«Η πίστη βγάζει ελπίδα. Η ελπίδα δίνει ζωή. Αυτό κάποιες φορές μεταφράζεται σε παράταση του προσδόκιμου επιβίωσης, είναι πολύ σημαντικό» τόνισε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κύριος Νικόλαος, συζητώντας με τον Χρήστο Μιχαηλίδη στο στούντιο του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8, στην εκπομπή «Καθρέφτης» για τα αποτελέσματα της ανακουφιστικής φροντίδας που προσφέρουν οι άνθρωποι που στελεχώνουν το πρόγραμμα «Γαλιλαία».
Υπάρχουν «εκπλήξεις» στην τελική φάση, επισήμανε ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της «Γαλιλαίας». «Πολλές φορές, ενώ η εκτίμηση είναι ότι κάποιος θα φύγει, μπορεί να μη φύγει, να ζήσει αρκετά. Άλλες φορές είναι μέρες, μπορεί να είναι μήνες, μπορεί να είναι χρόνια. Εγώ έχω τέτοια στοιχεία» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος κ. Νικόλαος.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η αγάπη, η φροντίδα είναι ένα τεράστιο φάρμακο, κσθώς, όπως είπε, «όταν ένας άνθρωπος νιώθει αγαπημένος, ότι είναι αποδεκτός, ότι είναι επιθυμητός, ότι έχει αξία, ότι είναι πολύτιμος, ότι αποδέχεται σεβασμό από το περιβάλλον του, αυτό το πράγμα τον στηρίζει και αυτό είναι μια πολύ δυνατή παράμετρος, όπως η πίστη. Η πίστη σε όσους την έχουν, έστω σε σπερματική μορφή και μπορεί να αυξηθεί, είναι ένα πολύτιμο εργαλείο. Και αυτό δεν είναι κάτι που το κάνουμε εμείς απ’ έξω, δεν φοριέται η πίστη, αλλά δημιουργούμε ένα περιβάλλον στο οποίο μπορεί να ανθίσει η πίστη».
«Η ανακουφιστική φροντίδα είναι μια άλλη αντίληψη από την καθαρώς θεραπευτική αντίληψη. Η θεραπευτική αντίληψη είναι ότι έρχεται ένας ασθενής, επενδύουμε επάνω τις ελπίδες μας, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε προκειμένου αυτός να βρεθεί σε μια κατάσταση αποκατεστημένης υγείας και να επιστρέψει στο σπίτι του υγιής. Πολλές φορές η αρρώστια είναι απειλητική για τη ζωή μας είτε βρίσκεται σε μια φάση τέτοια, είτε ευθύς εξ αρχής είναι. Τότε ναι, ακολουθούμε ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο, το οποίο κάποτε θα μπορούσε να σταματήσει, παράλληλα όμως θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε και ένα ανακουφιστικό πρωτόκολλο. Τι σημαίνει αυτό, είναι δηλαδή η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Δεν είναι δηλαδή η θεραπευτική προοπτική, αλλά είναι ανακουφιστική, χωρίς αυτό να αποκλείει και τη φάση της θεραπευτικής φροντίδας» εξήγησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Στο νοσοκομείο ο καρκινοπαθής μπορεί να παίρνει τη χημειοθεραπευτική αγωγή, στη Γαλιλαία θα λάβει την ανακουφιστική. Δηλαδή, την αντιμετώπιση του πόνου, κατακλίσεων, αναπνευστικών δυσκολιών, δυσκολιών του γαστρεντερικού συστήματος και ούτω καθεξής, συν την ψυχολογική στήριξη, την πνευματική και την αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων.
«Είμαστε μια ομάδα 45 αμειβόμενων γιατρών, νοσηλευτών και κοινωνικών λειτουργών. Υπάρχει εργοθεραπεύτρια, υπάρχουν φυσιοθεραπευτές. Είναι μια ολόκληρη ομάδα. Το έργο έχει τρεις φάσεις. Η μια φάση είναι κατ’ οίκον, αυτή καλύπτει το 80% περίπου των ασθενών στα όρια της Ανατολικής Αττικής. Όταν μας ειδοποιήσουν για ένα περιστατικό το οποίο είναι σε πολύ ακραία ενδεχομένως μορφή τότε θα πάει γιατρός, νοσηλευτής, κοινωνικός λειτουργός για να αξιολογήσουν την κατάσταση. Αξιολογούν την κατάσταση, βλέπουν τι προβλήματα υπάρχει μέσα στην οικογένεια, ποια είναι η όλη ατμόσφαιρα μέσα στην οποία βρίσκεται ο ασθενής. Μπορεί ο ασθενής να είναι σε μια κατάσταση απόλυτης ένδειας και φτώχειας, να μην έχει να φάει, να μην έχει θέρμανση το σπίτι, να είναι σε αθλία κατάσταση. Να φτιάξουμε το σπίτι, να δώσουμε το φαγητό, να δώσουμε ό,τι χρειάζεται ώστε τουλάχιστον οι εξωτερικές συνθήκες να είναι τέτοιες που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με όσο καλύτερο τρόπο το δράμα του ο άνθρωπος. Υπάρχουν κοινωνικά προβλήματα, διαταραγμένες σχέσεις. Θα πάνε κοινωνικοί λειτουργοί να βοηθήσουν, ανεξόφλητοι λογαριασμοί, πιέσεις από τη γειτονιά, από το περιβάλλον. Διάφορα υπάρχουν. Αξιολογείται λοιπόν η κατάσταση ιατρικώς, τι νοσηλευτική φροντίδα μπορεί να υπάρξει και από πλευράς κοινωνικών αναγκών με την ευρύτερη έννοια του όρου. (…) Άρα λοιπόν θα μπορούσε να είναι οικονομική η στήριξη, θα μπορούσαν να είναι πρακτικά θέματα, να φτιάξουμε το σπίτι, αν δεν έχει θέρμανση, πρέπει να το ζεστάνουμε, να του φτιάξουμε το χώρο όσο καλύτερο μπορούμε» περιέγραψε ο Σεβασμιώτατος.
Το δεύτερο, συνέχισε, είναι η ημερήσια φροντίδα.
«Υπάρχει ένα κέντρο ημέρας όπου μέσω ενός δικτύου νοσηλευτών, οι οποίοι διακτινίζονται στην περιοχή, παίρνουν αυτούς που χρειάζονται κάθε Τρίτη και Πέμπτη να περάσουν μια μέρα ολόκληρη σχεδόν στα Σπάτα. Και το τρίτο είναι ο ξενώνας. Ο ξενώνας είναι για κάποια περιστατικά τα οποία χρήζουν ειδικής αγωγής ή αν οι συγγενείς πρέπει να φύγουν γιατί δεν αντέχουν άλλο και πρέπει να πάνε κάπου να ξεκουραστούν, θα τους πάρουμε εμείς ή αν είναι σε μια πολύ δύσκολη φάση προς το τέλος ενδεχομένως και δεν αντέχει το σπίτι να σηκώσει το βάρος της αναχώρησης, όποτε τους κρατούμε εμείς. Ο μέσος όρος διαμονής στον ξενώνα είναι περίπου 15 μέρες. Διεθνώς αυτό είναι. Υπάρχουν άνθρωποι που θα μείνουν πολύ λιγότερο γιατί θα φύγουν ενδεχομένως ή δεν χρειάζονται κάτι παραπάνω ή άλλοι που θα μείνουν κάπως περισσότερο» συμπλήρωσε.
Στο πλαίσιο του έργου που προσφέρει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής μαζί με την ομάδα που απαρτίζουν τη Γαλιλαία, όπως είπε, πρόκειται να συσταθεί σε παραπλήσια εγκατάσταση, πρώην γηροκομείου, μια μονάδα μακροχρόνιας φροντίδας, κυρίως για τους ασθενείς που πάσχουν από την νόσο του κινητικού νευρώνα.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος