή σχέση με την woke ατζέντα, αλλά έχει σχέση με τα προβλήματα κάποιων λαϊκών τάξεων και κάποιων ακόμα μειονοτήτων που είναι βασικά προβλήματα που σχετίζονται με το οικονομικό και κοινωνικό τους στάτους, παρά με τις πολιτισμικές τους αγωνίες» συμπλήρωσε ο καθηγητής.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος